Skarga kasacyjna na uchwałę Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Warszawie w przedmiocie orzeczenia nieważności w części uchwały w sprawie ustalenia wzoru deklaracji o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jacek Brolik, Sędziowie: NSA Bogdan Lubiński, WSA del. Anna Juszczyk-Wiśniewska (spr.), Protokolant Szymon Mackiewicz, po rozpoznaniu w dniu 2 grudnia 2015 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Gminy Piaseczno od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 2 października 2013 r. sygn. akt IV SA/Wa 1604/13 w sprawie ze skargi Gminy Piaseczno na uchwałę Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Warszawie z dnia 23 kwietnia 2013 r. nr 9.210.2013 w przedmiocie orzeczenia nieważności w części uchwały w sprawie ustalenia wzoru deklaracji o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie, 2) zasądza od Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Warszawie na rzecz Gminy Piaseczno kwotę 320 (trzysta dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie strona 1/5

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, wyrokiem z 2 października 2013 r. (sygn. akt IV SA/Wa 1604/13), oddali skargę Gminy Piaseczno na uchwałę Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Warszawie z dnia 23 kwietnia 2013 r. nr 9.210.2013 w przedmiocie orzeczenia nieważności w części uchwały w sprawie ustalenia wzoru deklaracji o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi. Z uzasadnienia wyroku Sądu I instancji wynika, że w dniu 3 kwietnia 2013 r. Rada Miejska w Piasecznie wydała uchwałę nr 906/IN/2013 w sprawie ustalenia wzoru deklaracji o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi, składanej przez właścicieli nieruchomości, położonych na terenie Gminy Piaseczno. Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Warszawie uchwałą z 23 kwietnia 2013 r. nr 9.210.2013 orzekło o nieważności uchwały z dnia 3 kwietnia 2013 r. w części, tj. § 3 i poz. 42 - 46, 92 załącznika nr 1 i poz. 29 - 34, 80 załącznika Nr 2 do tej uchwały. Wskazało, że § 3 pkt 1 uchwały Rady Miejskiej jako dokument potwierdzający dane zawarte w deklaracji o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi dla nieruchomości zamieszkałych wskazuje fakturę za zużycie wody, pomimo iż wybraną metodą ustalania opłaty od mieszkańców Gminy jest liczba mieszkańców zamieszkujących daną nieruchomość. W związku z tym weryfikacja danych, zawartych w deklaracji, nie może odbywać się za pomocą innej metody ustalania opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi. W odniesieniu do § 3 pkt. 2 uchwały Rady Miejskiej, Kolegium zwracając uwagę na art. 6n ust. 2 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu porządku i czystości w gminach (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 391 ze zm.), na podstawie którego gmina jest uprawniona do określenia wykazu dokumentów, potwierdzających dane, zawarte w deklaracji o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi podkreśliło, że w § 3 pkt. 2 Rada Miejska nie określiła wykazu dokumentów, ich rodzaju, a jedynie okoliczności, jakie mają one potwierdzać, dlatego też przedmiotowe postanowienie uchwały narusza art. 220 § 1 pkt. 2 lit. a) k.p.a. Dodało, że zgodnie z ustawą o swobodzie działalności gospodarczej do organu gminy składane są wnioski o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, o zmianę wpisu, zawieszenie, wznowienie oraz wykreślenie. Organ gminy jest też zobowiązany do przesłania wniosku przedsiębiorcy do CEIDG. Nie może więc żądać składania dokumentów dotyczących zdarzeń, których ustalenie jest możliwe przez organ na podstawie posiadanych przez niego danych. Kolegium wskazało, że postanowienia, zawarte w obu wzorach deklaracji, a dotyczące informacji o rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej, o liczbie odpowiednio: pracowników, uczniów/dzieci w szkole, przedszkolu, miejsc konsumpcyjnych w lokalu gastronomicznym/stołówce, łóżek w hotelu, pensjonacie itd., wykraczają poza delegację zawartą w art. 6n ust. 1 cyt. ustawy. Kolegium uznało, że objaśnienia do wzoru deklaracji tj. do pkt 5 (załącznika Nr 1) i do pkt 3 (załącznika Nr 2) ustalają minimalną ilość odpadów, za jaką właściciel będzie ponosił opłatę.

Strona 1/5