Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Małgorzata Wolf - Kalamala (sprawozdawca), Sędzia NSA Krzysztof Winiarski, Sędzia WSA (del.) Bogusław Wolas, Protokolant Piotr Stępień, po rozpoznaniu w dniu 3 września 2019 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej N. R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 lutego 2017 r. sygn. akt III SA/Wa 75/16 w sprawie ze skargi N. R. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 9 listopada 2015 r. nr [...] w przedmiocie nadpłaty w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych za 2009 r. 1. uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2. uchyla decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 9 listopada 2015 r. nr [...], 3. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie na rzecz N. R. kwotę 1564 (słownie: tysiąc pięćset sześćdziesiąt cztery) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Wyrokiem z 14 lutego 2017 r., sygn. akt III SA/Wa 75/16, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę N. R. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 9 listopada 2015 r., w przedmiocie nadpłaty w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych za 2009 r.
Z przedstawionego przez Sąd pierwszej instancji stanu sprawy wynika, że w dniu 28 października 2009 r. N. R. (dalej - "Skarżąca") dokonała sprzedaży prawa wieczystego użytkowania nieruchomości, stanowiącej działkę gruntu oraz prawo własności posadowionego na tej działce budynku mieszkalnego za łączną kwotę 800 000 zł. Prawo do ww. nieruchomości Skarżąca nabyła do majątku osobistego w dniu 26 lutego 2007 r. na podstawie umowy darowizny.
W dniu 30 kwietnia 2010 r. Skarżąca złożyła do Naczelnika Urzędu Skarbowego w P. zeznanie PIT-36 za 2009 r., w którym wykazała podatek z odpłatnego zbycia nieruchomości w kwocie 24 510 zł. Kwota do zapłaty w wysokości 19 683 zł, wynikająca z powyższego zeznania podatkowego została uiszczona w dniu 30 kwietnia 2010 r.
Wnioskiem z 30 kwietnia 2015 r. Skarżąca wystąpiła do Naczelnika Urzędu Skarbowego w P. o:
- stwierdzenie nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2009 r., polegającej na zapłacie tego podatku w wysokości wyższej niż prawidłowa kwota zobowiązania podatkowego z tego tytułu, wynikającej z nieuwzględnienia faktu korzystania przez podatnika z tzw. ulgi meldunkowej, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm., dalej "u.p.d.o.f."), oraz
- po stwierdzeniu nadpłaty w podatku dochodowym w powyższym zakresie, o zaliczenie jej na poczet ewentualnych bieżących zobowiązań podatkowych, względnie o zwrot tej nadpłaty w razie braku wymagalnych zobowiązań podatkowych w trybie art. 76 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, ze zm.).
Naczelnik Urzędu Skarbowego w P. decyzją z 24 lipca 2015 r. określił Skarżącej wysokość zobowiązania podatkowego w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodu uzyskanego z odpłatnego zbycia w dniu 28 października 2009 r. prawa wieczystego użytkowania nieruchomości, stanowiącej działkę gruntu oraz prawa własności posadowionego na tej działce gruntu budynku mieszkalnego, w wysokości 152 000 zł.
Następnie decyzją z 31 lipca 2015 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w P. odmówił Skarżącej stwierdzenia nadpłaty w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu odpłatnego zbycia w dniu 28 października 2009 r. prawa wieczystego użytkowania nieruchomości oraz prawa własności posadowionego na tej działce gruntu budynku mieszkalnego w kwocie 24 510 zł.
Po rozpatrzeniu odwołania decyzją z 9 listopada 2015 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji.
Organ odwoławczy wskazał, że wydanie decyzji odmawiającej stwierdzenia nadpłaty w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych było konsekwencją wcześniejszego określenia przez organ podatkowy pierwszej instancji zobowiązania podatkowego w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych z powyższego tytułu. Wydając decyzję w sprawie stwierdzenia nadpłaty organ podatkowy nie przeprowadza na nowo postępowania podatkowego, lecz uwzględniając treść wydanej wcześniej decyzji określającej zobowiązanie rozstrzyga wyłącznie w przedmiocie zasadności wniosku o stwierdzenie nadpłaty. Powyższe oznacza, że prowadząc postępowanie w sprawie stwierdzenia nadpłaty organ podatkowy nie rozstrzygał po raz drugi o zasadności skorzystania przez Skarżącą z tzw. ulgi meldunkowej, przewidzianej w art. 21 ust. 1 pkt 126 u.p.d.o.f., lecz uwzględniając rozstrzygnięcie zapadłe w toku postępowania w sprawie określenia Skarżącej wysokości zobowiązania podatkowego w zryczałtowanym podatku dochodowym z tytułu odpłatnego zbycia w dniu 28 października 2009 r. nieruchomości, orzekał wyłącznie w przedmiocie zasadności wniosku o stwierdzenie nadpłaty.