Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Zbigniew Kmieciak, Sędzia NSA Bogdan Lubiński (sprawozdawca), Sędzia del. WSA Małgorzata Długosz-Szyjko, Protokolant Joanna Bańbura, po rozpoznaniu w dniu 19 listopada 2015 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej H. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 7 maja 2013 r., sygn. akt I SA/Gd 25/13 w sprawie ze skargi H. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku z dnia 9 listopada 2012 r., nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia naliczonej opłaty planistycznej oddala skargę kasacyjną.
Wyrokiem z dnia 7 maja 2013 r., sygn. akt I SA/Gd 25/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę H. K. (zwanej dalej "Skarżącą", "Wnioskodawczynią") na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku z dnia 9 listopada 2012 r. w przedmiocie odmowy umorzenia naliczonej opłaty planistycznej.
Ze stanu sprawy przyjętego przez Sąd pierwszej instancji wynika, że decyzją z dnia 15 czerwca 2007 r. Wójt Gminy C. ustalił H. i L. K. jednorazową opłatę w wysokości 27.090 zł z tytułu wzrostu wartości nieruchomości.
Decyzją z dnia 11 lutego 2008 r., w związku z wnioskiem Skarżących o umorzenie ustalonej jednorazowej opłaty, Wójt Gminy C.umorzył część ustalonej opłaty w kwocie 8.127 zł, pozostałą cześć kwoty - 18.963 zł utrzymał w mocy.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Gdańsku, w wyniku rozpoznania złożonego odwołania, utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję organu I instancji z dnia 11 lutego 2008 r.
W wyniku rozpoznania kolejnego wniosku zobowiązanych, Wójt Gminy C.decyzją z dnia 10 października 2008 r. rozłożył na raty kwotę naliczonej renty planistycznej.
Decyzją z dnia 24 listopada 2011 r. Wójt Gminy C. odmówił Skarżącej umorzenia naliczonej opłaty planistycznej w wysokości 18.963 zł. Organ ustalił, że trudna sytuacja materialna Wnioskodawczyni nie może stanowić przesłanki umorzenia opłaty planistycznej, ponieważ w sprawie nie zachodzi ani ważny interes podatnika, ani też interes publiczny. Organ I instancji zwrócił również uwagę na fakt umorzenia Państwu H. i L. K. części opłaty planistycznej - decyzją z dnia 11 lutego 2008 r.
Rozpoznając odwołanie, Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Gdańsku decyzją z dnia 9 listopada 2012 r. utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku Skarżąca zarzuciła decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego naruszenie przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm. - zwanej dalej "ord. pod."), poprzez brak dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego, nieprawidłowe przeprowadzenie postępowania dowodowego i brak postępowania wyjaśniającego oraz błędną wykładnię pojęcia ważnego interesu strony.
W odpowiedzi na skargę SKO wniosło o jej oddalenie.
Sąd pierwszej instancji - oddalając skargę - wskazał, że podstawę prawną rozstrzygnięcia stanowił przepis art. 67a § 1 pkt 3 ord. pod. i stwierdził, że analiza akt postępowania administracyjnego doprowadza do wniosku, że w niniejszej sprawie organ podatkowy rozpatrując sprawę nie naruszył wskazanych w skardze przepisów Ordynacji podatkowej. Stosownie do treści art. 122 w związku z art. 187 § 1 ord. pod., organy podatkowe podjęły wszelkie działania zmierzające do ustalenia sytuacji strony. Także ostateczna ocena zebranych w toku postępowania dowodów jest prawidłowa i nie przekracza granic swobodnej oceny dowodów, przewidzianej w art. 191 ord. pod. Okoliczności sprawy nie nakładają na organy podatkowe obowiązku umorzenia zaległości podatkowej na podstawie art. 67a § 1 pkt 3 ord. pod., gdyż ta norma prawna jest oparta na tak zwanym uznaniu administracyjnym.