Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Beata Cieloch (sprawozdawca), Sędzia NSA Andrzej Jagiełło, Sędzia WSA (del.) Bożena Kasprzak, Protokolant Bernadetta Pręgowska, po rozpoznaniu w dniu 12 października 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 27 maja 2015 r. sygn. akt I SA/Sz 1028/14 w sprawie ze skargi P. K. o wznowienie postępowania sądowego zakończonego prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie w sprawie I SA/Sz 420/13 na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Szczecinie z dnia 7 marca 2013 r. nr [...] w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego w 2008 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od P. K. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Szczecinie kwotę 240 (słownie: dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
I.1. Zaskarżonym wyrokiem z 27 maja 2015 r., sygn. akt I SA/Sz 1028/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił skargę P. K. o wznowienie postępowania sądowego zakończonego prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie w sprawie o sygn. akt I SA/Sz 420/13 w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego w 2008 r.
I.2. W uzasadnieniu Sąd ten wskazał, że Skarżąca pismem z 8 sierpnia 2014 r. złożyła skargę o wznowienie postępowania sądowoadministracyjnego zakończonego prawomocnym wyrokiem z 6 listopada 2013 r., sygn. akt I SA/Sz 420/13, oddalającym skargę na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Szczecinie z 7 marca 2013 r. nr [...] w przedmiocie zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego w 2008 r.
Jako podstawę wznowienia Skarżąca wskazała art. 273 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej p.p.s.a.). Skarżąca podała, że w ustnych motywach rozstrzygnięcia WSA stwierdził, że skoro bezspornie Skarżąca nie spełniła wymogów formalnych, od których uzależnione jest skorzystanie z ulgi mieszkaniowej (nie złożyła oświadczenia o korzystaniu z ulgi meldunkowej), to WSA - badając wyłącznie zgodność działania organów z przepisami prawa - podzielił ustalenia organu podatkowego w tym zakresie. Wyrok ten stał się prawomocny, gdyż Skarżąca nie wniosła skargi kasacyjnej. Skarżąca wskazała, że jednocześnie przed Naczelnikiem Urzędu Skarbowego w S. toczyło się postępowanie co do popełnienia przestępstwa skarbowego z art. 54 § 2 Kodeksu karnego skarbowego, które zostało 29 maja 2014 r. umorzone z uwagi na brak znamion czynu zabronionego w postaci umyślności działania sprawcy. Postanowienie to zostało bez uwag zaakceptowane przez Dyrektora Izby Skarbowej. W uzasadnieniu postanowienia wskazano, że nieracjonalnym byłoby przyjęcie, że Skarżąca spełniając warunki do skorzystania z przysługującej jej ulgi meldunkowej, w sposób świadomy z ulgi tej nie skorzystała, przez co doprowadziła do powstania zobowiązania podatkowego, które wraz z należnymi odsetkami za zwłokę przekroczyło kwotę 100.000 zł. Zdaniem Skarżącej z tej konstatacji wynika, że organ podatkowy dał wiarę wyjaśnieniom, że niezałączenie oświadczenia było efektem błędnego pouczenia przez urzędnika urzędu skarbowego. Tym samym w ocenie Skarżącej organ prowadzący postępowanie ustalił nową okoliczność, że Skarżąca zamierzała skorzystać z ulgi meldunkowej, jednak funkcjonariusz swoim działaniem, tj. błędnymi pouczeniami, wprowadził Skarżącą w błąd. Zdaniem Skarżącej uwzględnienie tej okoliczności przez WSA mogłoby doprowadzić do wydania innego rozstrzygnięcia. Skarżąca zwróciła również uwagę na fakt, że w obrocie prawnym istnieją dwa orzeczenia, które zawierają wzajemnie wykluczające się ustalenia faktyczne.