Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Bogdan Lubiński (sprawozdawca), Sędzia NSA Krzysztof Winiarski, Sędzia NSA del. Jan Grzęda, Protokolant Justyna Bluszko-Biernacka, po rozpoznaniu w dniu 20 lipca 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skarg kasacyjnych E. S. i M. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 września 2010 r. sygn. akt III SA/Wa 465/10 w sprawie ze skargi E. S. i M. S. na decyzje Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 18 grudnia 2009 r. nr [...] i nr [...] w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od E. S. i M. S. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w W. kwotę 1800 (słownie: jeden tysiąc osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wyrokiem z dnia 13 września 2010 r., sygn. akt III SA/WA 465/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargi M. S. i E. S. na decyzje Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 18 grudnia 2009 r. w przedmiocie uchylenia decyzji w całości i określenie zobowiązania podatkowego z tytułu zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych od przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości.
Ze stanu sprawy przyjętego przez Sąd pierwszej instancji wynika, że zaskarżonymi decyzjami z dnia 18 grudnia 2009 r. Dyrektor Izby Skarbowej w W., po rozpatrzeniu odwołania podatników, uchylił w całości decyzje Naczelnika Urzędu Skarbowego W. z dnia 2 października 2009 r. określające zobowiązanie podatkowe w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych wysokości 14.382,00 zł na rzecz E. S. i 14.382,00 zł na rzecz M. S. oraz określił zobowiązanie podatkowe w tym podatku po 12.774, 00 zł na rzecz każdego z podatników.
Z motywów decyzji wynika, że skarżący na podstawie umowy zniesienia współwłasności nieruchomości z dnia 8 czerwca 2004 r., zawartej w formie aktu notarialnego, dokonali odpłatnego zbycia poprzez zniesienie współwłasności nieruchomości za łączną kwotę 500.000,00 zł udziału wynoszącego 1/3 części w niezabudowanych działkach oznaczonych numerami: [...], [...] oraz w zabudowanych działkach oznaczonych numerami [...], [...], które stanowiły nieruchomość położoną w L. przy ul. W. [...]. Prawo do udziału w w/w nieruchomościach skarżący nabyli na podstawie umowy przeniesienia udziałów współwłasności nieruchomości w celu zwolnienia z zobowiązań z dnia 30 czerwca 2003 r.
Zniesienie współwłasności nieruchomości wskazanych praw miało miejsce przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie. Podatnicy złożyli oświadczenia, że przychód uzyskany ze zniesienia współwłasności nieruchomości w ciągu 2 lat wydatkują na cele określone w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. - o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm. - zwanej dalej: u.p.d.o.f.).
Naczelnik Urzędu Skarbowego W. w w/w decyzjach stwierdził, że skarżący nie udokumentowali wydatków poniesionych na cele mieszkaniowe, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) lub e) u.p.d.o.f.
Rozpoznając odwołania skarżących Dyrektor Izby Skarbowej w W. orzekł jak podano wyżej.
W skargach podatnicy wnieśli o stwierdzenie nieważności zaskarżonych decyzji z powodu wydania ich z rażącym naruszenie prawa, poprzez rażąco błędną wykładnię art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) u.p.d.o.f. oraz niewłaściwe niezastosowanie zwolnienia ustanowionego tym przepisem, co doprowadziło do niewłaściwego zastosowania art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i art. 19 w zw. z art. 28 ust. 2 i ust. 3 tej ustawy.
Zdaniem skarżących, organ podatkowy rażąco naruszył art. 120 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm. - zwanej dalej: ord. pod.) wydając decyzję, którą nakłada na podatnika dodatkowy, nie wynikający z ustawy, obowiązek sfinansowania nabycia nieruchomości wyłącznie tymi samymi fizycznie środkami pieniężnymi, które podatnik uzyskał z odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości.