Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Sławomir Presnarowicz, Sędziowie: NSA Jerzy Płusa (sprawozdawca), WSA del. Agnieszka Krawczyk, Protokolant Szymon Mackiewicz, po rozpoznaniu w dniu 8 marca 2018 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 27 października 2015 r. sygn. akt I SA/Gd 1107/15 w sprawie ze skargi O. S.A. z siedzibą w W. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku z dnia 4 maja 2015 r. nr Sygn. akt [...] w przedmiocie rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Gdańsku, 2) zasądza od O. S.A. z siedzibą w W. na rzecz Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku kwotę 280 (dwieście osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 27 października 2015 r. sygn. akt I SA/Gd 1107/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, po rozpoznaniu sprawy O. S.A. z siedzibą w W. (dalej jako "Spółka"), uchylił postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku (dalej jako "SKO") z dnia 4 maja 2015 r. oraz poprzedzające je postanowienie Wójta Gminy M. (dalej jako "Wójt") z dnia 17 grudnia 2014 r. w przedmiocie nadania rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji.
Przedstawiając w uzasadnieniu wyroku stan sprawy Sąd pierwszej instancji podał, że w dniu 17 grudnia 2014 r. Wójt wydał decyzję, w której określił Spółce wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2009 r. w kwocie 15 414 zł. Decyzję doręczono Spółce w dniu 2 stycznia 2015 r.
W tym samym dniu (17 grudnia 2014 r.) Wójt wydał postanowienie, w którym nadał rygor natychmiastowej wykonalności powyższej decyzji nieostatecznej z dnia 17 grudnia 2014 r. Postanowienie to doręczono Spółce w dniu 2 stycznia 2015 r.
Uzasadniając wydane postanowienie Wójt odwołał się do treści art. 239a i art. 239b § 1 pkt 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz wskazał, że upływający z dniem 31 grudnia 2014 r. termin przedawnienia zobowiązania podatkowego jest krótszy niż 3 miesiące.
Postanowieniem z dnia 4 maja 2015 r. SKO utrzymało w mocy postanowienie Wójta. Podkreśliło, że w rozpoznawanej sprawie bezspornym jest, że okres do upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego był krótszy niż trzy miesiące, gdyż w momencie wydania postanowienia wynosił 14 dni. Spełniona została zatem przesłanka z art. 239b § 1 pkt 4 Ordynacji podatkowej.
W dalszej kolejności SKO przyznało wprawdzie, że Wójt niewystarczająco uprawdopodobnił, iż zobowiązanie wynikające z decyzji nie zostanie wykonane, jednakże uznało, że uchybienie to nie miało wpływu na treść rozstrzygnięcia. W dniu wydania kwestionowanego postanowienia pozostawał bowiem bardzo krótki okres do upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, zaś uwzględniając fakt, że z przyczyn niezależnych od Wójta mogło nie dojść do rozpoznania odwołania od decyzji przez organ odwoławczy do końca 2014 r., a ponadto zapłaty zaległości wraz z odsetkami, przyjęło, że zobowiązanie podatkowe wynikające z zakwestionowanej decyzji uległoby z pewnością przedawnieniu. SKO zwróciło również uwagę, że wszystkie czynności pełnomocnika Spółki zmierzały do zaistnienia przedawnienia zobowiązania podatkowego. Świadczy o tym choćby powszechnie stosowana przez niego praktyka wskazywania innego adresu doręczeń niż adres kancelarii oraz fakt odbierania rozstrzygnięć dopiero w ostatnim możliwym terminie.
Nadto, w ocenie SKO, nie było potrzeby informowania Spółki o prowadzonym postępowaniu w sprawie nadania decyzji podatkowej rygoru natychmiastowej wykonalności, zaś okoliczność doręczenia decyzji określającej zobowiązanie podatkowe oraz zaskarżonego postanowienia z dniem 2 stycznia 2015 r., nie miała wpływu na treść rozstrzygnięcia. SKO uznało bowiem, że skutek prawny w postaci nadania rygoru natychmiastowej wykonalności następuje w chwili wydania postanowienia, a nie z chwilą doręczenia postanowienia o nadaniu rygoru natychmiastowej wykonalności stronie.