Skarga kasacyjna na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w K. działającego z upoważnienia Ministra Finansów w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Bogusław Dauter, Sędzia NSA Antoni Hanusz, Sędzia WSA del. Grażyna Nasierowska (sprawozdawca), Protokolant Justyna Bluszko-Biernacka, po rozpoznaniu w dniu 31 lipca 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w K. działającego z upoważnienia Ministra Finansów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 22 września 2010 r. sygn. akt I SA/Ke 422/10 w sprawie ze skargi R. F. na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w K. działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 18 marca 2010 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w K. działającego z upoważnienia Ministra Finansów na rzecz R. F. kwotę 180 (słownie: sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie strona 1/6

1. Wyrokiem z 22 września 2010 r., I SA/Ke 422/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach uchylił zaskarżoną przez R. F. interpretację indywidualną Ministra Finansów z 18 marca 2010 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych.

2. Ze stanu sprawy przyjętego przez Sąd I instancji wynikało, że występując z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji Skarżący podał, że pracował we Włoszech jako kierowca. Odprowadzał z tytułu uzyskiwanych dochodów należne podatki oraz składki z tytułu obowiązkowego ubezpieczenia. W dniu 6 października 2005 r. Skarżący uległ wypadkowi, który był wypadkiem przy pracy. W związku z tym otrzymał z Krajowego Zakładu Ubezpieczeń od Wypadków przy Pracy comiesięczne odszkodowanie zgodnie z ustawą o obowiązkowym ubezpieczeniu od wypadków przy pracy i chorób zawodowych. Z informacji udzielonej przez tenże Zakład wynika, że przyznane mu kwoty nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych we Włoszech. Po powrocie do kraju ZUS przyznał Skarżącemu rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy. Obecnie ZUS stwierdził całkowitą niezdolność do podjęcia jakiejkolwiek pracy (od renty Skarżący odprowadza podatek). W związku z powyższym Skarżący postawił pytanie, czy odszkodowanie wypłacane z tytułu wypadku przy pracy we Włoszech podlega opodatkowaniu w Polsce. Jego zdaniem przyznane mu we Włoszech odszkodowanie jako należne z tytułu obowiązkowego ubezpieczenia od wypadków przy pracy i chorób zawodowych jest wolne od podatku dochodowego. Dodał, że na zasadzie analogii pracownik zatrudniony w Polsce ubezpieczony z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych na mocy ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. z 2009 r. Nr 167, poz. 1322, z późn. zm.) podlega ochronie w związku z wypadkiem przy pracy, za który przysługują wolne od podatku świadczenia.

Minister Finansów w interpretacji indywidualnej z 18 marca 2010 r. uznał stanowisko Skarżącego za nieprawidłowe. Wskazał, że Skarżący jest rezydentem polskim (ma miejsce zamieszkania w Polsce), zaś otrzymywane odszkodowanie z tytułu wypadku jest wypłacane z Włoch, a zatem zastosowanie w niniejszej sprawie ma umowa między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Włoskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania z dnia 21 czerwca 1985 r. (Dz. U. z 1989 r. Nr 62, poz. 374). Umowa ta nie zawiera przepisu odnoszącego się wprost do odszkodowań, a zatem w myśl tej umowy odszkodowanie należy zakwalifikować jako tzw. "inny dochód". Zgodnie z art. 22 ust. 1 ww. umowy, części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie bez względu na to, skąd one pochodzą, a o których nie było mowy w poprzednich artykułach, będą opodatkowane tylko w tym Państwie. Tym samym odszkodowanie z tytułu wypadku pochodzące z Włoch, a wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Polsce, podlega opodatkowaniu wyłącznie w Polsce. Do opodatkowania tego odszkodowania w Polsce stosuje się przepisy polskiego prawa podatkowego. Minister Finansów przytoczył treść m. in. art. 21 ust. 1 pkt 3, 3b i 3c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), zwanej dalej w skrócie: "u.p.d.o.f." i stwierdził, że przyznane Skarżącemu odszkodowanie z tytułu wypadku na podstawie przepisów prawa włoskiego nie mieści się w katalogu zwolnień przedmiotowych określonych w tych przepisach. Dodał, że na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.f. wolne od podatku dochodowego są kwoty otrzymane z tytułu ubezpieczeń majątkowych i osobowych. W niniejszej sprawie brak jest jednak podstaw do zastosowania tego zwolnienia, gdyż z wniosku nie wynika aby przedmiotowe odszkodowanie było wypłacane z tytułu ubezpieczenia osobowego. Organ zauważył, że w art. 6 ust. 1 pkt 4 ustawy o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych wymieniono jednorazowe odszkodowanie dla ubezpieczonego, który doznał stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, natomiast Skarżący otrzymuje comiesięczne odszkodowanie. W związku z tym odszkodowanie to nie korzysta ze zwolnienia podatkowego. Ponadto organ wskazał, że do wniosku Skarżący dołączył dokumenty i zauważył, że wydając interpretację organ nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do oceny tych dokumentów, lecz jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Strona 1/6