Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Antoni Hanusz (sprawozdawca), Sędziowie NSA Jerzy Płusa, WSA del. Bartosz Wojciechowski, Protokolant Janusz Bielski, po rozpoznaniu w dniu 15 października 2013 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 15 czerwca 2011 r. sygn. akt III SA/Po 178/11 w sprawie ze skargi J. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P. z dnia 30 grudnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie podatku od spadków i darowizn 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Poznaniu do ponownego rozpoznania, 2) zasądza od J. W. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w P. kwotę 3001 (trzy tysiące jeden) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
1. Wyrokiem z dnia 15 czerwca 2011 r., III SA/Po 178/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu, po rozpoznaniu skargi J. W., uchylił decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P. z dnia 30 grudnia 2010 r. oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w G. z dnia 8 czerwca 2010 r. w przedmiocie podatku od spadków i darowizn. Z przyjętego przez Sąd pierwszej instancji stanu faktycznego sprawy wynika, że w dniu 12 maja 2010 r. skarżąca złożyła Naczelnikowi Urzędu Skarbowego w G. zeznanie podatkowe SD-3 o otrzymanej darowiźnie środków pieniężnych. Wyjaśniła przy tym, że darowizna miała miejsce 19 września 2008 roku, a przyczyną nie złożenia zeznania w terminie była nieznajomość przepisów podatkowych w zakresie podatku od spadków i darowizn.
Pismem z dnia 17 maja 2010 roku Referat Podatków Majątkowych Urzędu Skarbowego w G. wystąpił do Działu Kontroli Podatkowej o przekazanie informacji czy w stosunku do J. W. toczy się postępowanie podatkowe. W odpowiedzi przekazano informację, że przeciwko podatniczce toczy się postępowanie podatkowe (postanowienie z dnia 29 kwietnia 2010 roku, skutecznie doręczone w dniu 04 maja 2010 roku).
Naczelnik urzędu Skarbowego w G. decyzją z dnia 08 czerwca 2010 roku, na podstawie art. 207 §1 , art. 21 §1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) w związku z art. , art. 4, art. 6, art. 9, art. 14 i art. 15 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U z 2009 r. nr 93, poz.768 ze zm.) z tytułu darowizny pomiędzy J. W. (darczyńca) a J. W. (obdarowana) ustalił podatek od spadków i darowizn w kwocie 40.033zł.
W uzasadnieniu decyzji organ wyjaśnił, że w dniu 19 września 2008 r. J. W. darował córce J. W. gotówkę w kwocie 209.804 zł. Faktu tego strony nie zgłosiły do urzędu skarbowego. Obdarowana powołała się na w/w darowiznę dopiero w trakcie wszczętego postępowania podatkowego w sprawie ustalenia zobowiązania podatkowego za 2008 rok prowadzonego na podstawie art. 20 ust. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. nr 14, poz. 176 ze zm.).
Organ uznał, że zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn powstał z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia. Niemniej powyższa darowizna nie została zgłoszona do opodatkowania, a więc obowiązek podatkowy powstał z chwilą powołania się przez podatnika przed organem podatkowym na fakt nabycia. W konsekwencji nabycie środków pieniężnych w drodze darowizny, zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn, organ obciążył podatkiem według stawki 20%. Z uwagi na to, że podatnik należał do I grupy podatkowej organ uwzględnił kwotę wolną od podatku w wysokości 9.637 zł i naliczył podatek w wysokości 20% od kwoty 200.167 zł.
Dyrektor Izby Skarbowej w P., decyzją z dnia 30 grudnia 2010 r., na podstawie art. 233 §1 pkt 1 Ordynacji podatkowej, utrzymał w mocy zaskarżone odwołaniem rozstrzygnięcie. Organ odwoławczy podzielił zarówno ustalenia faktyczne, jak i kwalifikację prawną Naczelnika Urzędu Skarbowego i uznał, że materiał dowodowy oraz wyniki przeprowadzonego postępowania nie dają podstaw do uwzględnienia odwołania. Organ wyjaśnił, że dla prawidłowego rozstrzygnięcia niniejszej sprawy niezbędne jest określenie daty wszczęcia postępowania z nieujawnionych źródeł przychodów oraz daty powołania się strony przed organem podatkowym pierwszej instancji na fakt otrzymania darowizny.