Skarga kasacyjna na decyzję Ministra Pracy i Polityki Społecznej w przedmiocie nadpłaty z tytułu wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych za okres od marca 2004 r. do kwietnia 2006 r.
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Krystyna Nowak (sprawozdawca), Sędzia NSA Stanisław Bogucki, Sędzia WSA del. Anna Znamiec, , Protokolant Janusz Bielski, po rozpoznaniu w dniu 19 czerwca 2009 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Ministra Pracy i Polityki Społecznej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 listopada 2007 r. sygn. akt III SA/Wa 1250/07 w sprawie ze skargi U. B. i W. B. "P." s. c. na decyzję Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 11 maja 2007 r. nr [...] w przedmiocie nadpłaty z tytułu wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych za okres od marca 2004 r. do kwietnia 2006 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Ministra Pracy i Polityki Społecznej na rzecz U. B. i W. B. "P." s. c. kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6119 Inne o symbolu podstawowym 611
Inne orzeczenia z hasłem:
Osoby niepełnosprawne
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Gospodarki Pracy i Polityki Społecznej
Uzasadnienie strona 1/7

Wyrokiem z 13 listopada 2007 r. sygn. akt III SA/Wa 1250/07, wydanym na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. a/ i c/ ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270), Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, po rozpoznaniu skargi U. B. i W. B. s.c., uchylił decyzję Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 11 maja 2007 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty we wpłatach na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych za okres od marca 2004 r. do kwietnia 2006 r. oraz poprzedzającą ją decyzję Prezesa Zarządu PFRON z 27 listopada 2006 r. Nr [...].

Z uzasadnienia wyroku wynikało, że 4 lipca 2006 r., skarżący wnieśli o stwierdzenie nadpłaty za okres od marca 2004 r. do kwietnia 2006 r. Do pisma zawierającego wniosek dołączyli korekty deklaracji, w których wykazali E. M.-I. oraz H. P.-B. jako osoby niepełnosprawne. Wyjaśnili, że osoby te od marca 2004 r. do kwietnia 2006 r., zatrudnione u nich, traktowane były jako osoby pełnosprawne i z tego tytułu pracodawca odprowadził składki na PFRON w pełnej wysokości. Obie pracownice posiadały orzeczenia o stopniu niepełnosprawności, jednakże fakt ten, potwierdzony prawomocnym orzeczeniem, nie był wcześniej znany pracodawcy. Ujawniony został dopiero 2 czerwca 2006 r.

Ustosunkowując się do żądań skarżących organ pierwszej instancji podniósł, iż podstawą do zaliczenia osoby niepełnosprawnej do określonego stopnia niepełnosprawności jest legitymowanie się przez taką osobę ważnym i prawomocnym orzeczeniem o stopniu niepełnosprawności oraz przedstawienie go pracodawcy. Osoba taka jest wliczana do wskaźnika zatrudnienia osób niepełnosprawnych począwszy od dnia następującego po dniu dostarczenia pracodawcy orzeczenia. Organ podkreślił jednocześnie, iż zatrudnienie osoby niepełnosprawnej nakłada na pracodawcę określone obowiązki wymienione w art. od 15 do 20 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych ( Dz. U. Nr 123, poz. 776 ze zm.). Skoro skarżący, zatrudniając pracownice, nie wiedzieli, że są to osoby niepełnosprawne i traktowali je jako osoby pełnosprawne, nie spełniając przy tym wymogów z art. 15 -20 ustawy o rehabilitacji osób niepełnosprawnych, nie mogą korygować deklaracji za okres, w którym nie posiadali wiedzy na temat niepełnosprawności pracownic.

W odwołaniu od decyzji pełnomocnik skarżących wyraził pogląd, iż przepis art. 15 ust. 4 ustawy o rehabilitacji osób niepełnosprawnych nakłada na pracodawcę jedynie obowiązek stosowania wymiaru czasu pracy dla osób niepełnosprawnych. Podniósł też, iż niestosowanie art. od 15 do 20 ustawy, nie może być podstawą zakazu korygowania deklaracji.

Decyzją z dnia 11 maja 2007 r. Minister Pracy i Polityki Społecznej utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji. W uzasadnieniu decyzji podniósł, że wliczenie przez pracodawcę do stanu zatrudnienia osób niepełnosprawnych poszczególnych pracowników jest możliwe wyłącznie wówczas, gdy przedstawią mu oni dokument potwierdzający stopień niepełnosprawności, co z kolei rodzi po stronie pracodawcy obowiązek realizacji szczególnych uprawnień pracowniczych określonych w art. od 15 do 20 ustawy o rehabilitacji osób niepełnosprawnych. Organ powołał się na art. 15 ust. 4 ustawy, zgodnie z którym osoby te winny być wliczane do wskaźników zatrudnienia osób niepełnosprawnych począwszy od dnia następującego po dniu dostarczenia pracodawcy orzeczenia. Minister Pracy i Polityki Społecznej przyznał, że data rozpoczęcia wliczania osoby niepełnosprawnej do stanu zatrudnienia osób niepełnosprawnych nie została jednoznacznie uregulowana. Podkreślił jednak, że przyjęcie wyłącznie tezy, iż datą tą powinna być pierwsza data, gdy pracownik spełniał łącznie dwa warunki: pozostawania w zatrudnieniu i legitymowania się stosownym orzeczeniem o niepełnosprawności, o którym nie poinformował pracodawcy, prowadziłoby do sytuacji, w której osoba niepełnosprawna nie korzystałaby z przysługujących jej uprawnień w tym samym okresie, w którym pracodawca korzystałby z przywilejów związanych z jej zatrudnieniem.

Strona 1/7
Inne orzeczenia o symbolu:
6119 Inne o symbolu podstawowym 611
Inne orzeczenia z hasłem:
Osoby niepełnosprawne
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Gospodarki Pracy i Polityki Społecznej