Skarga kasacyjna na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy działającego z upoważnienia Ministra Finansów w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Tomasz Kolanowski, Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz, Sędzia WSA (del.) Marek Olejnik (sprawozdawca), Protokolant Bernadetta Pręgowska, po rozpoznaniu w dniu 17 października 2018 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej G. sp. z o.o. z siedzibą w G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 6 kwietnia 2016 r. sygn. akt I SA/Gd 249/16 w sprawie ze skargi G. sp. z o.o. z siedzibą w G. na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2015 r. nr ITPB3/4510-513/15/AW w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od G. sp. z o.o. z siedzibą w G. na rzecz Szefa Krajowej Administracji Skarbowej kwotę 480 (słownie: czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6113 Podatek dochodowy od osób prawnych
6560
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatek dochodowy od osób prawnych
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Finansów
Minister Finansów
Uzasadnienie strona 1/8

1. Wyrokiem z dnia 6 kwietnia 2016 r. o sygn. akt I SA/Gd 249/16, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę G. Sp. z o.o. z/s w G. (dalej: Spółka, Skarżąca) na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2015 r. Nr ITPB3/4510-513/15/AW w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych. Wyrok jest dostępny na stronie internetowej http://orzeczenia.nsa.gov.pl/, dalej "CBOSA".

2. Przebieg postępowania przed organami podatkowymi (przedstawiony przez WSA w Gdańsku):

2.1. Spółka złożyła wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawiono następujący stan faktyczny.

Pomiędzy Spółką a Prezydentem Miasta G. (jako organem podatkowym) powstał spór odnośnie konieczności zapłaty podatku od nieruchomości od wykorzystywanej przez Spółkę infrastruktury portowej. Spółka z ostrożności procesowej uiściła sporną kwotę za lata 2005, 2007-2010 jeszcze 30 grudnia 2011 r. oraz złożyła wnioski o stwierdzenie nadpłaty w przedmiocie podatku od nieruchomości. Od 2012 r. pomiędzy Spółką a Prezydentem Miasta G. toczyło się szereg postępowań (przed Samorządowym Kolegium Odwoławczym, a następnie przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Gdańsku oraz Naczelnym Sądem Administracyjnym) w przedmiocie nadpłaty w podatku od nieruchomości za lata 2005, 2007-2010 w związku ze wskazanymi powyżej wątpliwościami co do konieczności zapłaty podatku od nieruchomości. Spółka miała istotne podstawy do tego, aby twierdzić, że spór zostanie rozstrzygnięty na jej korzyść, bowiem w analogicznej sprawie dotyczącej podatku od nieruchomości za 2005 r., Spółka otrzymała zwrot nadpłaty w podatku od nieruchomości.

Jednocześnie, będąc przekonana co do prawidłowości swojego stanowiska, a w konsekwencji licząc na zwrot podatku, Spółka nie zaliczyła dla celów podatku dochodowego wydatku w postaci zapłaconej kwoty odpowiadającej spornej części podatku od nieruchomości za lata 2005, 2007-2010 do kosztów uzyskania przychodów.

W związku z zaistniałą okolicznością, Spółka zaliczyła przedmiotowy wydatek do kosztów jedynie dla celów rachunkowych i jednocześnie utworzyła aktywo na podatek odroczony, które zostało rozwiązane w 2015 r. po otrzymaniu niekorzystnych dla Spółki wyroków Naczelnego Sądu Administracyjnego (w części odpowiadającej podatkowi od nieruchomości za 2005 r. aktywo zostało rozwiązane w 2014 r. po otrzymaniu zwrotu nadpłaty).

Po otrzymaniu wyroków Naczelnego Sądu Administracyjnego kończących spór w przedmiocie podatku od nieruchomości, które potwierdziły powinność zapłaty przez Spółkę podatku pod nieruchomości w pełnej wysokości, Spółka powzięła wątpliwość co do momentu zaliczenia zapłaconych kwot do kosztów uzyskania przychodów.

Strona 1/8
Inne orzeczenia o symbolu:
6113 Podatek dochodowy od osób prawnych
6560
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatek dochodowy od osób prawnych
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Finansów
Minister Finansów