Skarga kasacyjna na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G. w przedmiocie podatku od czynności cywilnoprawnych
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jerzy Płusa, Sędzia NSA Bogusław Dauter, Sędzia NSA del. Teresa Porczyńska (sprawozdawca), Protokolant Agata Grabowska, po rozpoznaniu w dniu 21 września 2011 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej L. sp. z o.o. z siedzibą w G. i L. S.A. z siedzibą w M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 27 października 2009 r. sygn. akt I SA/Gd 491/09 w sprawie ze skargi L. sp. z o.o. z siedzibą w G. i L. S.A. z siedzibą w M. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G. z dnia 5 maja 2009 r. nr [...] w przedmiocie podatku od czynności cywilnoprawnych 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od L. sp. z o.o. z siedzibą w G. i L. S.A. z siedzibą w M. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w G. kwotę 5400 (słownie: pięć tysięcy czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie strona 1/6

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 27 października 2009 r., sygn. akt I SA/Gd 491/09 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę L. P. Sp. z o.o. w G. i L. G. S.A. w M. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G. z dnia 5 maja 2009 r. w przedmiocie podatku od czynności cywilnoprawnych.

Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Sąd pierwszej instancji wynika, że postanowieniem z dnia 19 września 2005 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w G. wszczął postępowanie podatkowe w sprawie określenia zobowiązania podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu umowy sprzedaży wierzytelności, zawartej w dniu 3 stycznia 2005 roku pomiędzy L. M. S.A. z siedzibą w M. a L. P. sp. z o.o. z siedzibą w G.. Na podstawie powyższej umowy spółka L. M. zbyła na rzecz spółki L. P. zorganizowaną część przedsiębiorstwa nie sporządzającą samodzielnego bilansu, w postaci działu transportu samochodowego oraz sprzedaży hurtowej paliw silnikowych i lekkiego oleju opałowego, w tym wierzytelności pieniężne związane z jego prowadzeniem, w łącznej wysokości 122.384.368,93 złotych. Łączną wysokość praw i wierzytelności, w tym wierzytelności pieniężnych związanych z prowadzeniem działu strony określiły w aneksie z dnia 18 marca 2005 roku na kwotę 118.757.100,81 złotych. Natomiast łączna cena sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa została ustalona na kwotę 143.339.448,81 złotych.

W związku z zawarciem powyższej umowy spółka L. M. wystawiła w dniu 7 stycznia 2005 roku fakturę VAT z tytułu dokonanej sprzedaży wierzytelności własnych na kwotę 149.308.930,09 złotych (w tym podatek VAT w wysokości 26.924.561,16 zł). W dniu 24 marca 2005 roku zbywca wystawił fakturę korygującą, w której kwota podatku VAT została zmniejszona do zera, bowiem jego zdaniem czynność nie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Decyzją z dnia 15 marca 2006 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w G. określił zobowiązanie podatkowe w podatku od czynności cywilnoprawnych w kwocie 1.187.571 zł z tytułu dokonanej przez spółkę L. M. i spółkę L. P. sprzedaży wierzytelności.

Po rozpatrzeniu odwołania wniesionego przez obie spółki, decyzją z dnia 28 lipca 2006 r. Dyrektor Izby Skarbowej w G. utrzymał w mocy zaskarżone rozstrzygnięcie.

Wyrokiem z dnia 19 grudnia 2006 r. w sprawie o sygn. akt I SA/Gd 745/06 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku uchylił rozstrzygnięcie organu odwoławczego.

Sąd wskazał, że sprzedaż wierzytelności własnej nie jest usługą, lecz jest nią nabycie tej wierzytelności. Dlatego dla sprzedawcy takiej wierzytelności czynność ta jest obojętna w zakresie podatku od towarów i usług. Odmiennie jest u nabywcy. Jeśli świadczy on usługę factoringu, to czynność ta jest opodatkowana według stawki 22%. Taka sama stawka obowiązuje w przypadku świadczenia usługi nabywania wierzytelności innych podmiotów, która nie ma charakteru factoringu, a realizowana jest w celu windykacji długów. Gdy zaś celem nabywcy jest przejęcie podmiotu sprzedającego wierzytelności lub dalsza ich odsprzedaż, usługę taką należy traktować jako usługę obrotu wierzytelnościami (PKWiU 65.23.10 - usługi pośrednictwa finansowego pozostałe, gdzie indziej nie sklasyfikowane), która jest zwolniona od opodatkowania. Niezależnie jednak od charakteru czynności sprzedaży wierzytelności u nabywcy, nie podlega ona podatkowi od czynności cywilnoprawnych ze względu na treść art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2000 r., nr 86, poz. 959) - dalej zwana u.p.c.c. Przepis ten odnosi się bowiem zarówno do sprzedawcy, jak i do nabywcy, a nie - jak nieprawidłowo uznały organy podatkowe - tylko do sprzedawcy.

Strona 1/6