Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Stefan Babiarz, Sędzia NSA Andrzej Jagiełło, Sędzia WSA (del.) Piotr Przybysz (sprawozdawca), Protokolant Paweł Koluch, po rozpoznaniu w dniu 6 listopada 2019 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej C. sp. z o.o. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 27 lipca 2017 r. sygn. akt I SA/Sz 448/17 w sprawie ze skargi C. sp. z o.o. z siedzibą w W. na interpretację indywidualną Wójta Gminy B. z dnia 24 stycznia 2017 r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości oddala skargę kasacyjną.
Wyrokiem z 27 lipca 2017 r. o sygn. akt I SA/Sz 448/17, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie (dalej: "Sąd pierwszej instancji") oddalił skargę C. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. (dalej: "Spółka" lub "Skarżąca") na interpretację indywidualną Wójta Gminy B. z dnia 24 stycznia 2017 r. w przedmiocie zastosowania przepisów prawa podatkowego. Wyrok ten, podobnie jak i pozostałe wyroki sądów administracyjnych przywołane poniżej, jest dostępny na stronie internetowej http://orzeczenia.nsa.gov.pl/.
Sąd pierwszej instancji wskazał, że spór interpretacyjny w niniejszej sprawie sprowadza się do rozstrzygnięcia, czy w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2017 r. za budowlę w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2016 r., poz. 716 ze zm.; dalej: "u.p.o.l.") należy uważać wyłącznie elementy budowlane elektrowni wiatrowej, tj. fundament i wieżę, czy także urządzenie techniczne wchodzące w skład elektrowni wiatrowej.
Zdaniem Skarżącej, od 1 stycznia 2017 r. - tak jak dotychczas - za budowlę należy uważać wyłącznie elementy budowlane elektrowni wiatrowej, czyli fundament oraz wieżę. W ocenie zaś organu interpretacyjnego, na skutek zmian ustawowych wprowadzonych ustawą z dnia 20 maja 2016 r. o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych (Dz. U. z 2016 r. poz. 961; dalej: "u.i.e.w."), podatkiem od nieruchomości od 1 stycznia 2017 r. objęta została całość turbiny wiatrowej jako budowli, składającej się z fundamentu, wieży i elementów technicznych.
Sąd pierwszej instancji za prawidłowe uznał stanowisko organu interpretacyjnego, w związku z czym oddalił skargę Spółki.
Skarżąca, reprezentowana przez doradcę podatkowego, wniosła skargę kasacyjną od ww. wyroku zaskarżając go w całości.
Zaskarżonemu wyrokowi zarzucono:
1. na podstawie art. 174 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz.U. z 2017 r. poz. 1369, dalej: "p.p.s.a.") naruszenie przepisów postępowania, które miało istotny wpływ na wynik sprawy, to jest art. 151 p.p.s.a. w związku art. 146 § 1 p.p.s.a. w związku z art. 3 § 1 i 2 pkt 4a p.p.s.a. w związku z art. 14j § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz.U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.; dalej: "Ordynacja podatkowa") w związku z art. 14b § 1 i art. 14c § 1 i 2 Ordynacji podatkowej w związku z art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej oraz art. 120 w związku z art. 14h Ordynacji podatkowej w związku z art. 2 pkt 1 i 2 u.i.e.w. oraz w związku z art. 2, art. 84 i art. 217 Konstytucji RP - poprzez oddalenie skargi Spółki i uznanie przez Sąd, że zaskarżona interpretacja jest zgodna z prawem, a w konsekwencji nieuchylenie zaskarżonej interpretacji, wydanej wadliwie w oparciu o przepisy niepodatkowe, tj. definicję elektrowni wiatrowej z ustawy o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych, na podstawie których błędnie uznano, że elektrownia wiatrowa w całości (tj. również elementy (części) techniczne elektrowni wiatrowych: wirnik z zespołem łopat, zespół przeniesienia napędu, generator prądotwórczy, układy sterowania i zespół gondoli), stanowi budowlę podlegającą opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości;