Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jacek Brolik, Sędzia NSA Beata Cieloch, Sędzia WSA (del.) Piotr Przybysz (sprawozdawca), Protokolant Anna Dziewiż - Przychodzeń, po rozpoznaniu w dniu 8 maja 2019 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej D. C. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 19 maja 2016 r., sygn. akt I SA/Kr 138/16 w sprawie ze skargi D. C. na postanowienia Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie z dnia 27 listopada 2015 r., nr [...], [...] w przedmiocie przywrócenia terminu do wniesienia odwołania oraz uchybienia terminu do wniesienia odwołania 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od D.C. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Krakowie kwotę 480 (słownie: czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z dnia 19 maja 2016 r., sygn. akt I SA/Kr 138/16, po rozpoznaniu sprawy ze skarg D.C. (dalej: "Strona" lub "Skarżący") na postanowienia Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie z dnia 27 listopada 2015 r., nr [...], [...], w przedmiocie przywrócenia terminu do wniesienia odwołania oraz uchybienia terminu do wniesienia odwołania, oddalił skargi na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.), dalej: "p.p.s.a." Wyrok ten, podobnie jak i pozostałe wyroki sądów administracyjnych przywołane poniżej, jest dostępny na stronie internetowej http://orzeczenia.nsa.gov.pl/.
Sąd I instancji stwierdził, że istotą sporu jest ustalenie, czy uchybienie terminu do wniesienia odwołania nastąpiło bez winy Skarżącego, a także czy okoliczność ta została przez Stronę uprawdopodobniona. W ocenie Sądu I instancji, wbrew zarzutom skarg postanowienia nie naruszają ani przepisów prawa materialnego, ani też przepisów postępowania w stopniu uzasadniającym jej uchylenie. Organ trafnie przyjął, że w świetle okoliczności sprawy, Skarżący nie uprawdopodobnił braku winy w niedochowaniu terminu do wniesienia odwołania.
Skarżący, reprezentowany przez radcę prawnego, wniósł skargę kasacyjną od ww. wyroku zaskarżając go w całości i wnosząc o jego uchylenie w całości.
W oparciu o art. 174 pkt 1 i 2 p.p.s.a. zaskarżonemu wyrokowi zarzucono naruszenie przepisów postępowania:
- art. 119 pkt 2 p.p.s.a. w zw. z art. 47 & 1 p.p.s.a., gdyż Dyrektor Izby Skarbowej w Krakowie nie doręczył wniosku o rozpoznanie sprawy w trybie uproszczonym stronie skarżącej w zakreślonym przez ustawę terminie, co stanowi zaporę do rozpoznania w/w trybie. Jest to zarzut najdalej idący w tym postępowaniu kasacyjnym, oraz zarzut naruszenia zasady dwuinstancyjności, do którego WSA w wyroku ogóle się nie ustosunkował, a następnie
- błędną wykładnię przepisu art 162 Ordynacji podatkowej poprzez błędne przyjęcie, że Skarżący nie uprawdopodobnił okoliczności, że uchybienie terminu nastąpiło bez jego winy i że nie zachował należytej staranności,
- nieprawidłowe i niezgodne z przyjętym orzecznictwem wyjaśnienie przez WSA zasady czynnego udziału strony w postępowaniu podatkowym, a w szczególności uznanie, że organ podatkowy uznał za dopuszczalne naruszenie przepisu art 200 & 1 Ordynacji podatkowej, pomimo że zawiadomienie strony o przysługującym jej prawie wypowiedzenia się w sprawie zebranego materiału dowodowego uznał za udowodnione, że pełnomocnik Skarżącego brał udział w czynnościach swoich klientów w innych sprawach w okresie objętym zaświadczeniem lekarskim o symb. [...]. Brak udziału pełnomocnika w/w czynności powoduje postawienie zarzutów co do ich autentyczności, co uniemożliwia prawidłowe ustalenie stanu faktycznego, gdyż w okresie podanym przez organ podatkowy przebywał na badaniach lekarskich w związku z chorobą o podłożu psychiatrycznym uniemożliwiającym mu branie w czynnościach procesowych.