Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jerzy Rypina, Sędzia NSA Sławomir Presnarowicz, Sędzia WSA del. Tomasz Adamczyk (sprawozdawca), Protokolant Justyna Nawrocka, po rozpoznaniu w dniu 5 listopada 2015 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej E. O. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 kwietnia 2013 r. sygn. akt VIII SA/Wa 641/12 w sprawie ze skargi E. O. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 27 kwietnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania egzekucyjnego 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od E. O. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wyrokiem z dnia 10 kwietnia 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (sygn. akt VIII SA/Wa 641/12) oddalił skargę E. O. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 27 kwietnia 2012 r. w przedmiocie umorzenia postępowania egzekucyjnego.
Sąd pierwszej instancji przedstawiając stan sprawy wyjaśnił, że zaskarżonym postanowieniem Dyrektor Izby Skarbowej uchylił w całości postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w G. z 7 grudnia 2011 r. Działając reformatoryjnie umorzył postępowanie egzekucyjne w części dotyczącej nienależnie naliczonych odsetek. W pozostałej części odmówił zaś umorzenia postępowania egzekucyjnego. Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia Dyrektor IS wskazał między innymi przepisy art. 59 § 1 pkt 2 - 3 oraz § 3 i 5 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954 ze zm.; dalej: u.p.e.a.). Wyjaśnił, że Naczelnik US ostateczną decyzją wymiarową z 17 września 2004 r. określił skarżącej zobowiązanie w podatku od towarów i usług za październik 2001 r. w kwocie 9.305 zł. Z powodu nieuregulowania zobowiązania wynikającego z powyższej decyzji zostało wszczęte postępowanie egzekucyjne wobec skarżącej. W ramach dokonanego zajęcia dłużnik zajętej wierzytelności (Bank) przekazał kwotę 4.501,14 zł, która następnie została rozdysponowana na 12 tytułów wykonawczych, na koszty egzekucyjne. Organ egzekucyjny podjął nadto szereg innych czynności egzekucyjnych, z których większość okazała się bezskuteczna. Na poczet dokonanego zajęcia z 6 sierpnia 2007 r. skarżąca przekazała kwotę 345.000 zł, z której w całości zaspokojona została należność objęta tytułem wykonawczym stanowiącym podstawę prowadzonej egzekucji w niniejszej sprawie.
Pismem z 23 maja 2011 r. skarżąca, na podstawie art. 59 § 1 pkt 3 u.p.e.a., wystąpiła z wnioskiem o umorzenie postępowania egzekucyjnego. Podała, że tytuł wykonawczy został wystawiony wadliwie, gdyż objęty nim egzekwowany obowiązek (odsetki) został określony w wysokości niezgodnej z obowiązującymi wówczas przepisami, tj. art. 54 § 1 pkt 6 - 7 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 1997 r. Nr 137, poz. 926 ze zm.; dalej: O.p.).
Naczelnik US, postanowieniem z 22 czerwca 2011 r., odmówił umorzenia postępowania egzekucyjnego. Natomiast Dyrektor IS, postanowieniem z 11 października 2011 r. uchylił wydane rozstrzygnięcie i przekazał sprawę temu organowi do ponownego rozpatrzenia. Organ I instancji postanowieniem z 7 grudnia 2011 r. ponownie odmówił umorzenia postępowania egzekucyjnego.
Po rozpoznaniu zażalenia, postanowieniem z 27 kwietnia 2012 r., Dyrektor IS uchylił w całości postanowienie organu pierwszej instancji i umorzył postępowanie egzekucyjne w części dotyczącej nienależnie naliczonych odsetek. Dyrektor IS wniosek skarżącej uznał za zasadny w części, gdyż na dzień wystawienia tytułów wykonawczych kwota dochodzonych odsetek winna zostać stosownie pomniejszona. Stąd tytuł wykonawczy w części określającej kwotę odsetek był wadliwy. W konsekwencji Dyrektor IS stwierdził, że z powodu pominięcia przerw w naliczaniu odsetek, które wprawdzie nie stanowią obligatoryjnego elementu tytułu wykonawczego (art. 27 § 1 u.p.e.a.), kwota podlegająca egzekucji została zawyżona. Dlatego, na podstawie art. 59 § 1 pkt 2 i 3 u.p.e.a., należało orzec o umorzeniu postępowania egzekucyjnego w wadliwej części.