Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Tomasz Kolanowski (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia NSA Grażyna Nasierowska, Sędzia WSA del. Sylwester Golec, Protokolant Justyna Nawrocka, po rozpoznaniu w dniu 24 lipca 2020 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Gminy Pruszcz Gdański od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 23 października 2019 r. sygn. akt I SA/Gd 1058/19 w sprawie ze skargi Gminy Pruszcz Gdański na uchwałę Regionalnej Izby Obrachunkowej w Gdańsku z dnia 28 marca 2019 r. nr 074/g256/P/19 w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały rady gminy w sprawie opłaty targowej 1) uchyla wyrok w zaskarżonej części t.j. w części dotyczącej pkt 2 i 3 uchwały nr 074/g256/P/19 Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Gdańsku z dnia 28 marca 2019 r., 2) uchyla pkt 2 i 3 uchwały nr 074/g256/P/19 Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Gdańsku z dnia 28 marca 2019 r., 3) zasądza od Regionalnej Izby Obrachunkowej w Gdańsku na rzecz Gminy Pruszcz Gdański kwotę 1390 (jeden tysiąc trzysta dziewięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Przedmiotem skargi kasacyjnej jest wyrok WSA w Gdańsku z dnia 23 października 2019 r., sygn. akt I SA/Gd 1058/19 oddalający skargę gminy Pruszcz Gdański na uchwałę Regionalnej Izby Obrachunkowej w Gdańsku z dnia 28 marca 2019 r. w przedmiocie opłaty targowej.
Sąd pierwszej instancji przedstawiając stan faktyczny sprawy wskazał, że uchwałą z dnia 28 marca 2019 r. Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej - dalej jako "Kolegium RIO", działając na podstawie art. 11 ust. 1 pkt 5 i art. 18 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 7 października 1992 r. o regionalnych izbach obrachunkowych (Dz. U. z 2016 r. poz. 561 z późn. zm.), art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 506) - dalej jako "u.s.g.", art. 16 i art. 19 pkt 1, 2 i 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1445 z późn. zm.) - dalej jako "u.p.o.l.", po rozpoznaniu uchwały Rady Gminy Pruszcz Gdański (dalej jako "Rada Gminy") z dnia 1 marca 2019 r. w sprawie wprowadzenia opłaty targowej, określenia wysokości stawek opłaty targowej oraz uregulowania niektórych innych spraw związanych z jej poborem, orzekło nieważność uchwały w części: § 4, § 5 ust. 2 lit. b i c, § 6 w zakresie słów "z wyłączeniem inkasentów Straży Gminnej Gminy Pruszcz Gdański oraz Urzędu Gminy Pruszcz Gdański".
Badaną uchwałą Rada Gminy postanowiła w § 4, że zwalnia się z opłaty targowej sprzedaż dokonywaną podczas imprez, festynów i kiermaszów organizowanych lub współorganizowanych przez Gminę. Kolegium RIO uznało, że treść § 4 badanej uchwały jest obarczona wadą o charakterze istotnego naruszenia prawa, polegającą na przekroczeniu uprawnień Rady Gminy, wynikających z art. 19 pkt 3 w zw. z art. 16 i art. 19 pkt 1 u.p.o.l.
Zdaniem Kolegium RIO brzmienie art. 19 pkt 3 w zw. z art. 16 i art. 19 pkt 1 u.p.o.l. nie pozostawia wątpliwości, że Rada Gminy upoważniona jest do wprowadzenia innych niż przewidziane w ustawie zwolnień o charakterze przedmiotowym.
Przepis dotyczący opłaty targowej zawarty w art. 16 u.p.o.l. określa zamknięty katalog zwolnień o charakterze podmiotowym. Zatem istniejące ograniczenia, jakie ustawodawca wprowadził do kształtowania przez gminę wszystkich opłat lokalnych określonych w art. 19 pkt 1 ww. ustawy, dotyczą braku możliwości dokonywania zwolnień z opłaty targowej w zakresie podmiotowym. Tymczasem, ustalając zwolnienie z opłaty targowej Rada Gminy wyróżniła organizatora/współorganizatora imprezy, festynu i kiermaszu, jakim jest Gmina, podczas gdy przy sprzedaży dokonywanej w podobnych okolicznościach, organizowanej przez inne podmioty, dokonujący sprzedaży byliby zobligowani do uiszczenia opłaty targowej.
Ponadto w § 5 ust. 2 Rada Gminy wyznaczyła do poboru opłaty targowej wskazanych z imienia i nazwiska inkasentów - w niedziele, Straż Gminną Gminy - od poniedziałku do soboty, Urząd Gminy - od poniedziałku do piątku.
Zdaniem organu, określenie inkasenta dokonane w § 5 ust. 2 lit. b i c uchwały nie wypełnia wymogów art. 19 pkt 2 u.p.o.l. Przepis powyższy uprawnia organ stanowiący do określenia inkasentów. W rozpatrywanej sytuacji wskazanie bliżej nieokreślonego pracownika Urzędu Gminy lub Straży Gminnej Gminy jako inkasenta dowodzi, że to nie organ stanowiący faktycznie określi indywidualnie inkasenta, lecz organ wykonawczy, wyznaczając do tej czynności pracownika Urzędu Gminy bądź Straży Gminnej.