Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jan Rudowski (sprawozdawca), Sędziowie: NSA Bogusław Dauter, del. WSA Bogusław Woźniak, Protokolant Szymon Mackiewicz, po rozpoznaniu w dniu 18 marca 2015 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. S.A. z siedzibą w O. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 4 października 2012 r. sygn. akt I SA/Ol 474/12 w sprawie ze skargi M. S.A. z siedzibą w O. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Olsztynie z dnia 6 czerwca 2012 r. nr [...] w przedmiocie nadpłaty w podatku od czynności cywilnoprawnych 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od M. S.A. z siedzibą w O. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w Olsztynie kwotę 7.200 (siedem tysięcy dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
1. Wyrokiem z dnia 4 października 2012 r., sygn. akt I SA/Ol 474/12, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie oddalił skargę M. S.A. (dalej w skrócie "spółka", "strona skarżąca") z siedzibą w O na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Olsztynie z dnia 6 czerwca 2012 r. w przedmiocie nadpłaty w podatku od czynności cywilnoprawnych.
2. Ze stanu faktycznego przedstawionego przez sąd pierwszej instancji wynika, że nadzwyczajne zgromadzenie akcjonariuszy spółki podjęło uchwałę o podwyższeniu kapitału zakładowego spółki poprzez przeniesienie na kapitał zakładowy środków pieniężnych zgromadzonych na kapitale zapasowym i kapitale rezerwowym. Podwyższenie kapitału nastąpiło poprzez podwyższenie wartości nominalnej dotychczasowych akcji serii A i B. Protokół z opisanego zgromadzenia sporządzony został w formie aktu notarialnego w dniu 29 czerwca 2006r. Notariusz jako płatnik, powołując art. 1 ust. 1 pkt 2, art. 6 ust. 1 pkt 8 lit.b w związku z art. 6 ust. 9 pkt 1-3 oraz art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 9 września 2000r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2005r. nr 41 poz. 399 ze zm., dalej w skrócie "u.p.c.c."), obliczył i pobrał podatek od czynności cywilnoprawnych w kwocie 4 627 320 zł, przy czym podstawa opodatkowania została pomniejszona o koszty sporządzenia aktu notarialnego wraz z podatkiem od towarów i usług oraz wpis sądowy i opłaty za zamieszczenie ogłoszenia w Monitorze Sądowym i Gospodarczym.
Wnioskiem z dnia 29 grudnia 2011r. spółka - na podstawie art. 75 § 1 w związku z art. 72 § 1 pkt 2 oraz art. 73 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. nr 8, poz. 60 ze zm.) - wystąpiła do Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w O. o stwierdzenie nadpłaty w podatku od czynności cywilnoprawnych pobranym w dniu 29 czerwca 2006 r. przez płatnika - notariusza. W uzasadnieniu wniosku spółka wskazała, że przepisy obowiązujące w 2006r. dotyczące opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych były niezgodne z art. 7 ust.1 dyrektywy Rady 69/335/EWG z dnia 17 lipca 1969 r. dotyczącej podatków pośrednich od gromadzenia kapitału (Dz. U. UE L nr 249 z dnia 28 października 1969r., str. 25, dalej w skrócie "dyrektywa kapitałowa"). Powołując się na zasadę bezpośredniej skuteczności prawa UE oraz zasadę pierwszeństwa stosowania, spółka wskazała, że prawo wspólnotowe przyznaje indywidualnym podmiotom prawa, na które mogą się powoływać przed sądami krajowymi i wspólnotowymi. Spółka podniosła, że data odniesienia, tj. 1 lipca 1984r., jaka wynika z art. 7 ust.1 dyrektywy kapitałowej, jest wiążąca dla Polski. Wskazała, że w dacie odniesienia obowiązywała w Polsce ustawa z dnia 19 grudnia 1975r. o opłacie skarbowej (Dz.U. nr 45, poz. 26) oraz przepisy wykonawcze do niej, tj. rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 16 maja 1983r. w sprawie opłaty skarbowej (Dz.U. nr 34, poz.161 ze zm., dalej jako "rozporządzenie"). Według ustawy o opłacie skarbowej, opodatkowaniu podlegały pisma stwierdzające zawiązanie spółki przez osoby fizyczne i osoby prawne nie będące jednostkami gospodarki uspołecznionej, a stawka opłaty od umowy spółki wynosiła, w zależności od przedmiotu wkładu - 5% lub 10% podstawy obliczenia opłaty. Spółka stwierdziła, że jeżeli w dniu 1 lipca 1984r. Polska w ogóle nie nakładała podatku kapitałowego na operacje podwyższenia kapitału, to tym bardziej począwszy od dnia akcesji, nie miała prawa nakładać podatku na operację podwyższenia kapitału spółki kapitałowej w drodze kapitalizacji zysków lub rezerwy stałej lub tymczasowej. Zdaniem spółki przepisy ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidujące opodatkowanie tym podatkiem podwyższenia kapitału zakładowego w spółce akcyjnej były niezgodne z art. 4 ust. 2 lit. a oraz art. 7 ust. 1 dyrektywy kapitałowej. Spółka wywiodła, że może bezpośrednio skutecznie powoływać się na art. 7 ust. 1 dyrektywy kapitałowej, a organy mają obowiązek odmowy zastosowania normy prawa krajowego w przypadku stwierdzenia jej niezgodności z prawem wspólnotowym.