Skarga kasacyjna na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Szczecinie w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2008 r. oraz odmowy stwierdzenia nadpłaty w tym podatku i odmowy stwierdzenia nadpłaty odsetek
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Antoni Hanusz, Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Małgorzata Długosz-Szyjko, Protokolant Justyna Bluszko-Biernacka, po rozpoznaniu w dniu 8 grudnia 2015 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A. sp. z o.o. z siedzibą w S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 17 kwietnia 2013 r. sygn. akt I SA/Sz 1051/12 w sprawie ze skargi A. sp. z o.o. z siedzibą w S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Szczecinie z dnia 22 października 2012 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2008 r. oraz odmowy stwierdzenia nadpłaty w tym podatku i odmowy stwierdzenia nadpłaty odsetek 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od A. sp. z o.o. z siedzibą w S. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w Szczecinie kwotę 7200 (słownie: siedem tysięcy dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6113 Podatek dochodowy od osób prawnych
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatek dochodowy od osób prawnych
Podatek rolny
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej
Uzasadnienie strona 1/4

1.1. Wyrokiem z dnia 17 kwietnia 2013 r., sygn. akt I SA/Sz 1051/12, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie, oddalił skargę A. Sp. z o.o. z siedzibą w S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w S. z dnia 22 października 2012 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2008 r. oraz odmowy stwierdzenia nadpłaty w tym podatku.

1.2. Z uzasadnienia wyroku Sądu I instancji wynika, że Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego w S. decyzją z dnia 1 grudnia 2011r., określił Skarżącej wysokość zobowiązania w podatku dochodowym od osób prawnych oraz odmówił stwierdzenia nadpłaty w tym podatku. Uzasadniając podał, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie budownictwa mieszkaniowego i obiektów użytkowych, działalności developerskiej, obrotu nieruchomościami, zarządzania i eksploatacji nieruchomościami, w tym najmu i dzierżawy, doradztwa i pośrednictwa w sprawach gospodarczych, prowadzenia gospodarstw rolnych i ogrodniczych. Majątek Spółki stanowiła, między innymi, własność nieruchomości w S.. Organ I instancji przywołał treść art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm., dalej zwana: "u.p.d.o.p.") oraz art. 2 ust. 4 tej ustawy i wskazał na odesłanie do przepisów ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 2006 r. Nr 136, poz. 969 ze zm., dalej zwana: "u.p.r."). Powołując się na definicje zawarte w art. 1 i art. 2 u.p.r. organ I instancji uznał, że Spółka nie prowadziła działalności rolniczej na nieruchomości położonej w S., a sprzedaż działek powstałych w wyniku podziału nieruchomości, nastąpiła w wyniku prowadzonej działalności gospodarczej. W efekcie, dochód ze sprzedaży działek nie podlegał zwolnieniu, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p., czego domagała się Spółka.

1.3. Po rozpatrzeniu odwołania, Dyrektor Izby Skarbowej w S. decyzją z dnia 22 października 2012 r. utrzymał w mocy decyzję organu I instancji. Organ odwoławczy odwołał się do definicji gospodarstwa rolnego z art. 2 ust. 1 u.p.r. oraz do art. 1 tej ustawy wskazując, że w rozpoznawanej sprawie istotne jest to, czy będące przedmiotem obrotu grunty, sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków, jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, zajęte były na prowadzenie działalności gospodarczej czy działalności rolniczej. Z treści art. 2 ust. 2 tej ustawy organ odwoławczy wywiódł z kolei definicję działalności rolniczej, za którą ustawodawca uważa produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą roślin ozdobnych, grzybów uprawnych, sadownictwa, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego fermowego oraz chów i hodowlę ryb. Organ odwoławczy na jej podstawie uznał, że za działalność tę nie można przyjąć zabiegów wykaszania, talerzowania i opryskiwania środkami chwastobójczymi gruntów rolnych, które to zabiegi były wykonywane według oświadczenia Spółki. Za działalność rolniczą organ odwoławczy nie uznał także planowanej plantacji wierzby energetycznej, gdyż w istocie, aż do sprzedaży, grunty były odłogowane. W ocenie organu z brzmienia przepisów art. 2 ust. 2 w zw. z art. 1 u.p.r. wynika, że nie tyle istotne jest czy Spółka fizycznie dokonywała prac budowlanych, czy uzyskała pozwolenie na budowę, ale raczej ustalenie na co obszary stanowiące grunty orne, zadrzewione czy też zakrzewione zostały przez nią zajęte - na działalność gospodarczą rolniczą - a ściślej produkcję, chów, hodowlę, o których mowa w art. 2 ust. 2 ustawy, czy też na działalność gospodarczą inną niż rolnicza. W kontekście tego przepisu, zdaniem organu odwoławczego, nie miało istotnego znaczenia czy grunty zostały w ogóle fizycznie "zajęte", gdyż za zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej należało je uznać z chwilą ich zakupu. Natomiast o tym, że grunt nie został zajęty na działalność rolniczą miał świadczyć fakt podziału gruntów na wiele małych działek na wniosek Spółki, która przygotowała plan podziału, koncepcję zabudowania spornych działek - budynkami mieszkaniowymi i usługowymi dołączoną już do umowy przedwstępnej sprzedaży z dnia 25 lipca 2007 r. Wraz z zawarciem umowy przedwstępnej sprzedaży gruntu strony postanowiły o przeprowadzeniu badania warunków gruntowych oraz wskazały na złożenie innego zlecenia projektantowi, obejmującą obliczenie maksymalnej łącznej powierzchni użytkowej wielorodzinnych budynków mieszkalnych i usługowych po uchwaleniu przez Radę Miasta S. nowego planu zagospodarowania przestrzennego. Dyrektor Izby Skarbowej nie podzielił również stanowiska Spółki, że klasyfikacja gruntów i opłacanie podatku rolnego miałoby decydować o skorzystaniu ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p. W konsekwencji organ odwoławczy podzielił stanowisko organu I instancji co do braku możliwości zastosowania w sprawie zwolnienia o którym mowa w art. art. 17 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p.

Strona 1/4
Inne orzeczenia o symbolu:
6113 Podatek dochodowy od osób prawnych
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatek dochodowy od osób prawnych
Podatek rolny
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej