Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jacek Brolik, Sędzia NSA Jerzy Rypina (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Nadzieja Karczmarczyk-Gawęcka, Protokolant Anna Dziewiż-Przychodzeń, po rozpoznaniu w dniu 18 lutego 2016 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie działającego z upoważnienia Ministra Finansów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 czerwca 2013 r., sygn. akt III SA/Wa 2848/12 w sprawie ze skargi K. K. na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 22 czerwca 2012 r., nr IPPB1/415-515/12-2/EC w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych oddala skargę kasacyjną.
Wyrokiem z dnia 13 czerwca 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (sygn. akt III SA/Wa 2848/12) w sprawie ze skargi K. K. uchylił interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 22 czerwca 2012 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych.
Sąd pierwszej instancji w uzasadnieniu wyroku wyjaśnił, że skarżąca opisując stan faktyczny sprawy wskazała, że w dniu 23 września 2011 r. dokonała sprzedaży 4 lokali mieszkalnych nr 2, 4, 6 i 7 stanowiących odrębną nieruchomość, położonych w S. przy ul. P. Z własnością zbywanych lokali był związany udział wynoszący 1/2 we wspólnych częściach budynku oraz taki sam udział w działce gruntu nr 1149/1, który wyceniony został w akcie notarialnym na 21.750 zł. Ponadto przedmiotem sprzedaży były trzy działki o nr 1149/2, 1149/5, 1149/7, łącznie wycenione na kwotę 16.500 zł znajdujące się w obrębie posesji przy ul. P. w S. . Sprzedane lokale mieszkalne znajdują się w rodzinnej kamienicy. Nieruchomości te skarżąca nabyła w drodze dziedziczenia ustawowego po swojej matce w dniu 7 kwietnia 2007 r. (prawomocne postanowienie Sądu Rejonowego w S. z 29 maja 2007 r.). Spadkodawczyni natomiast nabyła własność ww. lokali mieszkalnych oraz działek w drodze częściowego zniesienia współwłasności na mocy postanowienia Sądu Rejonowego w S. z 29 maja 2000 r. Dokonując podziału nieruchomości w 2000 r. Sąd Rejonowy w S. zdecydował o:
1) podziale przedwojennej kamienicy na 8 lokali mieszkalnych stanowiących odrębną nieruchomość. Jednocześnie Sąd dokonał podziału lokali na dwie grupy: I grupa - lokale o numerze 1, 3, 5 i 8 w czasie podziału będące własnością rodziny skarżącej; II grupa - lokale o numerze 2, 4, 6 i 7 - w czasie podziału będące własnością matki skarżącej.
2) wydzieleniu z działki 1149 ośmiu działek, w tym o nr 1149/1 działki głównej, na której jest posadowiony budynek oraz pozostałych mniejszych działek o nr 1149/2-7.
3) przyznaniu ówczesnym dwóm współwłaścicielom M.K. i H. K. - matce skarżącej na współwłasność działkę 1149/1 ustalając udział po 1/2 części.
4) przyznaniu działek 1149/2, 1149/5 oraz 1149/7 na wyłączną własność H. K..
Do 2000 r. przedmiotowa kamienica stanowiła nieruchomość budynkową, której własność przysługiwała kilku właścicielom. Od 2000 r. nastąpiło jej przekształcenie i podział na 8 nieruchomości lokalowych z udziałem w działce gruntu o nr 1149/1.
Sprzedając lokale mieszkalne w 2011 r. skarżąca chciała dokonać poprawnego rozliczenia należności podatkowych od tej transakcji. Wątpliwości skarżącej budzi możliwość skorzystania z przysługującej jej ulgi meldunkowej. Skarżąca zamieszkiwała bowiem w tej rodzinnej nieruchomości w latach 1961 - 1995. W czasie ponad 30 lat zamieszkiwała faktycznie w kilku lokalach mieszkalnych, które dopiero w 2000 r. zostały z prawnego punktu wydzielone jako odrębne. Na tę okoliczność uzyskała poświadczenie o adresach i okresach zameldowania wydane przez Urząd Miasta S., o następującej treści: "Adresy zameldowania na pobył stały: (1427011) gmina S., S. ul. P. Data zameldowania 1961-05-31, data wymeldowania 1996-05-31". Skarżąca była zatem zameldowana w budynku przy ul. P. przez okres przekraczający 12 miesięcy, poprzedzających datę zbycia, co w jej ocenie uprawnia ją do zastosowania ulgi meldunkowej.