Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. w przedmiocie umorzenia postępowania restrukturyzacyjnego
Tezy

1. Art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o restrukturyzacji niektórych należności publicznoprawnych od przedsiębiorców /Dz.U. nr 155 poz. 1287 ze zm./, wyraźnie rozróżnia dwa rodzaje podmiotów uznawanych za przedsiębiorców. Do pierwszego zaliczały się podmioty, które jako przedsiębiorców definiuje art. 2 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. - Prawo działalności gospodarczej /Dz.U. nr 101 poz. 1178 ze zm./, a jednocześnie mające miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i będące podatnikiem, płatnikiem, następcą prawnym lub osobą trzecią odpowiadającą za zaległości podatkowe. Do drugiego rodzaju przedsiębiorców zaliczają się inne podmioty zobowiązane do uiszczenia należności, o których mowa w art. 6 ustawy o restrukturyzacji.

Mowa jest więc w powołanym przepisie o dwóch niezależnych ujęciach przedsiębiorcy na gruncie ustawy o restrukturyzacji.

2. Z jednej strony przepis art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o restrukturyzacji niektórych należności publicznoprawnych od przedsiębiorców /Dz.U. nr 155 poz. 1287 ze zm./, określa cel aktu normatywnego, w powiązaniu z zakresem podmiotowym i przedmiotowym ustawy, z drugiej zaś strony doprecyzowuje definicję, o której mowa w art. 2 pkt 1, odsyłając do przepisów ustawy z dnia 27 lipca 2002 r. o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców /Dz.U. nr 141 poz. 1177/. Zgodnie zaś z art. 7 pkt 9 tej ostatniej ustawy, pod pojęciem przedsiębiorcy należy rozumieć "przedsiębiorcę w rozumieniu przepisów o działalności gospodarczej, a także spółkę cywilną". Definicja ta, wymieniając spółkę cywilną, rozszerzała więc pojęcie przedsiębiorcy, określone w art. 2 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. - Prawo działalności gospodarczej /Dz.U. nr 101 poz. 1178 ze zm./, do którego odsyła się w pierwszej części art. 2 pkt 1 ustawy o restrukturyzacji. Dlatego też należy przyjąć, że końcowa część definicji przedsiębiorcy zawarta w tym artykule, w której jest mowa "o innym zobowiązanym do uiszczenia należności, o których mowa w art. 6" odnosi się do spółek cywilnych, które nie są przedsiębiorcami w rozumieniu przepisów Prawa działalności gospodarczej, lecz są przedsiębiorcami w rozumieniu przepisów o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców.

3. Spółka cywilna, a nie jej wspólnicy z osobna, mogła się ubiegać o restrukturyzację swoich zaległości podatkowych w podatku od towarów i usług.

4. Wspólnik spółki cywilnej byłby przedsiębiorcą w rozumieniu art. 2 pkt 1 ustawy restrukturyzacyjnej, uprawnionym do wystąpienia z wnioskiem o restrukturyzację należności z tytułu podatku od towarów i usług w sytuacji, gdyby organ podatkowy na podstawie art. 108 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ wydał decyzję o jego odpowiedzialności jako osoby trzeciej za zaległości podatkowe spółki z tego tytułu.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu 24 marca 2006 r. na rozprawie w Wydziale II Izby Finansowej sprawy ze skargi kasacyjnej Jacka K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 31 stycznia 2005 r. III SA/Wa 1897/04, w sprawie ze skargi Jacka K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 2 sierpnia 2004 r., w przedmiocie umorzenia postępowania restrukturyzacyjnego - oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie strona 1/7

Wyrokiem z dnia 31 stycznia 2005 r. III SA/Wa 1897/04 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżoną decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 2 sierpnia 2004 r. w przedmiocie umorzenia postępowania restrukturyzacyjnego.

Za podstawę orzeczenia Sąd przyjął następujący stan sprawy. W dniu 15 listopada 2002 r. do Urzędu Skarbowego w S. wpłynął wniosek s.c. P. o restrukturyzację zaległości w podatku od towarów i usług za 1997 r., złożony na podstawie art. 12 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o restrukturyzacji niektórych należności publicznoprawnych od przedsiębiorców /Dz.U. nr 155 poz. 1287 ze zm./, dalej ustawa o restrukturyzacji. Do wniosku załączono odnoszące się do spółki wykazy: środków trwałych, wierzytelności oraz niewymagalnych długów. Wniosek oraz załączniki podpisali wspólnicy s.c. P. Jacek K. i Iwona K.

W dniu 16 grudnia 2002 r. organ podatkowy wydał decyzję o warunkach restrukturyzacji, natomiast pismem z dnia 30 października 2003 r. poinformował spółkę o obowiązkach związanych z zakończeniem restrukturyzacji i wezwał do przedłożenia w terminie do dnia 9 grudnia 2003 r. wymaganych przepisami ustawy dokumentów, tj. informacji o bieżącej sytuacji finansowej, zaświadczeń lub oświadczeń o nieposiadaniu zaległości z tytułu należności, wymienionych w art. 6 ustawy o restrukturyzacji, niektórych należności publicznoprawnych od przedsiębiorców oraz informacji o uzyskanej pomocy publicznej.

W odpowiedzi małżonkowie K. przedstawili dokumenty dotyczące Jacka K., m.in. "informację o bieżącej sytuacji finansowej firmy M. Jacka K.". Informację oraz oświadczenie podpisał Jacek K.

Decyzją z dnia 29 kwietnia 2004 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w S. na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 2 i ust. 1a ustawy o restrukturyzacji umorzył postępowanie restrukturyzacyjne wobec spółki cywilnej P. W uzasadnieniu decyzji organ I instancji podniósł m.in., że decyzja stwierdzająca umorzenie zaległości objętych postępowaniem restrukturyzacyjnym jest wydawana przedsiębiorcy, który spełnił warunki wymienione w art. 10 ustawy o restrukturyzacji. Jeżeli natomiast przedsiębiorca nie spełnił tych warunków lub zostało wobec niego wszczęte postępowanie likwidacyjne lub upadłościowe, organ umarza postępowanie restrukturyzacyjne. Organ I instancji podkreślił, że zgodnie z art. 2 pkt 1 ww. ustawy, restrukturyzacją długów zostały objęte także podmioty niebędące przedsiębiorcami w rozumieniu art. 2 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. - Prawo działalności gospodarczej /Dz.U. nr 101 poz. 1178 ze zm./, ale obowiązane do wpłacenia należności publicznoprawnych objętych restrukturyzacją. W tej grupie są także spółki cywilne w zakresie ciążących na nich danin publicznych. Organ wyjaśnił, iż zgodnie z art. 7 pkt 9 ustawy z dnia 27 lipca 2002 r. o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców /Dz.U. nr 141 poz. 1177/, ilekroć w ustawie jest mowa o przedsiębiorcy należy przez to rozumieć przedsiębiorcę w rozumieniu przepisów o działalności gospodarczej, a także spółkę cywilną. Zdaniem organu, kierując się tą definicją do grona beneficjentów ustawy o restrukturyzacji zalicza się również spółkę cywilną. Wniosek o wszczęcie postępowania restrukturyzacyjnego złożyła spółka cywilna P. i to ona została objęta restrukturyzacją. Złożenie zatem informacji o bieżącej sytuacji firmy M. oznacza, że informacja ta złożona została przez podmiot nieobjęty tym postępowaniem.

Strona 1/7