Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Stefan Babiarz (sprawozdawca), Sędziowie NSA: Stanisław Bogucki, Teresa Porczyńska, Protokolant Agnieszka Lipiec, po rozpoznaniu w dniu 24 kwietnia 2008 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej S. J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 26 października 2006 r. sygn. akt I SA/Ol 429/06 w sprawie ze skargi S. J. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w O. z dnia 14 lipca 2006 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia o pokryciu kapitału zakładowego z ujawnionych źródeł przychodów 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od S. J. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w O. kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wyrokiem z dnia 26 października 2006 r., sygn. akt I SA/Ol 429/06 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie oddalił skargę S. J. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w O. z dnia 14 lipca 2006 r. w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia o pokryciu kapitału zakładowego z ujawnionych źródeł przychodów.
Ze stanu sprawy przyjętego przez Sąd I instancji wynika, że zaskarżonym postanowieniem organ odwoławczy utrzymał w mocy postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w O. z dnia 28 kwietnia 2006 r. w sprawie odmowy wydania zaświadczenia o pokryciu kapitału zakładowego z ujawnionych źródeł przychodów "F." Sp. z o. o. z siedzibą w O.
Rozpoznając skargę podatnika WSA uznał, że istota sporu w rozpatrywanej sprawie sprowadza się do rozstrzygnięcia czy wynikający z art. 32 ust. 1 pkt 16 lit. a) ustawy z dnia 29 lipca 1997 roku o grach i zakładach wzajemnych (Dz. U. z 2004 r., Nr 4, poz. 27) - zwanej dalej ustawą o grach, obowiązek przedstawienia Izbie Skarbowej przez ubiegającego się o wydanie zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie gier i zakładów opisanego w tym przepisie zaświadczenia, rodzi po stronie organu podatkowego bezwzględny obowiązek wydania zaświadczenia o treści odpowiadającej zapisowi w/w przepisu. Powołując się na powyższy przepis oraz art. 306a § 2 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.) - zwanej dalej ord. pod. wskazał, że aby organ podatkowy mógł wydać zaświadczenie, o którym mowa w art. 32 ust.1 pkt 16 lit. a), musiałoby być prowadzone postępowanie w celu wyjaśnienia źródeł pochodzenia środków, które udziałowiec będący osobą fizyczną, przeznaczył na pokrycie udziałów. Jedynie więc wówczas gdyby było prowadzone postępowanie dotyczące tej ściśle określonej kwestii i w wyniku przeprowadzenia tego postępowania stwierdzono by, że kapitał przeznaczony na pokrycie udziałów pochodził z ujawnionych źródeł przychodu, możliwe byłoby wydanie zaświadczenia ściśle odpowiadającego treści zaświadczenia określonego w tym przepisie. Sąd uznał, że odmowa wydania zaświadczenia jest w analizowanej sytuacji regułą, a jego wydanie wyjątkiem.
W ocenie Sądu, bezzasadne są argumenty strony, że skoro organ podatkowy nie dysponował danymi, iż udziały objęte przez skarżącą w spółce F. zostały pokryte z nieujawnionych źródeł, to nie zachodziła żadna przeszkoda do wydania żądanego przez stronę zaświadczenia. Uznał, że przywołany przez podatnika wyrok z dnia 1 kwietnia 2004 r., sygn. akt III SA 2260/02 dotyczył zupełnie innej sytuacji, gdy dla wydania zaświadczenia wystarczające były proste czynności sprawdzające czy istnieje stwierdzona przez organ zaległość podatkowa czy nie. Stwierdził, że w niniejszej sprawie stanowisko organów podatkowych, motywowane brakiem stosownej ewidencji dotyczącej źródeł pokrycia kapitałów w spółkach oraz innych danych pozwalających wydać żądane zaświadczenie, jest słuszne. Zważył, że pośrednio organy - wskazując jakiego rodzaju zaświadczenia mogły być wydane, aby podatnik mógł uczynić zadość wymogowi wynikającemu z art. 32 ust. 1 pkt 16 lit. a) ustawy o grach, a nadto stwierdzając, że rozstrzygnięcie czy możliwe do wydania zaświadczenie będzie spełniało wymogi określone w tym przepisie będzie należało wyłącznie do organu rozpatrującego wniosek o udzielenie zezwolenia na prowadzenie działalności na automatach o niskich wygranych - wypowiedział się co do wzajemnych relacji między powołanymi ustawami. Nie można więc mówić o naruszeniu zasad postępowania wymienionych w skardze. Uzasadnienie zaskarżonego postanowienia, jakkolwiek lakoniczne, wskazuje podstawę prawną rozstrzygnięcia i jej niezbędne wyjaśnienie w odniesieniu do ustalonego stanu faktycznego sprawy, zatem zarzut naruszenia art. 217 § 2 i 210 § 4 w związku z art. 219, art. 306a § 2 ust.1 i art. 306b § 1 ord. pod. jest nietrafny.