Skarga kasacyjna na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu w przedmiocie podatku od czynności cywilnoprawnych
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Grażyna Nasierowska, Sędziowie: NSA Jolanta Sokołowska (sprawozdawca), WSA del. Agnieszka Krawczyk, Protokolant Szymon Mackiewicz, po rozpoznaniu w dniu 11 października 2018 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 31 maja 2016 r. sygn. akt I SA/Wr 172/16 w sprawie ze skargi M. C. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu z dnia 18 grudnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie podatku od czynności cywilnoprawnych 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu we Wrocławiu, 2) zasądza od M. C. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu kwotę 2 532 (dwa tysiące pięćset trzydzieści dwa) złote tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie strona 1/6

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 31 maja 2016 r., sygn. akt I SA/Wr 172/16, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu uchylił w całości zaskarżoną przez M. C. decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu z dnia 18 grudnia 2015 r. w przedmiocie podatku od czynności cywilnoprawnych.

Sąd pierwszej instancji przedstawił następujący stan faktyczny sprawy:

W toku prowadzonego wobec skarżącego postępowania podatkowego w zakresie nieujawnionych źródeł przychodów za 2010 r. ustalono, że otrzymał on od najbliższych członków rodziny pożyczki w łącznej kwocie 112.500 zł. W dniu 11 kwietnia 2012 r. skarżący złożył w Urzędzie Skarbowym (US) umowę pożyczki z dnia 9 listopada 2006 r. zawartą z ojcem - E. C. na kwotę 42.500 zł oraz deklarację PCC-3 wykazując w niej podstawę opodatkowania w wysokości 42.500 zł i podatek od czynności cywilnoprawnych według stawki 2%.

Postanowieniem z dnia 28 maja 2015 r. Naczelnik US w J. wszczął z urzędu wobec skarżącego postępowanie podatkowe w zakresie opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych (PCC) pożyczki otrzymanej od ojca w dniu 23 listopada 2006 r. Następnie decyzją z dnia 28 września 2015 r. organ określił skarżącemu zobowiązanie w ww. podatku w kwocie 6.573 zł według 20% stawki na podstawie art. 7 ust. 5 pkt 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2015 r. poz. 626; dalej: "u.p.c.c.").

Po rozpoznaniu odwołania skarżącego, decyzją z dnia 18 grudnia 2015 r. Dyrektor Izby Skarbowej we Wrocławiu utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu pierwszej instancji. Organ odwoławczy uznał, że w sprawie zaistniały przesłanki do zastosowania art. 7 ust. 5 pkt 2 u.p.c.c. z uwagi na fakt, że wobec skarżącego wszczęte było postępowanie podatkowe, w toku którego powołał się on na okoliczność otrzymania pożyczki od ojca, której nie zgłosił, a to uzasadnia opodatkowanie tej czynności 20% stawką podatku od czynności cywilnoprawnych.

W skardze do Sądu pierwszej instancji skarżący zarzucił m.in. niezasadne zastosowanie 20% stawki wprowadzonej od 2007 r. do umowy pożyczki zawartej 9 listopada 2006 r., to jest przed wprowadzeniem podwyższonej stawki (sankcyjnej).

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie, podtrzymując argumentację wynikającą z zaskarżonej decyzji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu uwzględnił skargę. Zdaniem Sądu postępowanie podatkowe przeprowadzone wobec skarżącego obarczone było wadami procesowymi, mającymi istotny wpływ na wynik sprawy. Przede wszystkim postanowienie Naczelnika US z dnia 28 maja 2015 r. o wszczęciu z urzędu wobec skarżącego postępowania w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych dotyczyło umowy pożyczki z 23 listopada 2006 r., natomiast sporna w sprawie decyzja Dyrektora Izby Skarbowej oraz poprzedzająca ją decyzja Naczelnika US rozstrzyga o podatku od umowy pożyczki z dnia 9 listopada 2006 r. Zatem postanowienie o wszczęciu postępowania dotyczy innej umowy pożyczki, niż zapadłe w sprawie rozstrzygnięcia, a w konsekwencji sporne decyzje dotyczą sprawy, w której w ogóle nie zostało wszczęte postępowanie.

Strona 1/6