Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Antoni Hanusz, Sędziowie NSA Stefan Babiarz, WSA del. Lidia Ciechomska - Florek (sprawozdawca), Protokolant Janusz Bielski, po rozpoznaniu w dniu 25 lutego 2014 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej R. C. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 26 października 2011 r. sygn. akt I SA/Wr 1311/11 w sprawie ze skargi R. C. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu z dnia 9 czerwca 2011 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania egzekucyjnego 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od R. C. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wyrokiem z dnia 26 października 2011 r. sygn. Akt I SA/Wr 1311/11 oddalił skargę R. C., dalej jako "strona", na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia 9 czerwca 2011 r. w sprawie odmowy umorzenia postępowania egzekucyjnego. Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia Sąd powołał art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, dalej jako " p.p.s.a."( Dz. U z 2012 r., poz. 270). Wyrok zaskarżony skargą kasacyjną strony, wydany został w oparciu o przyjęty przez Sąd następujący stan faktyczny sprawy:
Naczelnik Urzędu Skarbowego W., działając jako organ egzekucyjny, prowadził postępowanie egzekucyjne wobec strony, na wniosek i w oparciu o tytuły wykonawcze wystawione przez wierzyciela - Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W..
Zawiadomieniem z dnia 7 lipca 2010 r. dokonał zajęcia wierzytelności pieniężnej strony, tj. nadpłaty w podatku dochodowym za 2009 r. na podstawie tytułów wykonawczych o numerach od [...] do [...] oraz [...].
W odpowiedzi na to zawiadomienie strona, pismem z dnia 19 lipca 2010 r., podniosła, że "tytuły wykonawcze wystawione przez ZUS utraciły moc prawną w związku z wejściem w życie ustawy z dnia 10 lipca 2008 r. o zmianie ustawy o swobodzie działalności gospodarczej oraz o zmianie niektórych innych ustaw (tekst jedn. Dz. U. z 2008 r. Nr 41, poz. 888)". Zdaniem strony, art. 13 ww. ustawy wyłącza możliwość egzekwowania od niej należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne, gdyż postępowanie w sprawie wymiaru składek, uległo umorzeniu z mocy prawa. Podkreśliła, że egzekwowanie od niej "jakichkolwiek pieniędzy z powodu niezapłaconych składek byłoby naruszeniem prawa zarówno przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, który nie wycofał tytułów egzekucyjnych, jak i przez organ egzekucyjny, który mając wiedzę o bezprawności tytułów egzekucyjnych, takiej egzekucji by dokonał".
Organ egzekucyjny, pismem z dnia 30 lipca 2010 r., wezwał stronę do sprecyzowania treści pisma z dnia 19 lipca 2010 r. ponieważ sugeruje ona, że intencją strony było złożenie wniosku o umorzenie postępowania egzekucyjnego w oparciu o przesłankę wskazaną w art. 59 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r., nr 229, poz. 1954 ze zm., dalej jako "u.p.e.a." Organ egzekucyjny uprzedził stronę, że niesprecyzowanie treści pisma z dnia 19 lipca 2010 r. w zakreślonym terminie spowoduje rozpatrzenie pisma jako wniosku o umorzenie postępowania egzekucyjnego. Pismo to, po dwukrotnym awizowaniu, zostało uznane za doręczone w dniu 23 września 2010 r. i pozostawione w aktach sprawy, w sposób wskazany w treści art. 44 k.p.a.
Strona nie sprecyzowała pisma w zakreślonym terminie i organ egzekucyjny pismem z dnia 7 września 2010 r., zwrócił się do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W., o zajęcie stanowiska odnośnie zarzutów podniesionych w piśmie strony z dnia 19 lipca 2010 r.