Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jan Rudowski (sprawozdawca), Sędzia NSA Jacek Brolik, Sędzia WSA del. Nina Półtorak, Protokolant Justyna Nawrocka, po rozpoznaniu w dniu 27 listopada 2014 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej G. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 8 sierpnia 2012 r. sygn. akt I SA/Gl 184/12 w sprawie ze skargi G. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach z dnia 23 listopada 2011 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji dotyczącej podatku od środków transportowych za 2006 r. oddala skargę kasacyjną.
1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 8 sierpnia 2012 r., sygn. akt I SA/Gl 184/12, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę G. S. (dalej jako: "skarżący") na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach z dnia 23 listopada 2013 r. w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej w sprawie podatku od środków transportowych za 2006 r.
2. Ze stanu faktycznego przedstawionego przez sąd pierwszej instancji wynika, że wnioskiem z dnia 21 czerwca 2011 r. skarżący wystąpił do Samorządowego Kolegium Odwoławczego o stwierdzenie nieważności decyzji Burmistrza Gminy i Miasta C. z dnia 8 lutego 2010 r. w przedmiocie określenia podatnikowi wysokości zobowiązania podatkowego od środków transportowych za 2006 r. - jako wydanej z rażącym naruszeniem prawa.
Orzekając w pierwszej instancji organ podniósł, że z wniosku skarżącego nie wynikało wprost, który przepis został przez organ podatkowy pierwszej instancji rażąco naruszony. Natomiast z jego treści wynikało, że wnioskodawca uważa, iż w sprawie naruszony został art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2010 r., nr 95, poz. 613 ze zm., dalej jako: "u.p.o.l."), zgodnie z którym zwalnia się z podatku środki transportowe stanowiące (między innymi) pojazdy specjalne oraz pojazdy używane do celów specjalnych w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym. Skarżący podniósł, że opodatkowane pojazdy, tj. samochód ciężarowy marki "Star 1142" nr rej. [...], ciągnik siodłowy marki "Renault", nr rej. [...] oraz samochód ciężarowy marki "Man", nr rej. [...], które służą do nauki jazdy w zakresie prawa jazdy kat. C i C1+E są pojazdami specjalnymi w rozumieniu art. 2 pkt 36 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r., nr 108, poz. 908 ze zm., dalej jako: "p.o.r.d.").
Decyzją z dnia 7 września 2011 roku Samorządowe Kolegium Odwoławcze odmówiło stwierdzenia nieważności wskazanej decyzji stwierdzając, że w rozpatrywanej sprawie brak jest podstaw do uznania, że w sprawie doszło do rażącego naruszenia prawa o jakim stanowi przepis art. 247 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r., nr 8, poz. 60 ze zm., dalej jako: "Ordynacja podatkowa").
W wyniku rozpoznania odwołania skarżącego, Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy rozstrzygnięcie wydane w pierwszej instancji.
W uzasadnieniu decyzji wskazano, że - po wszczętym z urzędu przez organ pierwszej instancji postępowaniu podatkowym - Burmistrz Gminy i Miasta C. wydał w dniu 8 lutego decyzję określającą skarżącemu wysokość zobowiązania w podatku od środków transportowych za 2006 r. Postępowanie to wszczęte zostało w związku ze złożonymi przez stronę korektami deklaracji na podatek od środków transportowych (DT-1) za lata 2005 - 2009, w których podatnik wykazał "zerową" wysokość zobowiązania podatkowego od czterech pojazdów stwierdzając, że są to pojazdy specjalne (przeznaczone do prowadzenia nauki jazdy) i w związku z tym podlegają zwolnieniu na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 2 u.p.o.l. W przeprowadzonym postępowaniu podatkowym organ pierwszej instancji ustalił, że w żadnym z dowodów rejestracyjnych przedmiotowych pojazdów nie było wpisu "pojazd specjalny", w związku z czym nie mogą one korzystać ze zwolnienia określonego w przepisie art. 12 ust. 1 pkt 2 u.p.o.l.