Skarga kasacyjna na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu osiągnięcia przychodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów za 2006 r.
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Anna Dumas, Sędzia NSA Tomasz Kolanowski, Sędzia WSA (del.) Beata Cieloch (sprawozdawca), Protokolant Justyna Nawrocka, po rozpoznaniu w dniu 19 czerwca 2013 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 14 listopada 2012 r. sygn. akt I SA/Bk 219/12 w sprawie ze skargi E. Z. P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 18 maja 2012 r., nr [...] w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu osiągnięcia przychodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów za 2006 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Białymstoku, 2) zasądza od E. Z. P. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w B. kwotę 4.350 (cztery tysiące trzysta pięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie strona 1/13

I.1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 14 listopada 2012 r., sygn. akt I SA/Bk 219/12, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku, na skutek skargi E. Z. P. (dalej: Skarżąca) uchylił decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 18 maja 2012 r., w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu osiągnięcia przychodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów za 2006 rok.

I.2. W uzasadnieniu orzeczenia Sąd wskazał, że zaskarżoną decyzją z 18 maja 2012 r., Dyrektor Izby Skarbowej w B. utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w B. z 20 stycznia 2012 r., którą to decyzją ustalono Skarżącej zobowiązanie podatkowe w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu osiągnięcia przychodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów za 2006 r. w kwocie 56.774 zł.

W toku prowadzonego postępowania organy podatkowe ustaliły, że Państwo E. Z. P. i M. P., między którymi istniał ustrój wspólności majątkowej, ponieśli w 2006 r. wydatki w łącznej kwocie 399.593,27 zł. Składały się na nią wydatki: związane z prowadzeniem działalności gospodarczej przez Skarżącą (116.537,94 zł), na zakup jednostek uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym (255.000 zł), na utrzymanie rodziny (15.200 zł), z tytułu zaliczek na podatek dochodowych pobranych przez płatnika (3.733 zł), z tytułu składki na ubezpieczenia zdrowotne (3.243,57 zł), z tytułu opłat bankowych (1.223,76 zł), z tytułu podatku od nieruchomości (655 zł), z tytułu wydatków poniesionych na wesele syna (2.000 zł), z tytułu wydatków poniesionych na utrzymanie córki (2.000 zł). W trakcie 2006 r. małżonkowie uzyskali przychody w kwocie 223.195,67 zł, w tym z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej przez Skarżącą (173.906 zł), ze świadczeń emerytalnych małżonków (42.603,78 zł), z zwrotu nadpłaty podatku za 2005 r. (459,60 zł), odsetek od środków zgromadzonych na rachunkach bankowych (6.226,29 zł). Organy ustaliły, że na koniec 2006 r. małżonkowie zgromadzili 95.000 zł, zaś na początku 2006 r. mogli posiadać zasoby finansowe pochodzące z przychodów opodatkowanych lub zwolnionych z opodatkowania w wysokości 120.000 zł. Przypadająca na obu małżonków kwota nieznajdująca pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów wyniosła 151.397,60 zł i stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm., dalej w skrócie u.p.d.o.f.) podlegała opodatkowaniu w częściach równych odrębnie dla każdego z małżonków, tj. po 75.699 zł, według stawki 75 % - stosownie do art. 30 ust. 1 pkt 7 u.p.d.o.f.

Rozpoznając sprawę w II instancji, Dyrektor Izby Skarbowej w B. nie zgodził się z argumentami odwołania, że w sprawie błędnie ustalono wydatki poniesione w latach 1996-2005 przez Skarżącą na prowadzenie działalności gospodarczej. Skarżąca prowadziła działalność polegającą na sprzedaży wyrobów futrzarskich, opodatkowaną w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Zatem nie było możliwe ustalenie rzeczywistego wyniku finansowego z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej. Jedynie dane te ustalono w oparciu o składane przez Skarżącą w okresie 1997-2005 zeznania PIT-28 (łącznie wykazano w nich 99.888 zł przychodu). Postępowanie kontrolne wykazało, że podatniczka wbrew obowiązkowi wynikającemu z art. 15 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, nie prowadziła ewidencji przychodów oraz nie sporządzała spisów z natury towarów handlowych według zasad określonych w art. 20 ust. 1 w/w ustawy. W związku z tym wartość sprzedaży ustalono na podstawie zapisów dokonanych przez Skarżącą w brulionach, które zostały zabezpieczone w trakcie przeszukania dokonanego w dniu 13 stycznia 2011 r. oraz innych dowodów zgromadzonych w sprawie. Organ uznał również za wiarygodne ustalone na podstawie powyższych dowodów koszty działalności gospodarczej Skarżącej. Ponadto organ odwoławczy nie uwzględnił zarzutów dotyczących pominięcia pożyczki w wysokości 10.000 zł otrzymanej przez Skarżącą od W. S. Przyjęto, że Skarżąca otrzymała jedynie w 1996 r. pożyczkę od Pana J. S. Natomiast pożyczka od W. S. nie miała miejsca, albowiem obie strony powyższej umowy udzieliły odmiennych wyjaśnień na temat przyczyn i okoliczności jej zawarcia.

Strona 1/13