Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jan Grzęda, Sędzia NSA Jerzy Rypina, Sędzia WSA (del.) Anna Sokołowska (sprawozdawca), Protokolant Justyna Nawrocka, po rozpoznaniu w dniu 1 grudnia 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej R. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 28 kwietnia 2015 r. sygn. akt I SA/Kr 193/15 w sprawie ze skarg R. P. na decyzje Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krakowie z dnia 2 grudnia 2014 r. nr [...], z dnia 4 grudnia 2014 r. nr [...], [...] w przedmiocie podatku od środków transportowych za lata 2009-2011 oddala skargę kasacyjną.
1. Wyrok Sądu pierwszej instancji i przedstawiony przez ten Sąd tok postępowania przed organami podatkowymi.
1.1. Wyrokiem z dnia z dnia 28 kwietnia 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w sprawie o sygn. akt I SA/Kr 193/15 oddalił skargę R. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krakowie z dnia 2 grudnia 2014r., nr [...] z dnia 4 grudnia 2014r., nr [...],[...] w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku od środków transportowych za lata 2009-2011.
1.2. Stan sprawy Sąd pierwszej instancji przedstawił następująco.
Decyzjami z dnia 18 sierpnia 2014 r. Burmistrz Miasta J. działając na podstawie art. 21 § 1 pkt 1 i § 3, art. 47 § 3 w związku z art. 207 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.), art. 8, art. 9 i art. 11 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2010 r. Nr 95, poz. 613 ze zm., powoływanej dalej jako "u.p.o.l.") określił R. P. wysokość zobowiązania podatkowego z tytułu podatku od środków transportowych za lata 2009 - 2011.
W uzasadnieniach rozstrzygnięć organ szczegółowo wymienił pojazdy podlegające opodatkowaniu i przywołał przepisy mające zastosowanie w sprawie. Ponadto organ wyjaśnił, że jako dowód dopuścił protokół z przesłuchania strony R. P. z dnia 5 grudnia 2012 r. w ramach postępowania toczącego się przed Samorządowym Kolegium Odwoławczym w Krakowie dotyczącym zobowiązania podatkowego w podatku od środków transportowych za 2006 r. i 2007 r. Z tych wypowiedzi wynika, że J. od 2005 r. jest miejscem zamieszkania i głównym centrum życiowym podatnika, za wyjątkiem, gdy pracuje za granicą na terenie Słowacji. Organ ustalił w ten sposób swoją właściwość miejscową w sprawie wymiaru podatku od środków transportowych podatnika za lata od 2009 r. do 2011 r.
Przypomniano także, że zawiadomieniami z dnia 12 czerwca 2014 r. wezwano R. P. do przedłożenia deklaracji na podatek od środków transportowych na 2009 r., 2010 r. i 2011 r., gdyż nie zostały złożone deklaracje na podatek od środków transportowych za te lata podatkowe i nie została dokonana żadna wplata należnego podatku na konto Urzędu Miasta J.
W odwołaniach od tych decyzji R. P. zarzucił organowi podatkowe pierwszej instancji naruszenie przepisów o właściwości miejscowej. Odwołujący się wskazał, że z zeznań złożonych w innej sprawie (dotyczącej lat; 2006 i 2007) wynika, że miejscowość D. na Słowacji, pomiędzy którą a J. toczyły się wszystkie sprawy R. P. w latach 2005-2008, od końca 2008 r. stała się centrum życiowym R. P., a stan ten trwa do chwili obecnej. Zdaniem podatnika, w 2009 r., 2010 r. i 2011 r. nie miał i nie ma on miejsca zamieszkania na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, co potwierdzać mają liczne, przedłożone wraz z odwołaniem dokumenty. Odwołujący zawnioskował też o przesłuchanie świadków na okoliczność miejsca zamieszkania R. P.