Skarga kasacyjna od wyroku WSA w Warszawie w sprawie ze skargi M.H. i S.H. na odmowę wydania przez Szefa Krajowej Administracji Skarbowej opinii zabezpieczającej nr [...] 1. uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie, 2. zasądza od S.H. na rzecz Szefa Krajowej Administracji Skarbowej kwotę 580 (pięćset osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Tomasz Kolanowski (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Jerzy Płusa Sędzia del. WSA Jolanta Strumiłło Protokolant Agnieszka Majewska po rozpoznaniu w dniu 21 kwietnia 2022 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Szefa Krajowej Administracji Skarbowej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 września 2020 r. sygn. akt III SA/Wa 2377/19 w sprawie ze skargi M.H. i S.H. na odmowę wydania przez Szefa Krajowej Administracji Skarbowej opinii zabezpieczającej z dnia 26 sierpnia 2019 r. nr [...] 1. uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie, 2. zasądza od S.H. na rzecz Szefa Krajowej Administracji Skarbowej kwotę 580 (pięćset osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie strona 1/6

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zaskarżonym wyrokiem z dnia 17 września 2020 r., sygn. akt III SA/Wa 2377/19, w sprawie ze skargi M.H. i S.H. uchylił odmowę wydania przez Szefa Krajowej Administracji Skarbowej opinii zabezpieczającej z dnia 26 sierpnia 2019 r.

W dniu 29 października 2018 r. M.H. oraz S.H. złożyli wniosek o wydanie opinii zabezpieczającej, dotyczący czynności polegającej na sprzedaży udziałów w A. Sp. z o.o. przez wnioskodawców na podstawie umowy zawartej z T.

Wnioskodawcy w czynności będącej przedmiotem wniosku są zbywcami udziałów w spółce A. Sp. z o.o. Spółka ta posiada udziały w spółkach powiązanych. W wyniku zmiany struktury Grupy A. utworzono spółkę holdingową, do której wniesiono udziały pozostałych spółek, co było od początku wymogiem kupującego - T. Po stronie wnioskodawców uzasadnienie ekonomiczne transakcji stanowi cena uzyskiwana w związku ze sprzedażą udziałów. Z kolei z punktu widzenia T. uzasadnienie stanowi rozszerzenie zakresu działania Grupy T. na rynkach Europy Środkowowschodniej, zgodnie z przyjętymi przez nią założeniami.

Szef Krajowej Administracji Skarbowej odmówił wydania opinii zabezpieczającej.

Zdaniem Szefa KAS działanie Wnioskodawców skutkowało osiągnięciem korzyści podatkowej w rozumieniu art. 119a ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2019 r. poz. 900 ze zm., dalej: "o.p."). Szef KAS podniósł, że uzasadnione wątpliwości utworzenie struktury holdingowej w postaci zarządzania i kontrolowania przez ten podmiot innych podmiotów od niego zależnych, co miało przełożyć się pozytywnie na wartość spółki. Szef KAS ocenił, że posługiwanie się formułą, w której określona restrukturyzacja (wymiana udziałów) stanowiłaby warunek sine qua non dalszej sprzedaży, nie znajduje uzasadnienia gospodarczego.

W skardze do Sądu pierwszej instancji Wnioskodawcy wnieśli o uchylenie odmowy wydania opinii zabezpieczającej oraz zwrot kosztów procesu.

W odpowiedzi na skargę, Szef KAS wniósł o jej oddalenie podtrzymując argumentację wyrażoną w zaskarżonej odmowie wydania opinii zabezpieczającej.

Sąd pierwszej instancji uznał, że skarga zasługiwała na uwzględnienie. W uzasadnieniu zauważył, że zasadnicze znaczenie ma ustalenie relacji pomiędzy klauzulą ogólną a klauzulą szczególną. W ocenie Sądu relacja ta wynika z art. 119gb o.p., z którego wywiódł sekwencję czynności organów. Zdaniem Sądu w pierwszej kolejności organ podatkowy (terenowy lub Szef KAS) powinien zbadać, czy do określonych czynności (w niniejszej sprawie wymiany udziałów) ma zastosowanie klauzula szczególna przewidziana w odpowiednich przepisach ustaw materialnego prawa podatkowego a dopiero w sytuacji, gdy okaże się ona nieskuteczna w przeciwdziałaniu unikaniu opodatkowania powinna zostać rozważona możliwość zastosowania klauzuli ogólnej. W tym znaczeniu ogólna klauzula unikania opodatkowania jest klauzulą ostatniej szansy dla organów podatkowych. Sąd pierwszej instancji uznał zatem, że w pierwszej kolejności należy rozważyć możliwość zastosowania klauzuli szczególnej, która jest dedykowana danej czynności (wymiana udziałów) a następnie dopiero możliwość zastosowania klauzuli ogólnej. Zdaniem Sądu sprawa ta jest tą, w której nie znajdzie zastosowania klauzula ogólna.

Strona 1/6