Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Bogdan Lubiński, Sędzia NSA Stefan Babiarz, Sędzia WSA (del.) Paweł Dąbek (sprawozdawca), Protokolant Agnieszka Kulesza, po rozpoznaniu w dniu 5 lipca 2019 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P. S.A. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 25 kwietnia 2017 r., sygn. akt I SA/Wr 82/17 w sprawie ze skargi P. S.A. z siedzibą w W. na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 22 września 2016 r., nr ITPB3/4510-333/16-1/MK w przedmiocie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2) uchyla interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy działającego w imieniu Ministra Finansów z dnia 22 września 2016 r., nr ITPB3/4510-333/16-1/MK, 3) zasądza od Szefa Krajowej Administracji Skarbowej na rzecz P. S.A. z siedzibą w W. kwotę 1057 (słownie: tysiac pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu, wyrokiem z dnia 25 kwietnia 2017r., sygn. akt I SA/Wr 82/17, oddalił skargę P. S.A. w W. (dalej: Spółka lub strona skarżąca) na interpretację indywidualną Ministra Finansów (dalej: Minister lub organ interpretacyjny) z dnia 22 września 2016r., w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych.
Z przedstawionego przez WSA we Wrocławiu stanu sprawy wynika, że Spółka w złożonym wniosku o wydanie interpretacji podała, iż należy Grupy Kapitałowej (dalej: GK), specjalizującej się w produkcji materiałów na bazie drewna stosowanych w meblarstwie, przemyśle wnętrzarskim i budownictwie. Akcje Spółki od 1997r. notowane są na Giełdzie Papierów Wartościowych (GPW) w Warszawie. Strona skarżąca jest polskim rezydentem podatkowym i podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. W wyniku zawartych umów Spółka nabyła 100%-owy udział w P. GmbH - dalej: GmbH (dalej: umowa SPA), która to spółka jest spółką kapitałową prawa niemieckiego, posiadającą siedzibę i zarząd na terytorium Niemiec. Nabycie udziałów stanowiło jeden z elementów restrukturyzacji GK, w ramach której strona skarżąca stała się podmiotem dominującym w GK. Restrukturyzacja GK ma na celu wzmocnienie pozycji rynkowej podmiotów należących do GK. GmbH, której udziały nabyła strona skarżąca, (-) jest jedynym komandytariuszem spółki P. I. GmbH [...] (spółka komandytowa prawa niemieckiego z siedzibą i miejscem zarządu w Niemczech, dalej: PI GmbH), (-) posiada bezpośrednio 94,9% udziałów P. H. GmbH (spółka kapitałowa prawa niemieckiego posiadająca siedzibę i zarząd na terytorium Niemiec, dalej: PH GmbH), (-) jest jedynym komandytariuszem spółki P. V. GmbH [...] (spółka komandytowa prawa niemieckiego z siedzibą i miejscem zarządu w Niemczech, dalej: PV GmbH), która jest właścicielem pozostałych 5,1% udziałów PH GmbH, co oznacza, że P GmbH jest w sposób bezpośredni i pośredni w 100% podmiotem dominującym wobec spółki PH Gmbh, która jest jednocześnie właścicielem udziałów kolejnych niemieckich spółek kapitałowych, w tym jest właścicielem m.in. 100% udziału w spółce P. B. GmbH (dalej: PB GmbH). Następnie Spółka wyjaśniła że Spółki Pl GmbH, PH GmbH oraz PB GmbH, których pośrednim udziałowcem, w związku z nabyciem udziału P GmbH stała się Spółka, posiadają nieruchomości położone na terytorium Niemiec. Bezpośrednie nabycie udziału w P GmbH spowodowało dla Spółki obowiązek zapłaty niemieckiego podatku z tytułu nabycia nieruchomości (niem. "Grunderwerbsteuer"; dalej: niemiecki podatek od nieruchomości). Obowiązek ten wynika z faktu, że P GmbH bezpośrednio i pośrednio posiada udziały w PH GmbH i PB GmbH, które są spółkami posiadającymi nieruchomości na terenie Niemiec.
Niemiecki podatek od nieruchomości, do którego zapłaty jest zobowiązana strona skarżąca nie ma odpowiednika na gruncie prawa polskiego. Dlatego też Spółka wystąpiła do niemieckiego doradcy podatkowego o opinię prawno-podatkową dotyczącą wskazania systematyki/charakteru niemieckiego podatku od nieruchomości oraz zasad rozliczania podatku w ciężar kosztów uzyskania przychodów na gruncie niemieckiego prawa podatkowego. Z uzyskanej opinii wynika, że (-) niemiecka ustawa o podatku z tytułu nabycia nieruchomości co do zasady dotyczy transakcji prowadzących do zmiany właściciela nieruchomości zlokalizowanych na terytorium Niemiec; (-) niejako dodatkowo, zakres opodatkowania niemieckim podatkiem od nieruchomości obejmuje także czynności prawne, których celem nie jest przeniesienie własności nieruchomości, lecz udziałów w nieruchomościowych spółkach kapitałowych lub osobowych w rozumieniu niemieckiej ustawy o podatku z tytułu nabycia nieruchomości; (-) punktem wyjścia dla powstania należności podatkowej w niemieckim podatku od nieruchomości nie jest nabycie udziałów jako takie, lecz specyficzna na gruncie tych przepisów fikcja odnosząca się do innej rzeczy, która w sensie prawnym i ekonomicznym nie jest nabywana przez stronę. Spółka opisała również procedurę zapłaty niemieckiego podatku od nieruchomości, z której wynika, że może ona trwać od kilku miesięcy do nawet kilku lat, w zależności od trybu uzgodnień z niemieckimi organami podatkowymi. Zapłata niemieckiego podatku od nieruchomości przez Spółkę zostanie dokonana w oparciu o ostateczne zawiadomienie niemieckich organów podatkowych o wysokości należnego podatku oraz zostanie udokumentowana wyciągiem bankowym lub bankowym potwierdzeniem dokonania przelewu. Na moment złożenia przedmiotowego wniosku Spółka nie otrzymała ostatecznego zawiadomienia niemieckich władz podatkowych o wysokości należnego niemieckiego podatku od nieruchomości oraz podatku takiego nie uiściła.