Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Anna Dumas (sprawozdawca), Sędzia NSA Stefan Babiarz, Sędzia WSA (del.) Marek Olejnik, Protokolant Piotr Stępień, po rozpoznaniu w dniu 1 lutego 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Ministra Pracy i Polityki Społecznej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 września 2014 r. sygn. akt III SA/Wa 444/14 w sprawie ze skargi O. [...] sp. z o.o. z siedzibą w W. na postanowienie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 12 grudnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji oddala skargę kasacyjną.
Wyrokiem z dnia 9 września 2014 r., sygn. akt III SA/Wa 444/14, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w sprawie ze skargi O. [...] sp. z o.o. z siedzibą w W. uchylił postanowienie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 12 grudnia 2013 r. w przedmiocie nadania rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji określającej wysokość zobowiązań z tytułu wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych za miesiące od grudnia 2007 r. do listopada 2008 r.
Z uzasadnienia wyroku Sądu pierwszej instancji wynika, że postanowieniem z dnia 4 października 2013 r. Prezes Zarządu Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych nadał rygor natychmiastowej wykonalności decyzji nieostatecznej Prezesa ZPFRON z dnia 19 lipca 2013 r. określającej wysokość zobowiązań skarżącej z tytułu wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych za okres od grudnia 2007 r. do listopada 2008 r.
Skarżąca złożyła zażalenie na ww. postanowienie.
Postanowieniem z dnia 12 grudnia 2013 r. Minister Pracy i Polityki Społecznej (MPiPS) utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie organu pierwszej instancji. Organ odwoławczy zauważył, że do upływu terminu przedawnienia zobowiązania za marzec 2008 r. i kwiecień 2008 r. określonego decyzją Prezesa ZPFRON z dnia 19 sierpnia 2013 r. pozostało mniej niż trzy miesiące i ulegnie ono przedawnieniu z dniem 1 stycznia 2014 r. Wobec tego, nie budzi zdaniem organu odwoławczego wątpliwości, że w dniu 4 października 2013 r., w którym organ pierwszej instancji postanowił o nadaniu decyzji nieostatecznej rygoru natychmiastowej wykonalności, spełniona była przesłanka określona w art. 239b § 1 pkt 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm. - powoływanej dalej jako "O.p."), bowiem okres do upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego był krótszy niż trzy miesiące. Dalej organ odwoławczy przychylił się w tym zakresie do stanowiska organu pierwszej instancji, zgodnie z którym brak realizacji przez skarżącą przepisów ustawy, uprawdopodabnia niewykonanie zobowiązania przed upływem terminu przedawnienia i wyczerpuje przesłanki do nadania ww. decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności.
W skardze ww. postanowienie MPiPS, skarżąca zarzuciła mu naruszenie:
1) art. 239b § 1 i § 2 O.p., poprzez wydanie postanowienia o nadaniu rygoru natychmiastowej wykonalności w sytuacji, gdy organ w żaden sposób nie uprawdopodobnił, iż zobowiązania wynikające z decyzji mogą nie zostać wykonane,
2) art. 145 § 2 O.p., poprzez uznanie przesz organ odwoławczy, że postanowienie organu pierwszej instancji zostało doręczone pełnomocnikowi skarżącej.