Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Stanisław Bogucki, Sędzia NSA Sławomir Presnarowicz, Sędzia WSA (del.) Ewa Radziszewska-Krupa (sprawozdawca), Protokolant Dorota Rembiejewska, po rozpoznaniu w dniu 27 października 2016 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej O. S.A. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 19 sierpnia 2014 r., sygn. akt I SA/Gd 755/14 w sprawie ze skargi O. S.A. z siedzibą w W. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku z dnia 26 kwietnia 2014 r., sygn. akt [...] w przedmiocie nadania rygoru natychmiastowej wykonalności oddala skargę kasacyjną.
I. Stan faktyczny sprawy jest następujący:
1. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku wyrokiem z 19 sierpnia 2014r. sygn. akt I SA/Gd 755/14 oddalił, na mocy art. 151 ustawy z 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., zwana dalej: "P.p.s.a."), skargę T.S.A. (obecnie O. S.A. z siedzibą w W., zwana dalej: "Skarżącą"), w której zarzucono naruszenie: art. 121 § 1 O.p. - przez zaniechanie poinformowania Skarżącej, że toczy się postępowanie w sprawie nadania decyzji nieostatecznej Prezydenta miasta rygoru natychmiastowej wykonalności; art. 210 § 4 O.p. w związku z art. 239b § 2 O.p., wskutek braku uprawdopodobnienia, że zobowiązanie podatkowe wynikające z decyzji Prezydenta miasta nie zostanie przez stronę wykonane przed terminem przedawnienia; art. 228 § 1 pkt 1 w związku z art. 239 O.p. przez rozpoznanie zażalenia i utrzymanie w mocy postanowienia Prezydenta miasta, które nie weszło do obrotu prawnego, gdyż nie zostało doręczone Skarżącej.
Sąd wskazał, że spór w sprawie sprowadza się do zasadności nadania rygoru natychmiastowej wykonalności na podstawie art. 239b § 1 pkt 4 ustawy z 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012r., poz. 749 ze zm., dalej jako "O.p."). Zdaniem Sądu wykazano, że zostały spełnione łącznie przesłanki art. 239b § 1 pkt 4 i § 2 O.p., ponieważ pięcioletni termin przedawnienia okres do upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego był krótszy niż trzy miesiące i upływał 31 grudnia 2013r. W momencie wydania postanowienia okres do upływu terminu przedawnienia wynosił 28 dni. W kontekście przesłanki art. 239b § 1 pkt 4 O.p. w związku z art. 239b § 2 O.p. wskazać należy, że uprawdopodobnienie wystąpienia danej okoliczności oznacza wykazanie, iż zachodzi duże prawdopodobieństwo zmaterializowania się jej. W związku z przyjętym przez ustawodawcę sformułowaniem "uprawdopodobni" należy uznać, że ustawodawca nie wymaga od organu podatkowego wykazania okoliczności za pomocą przewidzianych przepisami procedury dowodów, a rygory uznania jego twierdzeń są złagodzone i odformalizowane. Uprawdopodobnienie jest surogatem dowodu i nie oznacza konieczności udowodnienia daje okoliczności. Sprowadza się zaś do uzyskania przekonania o istnieniu określonych okoliczności faktycznych w nieskrępowanym dowodami procesie myślowym. Przesłanka niewykonania zobowiązania (art. 239b § 2 O.p.) nie może być utożsamiana - wbrew stanowisku strony zaprezentowanym w uzasadnieniu skargi - z udowodnieniem tej okoliczności, a jedynie sprowadza się do wykazania stosowną argumentacją istnienia uzasadnionej obawy, przypuszczenia, że zobowiązanie to wygaśnie wskutek upływu terminu przedawnienia. Rezultat ustalenia przez organ podatkowy istnienia takiego prawdopodobieństwa znalazł swoje odzwierciedlenie w postanowieniu o nadaniu decyzji nieostatecznej rygoru natychmiastowej wykonalności.