Skarga kasacyjna na decyzję SKO w Zielonej Górze w przedmiocie łącznego zobowiązania pieniężnego za 2013 r.
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Grażyna Nasierowska (sprawozdawca), Sędziowie: NSA Tomasz Zborzyński, WSA del. Marek Olejnik, Protokolant Szymon Mackiewicz, po rozpoznaniu w dniu 3 listopada 2016 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. W. i A. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 9 kwietnia 2014 r. sygn. akt I SA/Go 107/14 w sprawie ze skargi M. W. i A. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Zielonej Górze z dnia 19 grudnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie łącznego zobowiązania pieniężnego za 2013 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od M. W. i A. W. na rzecz Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Zielonej Górze kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie strona 1/4

1. Zaskarżonym wyrokiem z 9 kwietnia 2014 r., sygn. akt I SA/Go 107/14, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim oddalił skargę A. W.

i M. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Zielonej Górze z

19 grudnia 2013 r., w przedmiocie łącznego zobowiązania pieniężnego na 2013 r.

2. Ze stanu faktycznego przyjętego przez Sąd pierwszej instancji wynikało, że Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z 19 grudnia 2013 r., uchyliło decyzję Burmistrza B. z 6 listopada 2013 r. w części dotyczącej terminu płatności rat łącznego zobowiązania pieniężnego i w tym zakresie ustalającą skarżącym, że termin płatności pozostałego do zapłaty zobowiązania - łącznego zobowiązania pieniężnego na rok 2013, tj. kwoty 156,00 zł wynosi 14 dni od daty doręczenia decyzji.

Decyzją z 6 listopada 2013 r. Burmistrz zmienił skarżącym wymiar łącznego zobowiązania pieniężnego na 2013 r. zwiększając wymiar podatku z kwoty 3 783,00 zł, ustalonego decyzją z 1 lutego 2013 r., na kwotę 3 939,00 zł oraz ustalił termin płatności oraz wysokość rat. W związku z wpłynięciem 24 lipca 2013 r. do Urzędu Miejskiego w B. zawiadomienia o zmianach w danych ewidencyjnych, - wyłączona z produkcji leśnej została część działki 1272 o pow. 837 m2, która została oznaczona w ewidencji gruntów prowadzonej przez Starostwo Powiatowe w Z. G. jako Tr - tereny różne - podlegające opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości, wg stawki jak dla gruntów pozostałych, skarżący zostali wezwani do złożenia korekty informacji w sprawie podatku od nieruchomości i korekty informacji podatku leśnego. Korekty nie zostały przez skarżących złożone.

Skarżący są właścicielami działki gruntu (nr 1272) eksploatowanego jako las, na której w styczniu 2012 r. ustanowili prawo służebności przesyłu w związku z budową przez W. [...] sp. z o. o. w G. na rzecz E. [...] sp. z o.o. w P. linii elektroenergetycznej o napięciu 110kV z prawem swobodnego dostępu do istniejącej linii elektroenergetycznej wybudowanej na podstawie decyzji Starosty Z. Skarżący otrzymali od inwestora linii odszkodowanie za straty finansowe, spowodowane przedwczesnym wyrębem drzewostanu i wyłączenie części działki z produkcji leśnej w korytarzu linii.

Organ odwoławczy wskazując na art. 254 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) zaznaczył, że ww. zawiadomieniu z 24 lipca 2013 r. jako datę wprowadzenia zmiany podano 22 lipca 2013 r., natomiast decyzja Burmistrza z 1 lutego 2013 r. została doręczona w dniu 13 lutego 2013 r., tak więc zmiana w ewidencji gruntów jako okoliczność faktyczna nastąpiła po dacie doręczenia stronie decyzji wymiarowej na rok 2013. Wskazano, że dane zawarte w ewidencji gruntów mają walor dokumentu urzędowego, o którym mowa w art. 194 Ordynacji podatkowej i stanowią dowód tego, co zostało w nich stwierdzone. Ewidencja gruntów i budynków jest urzędowym źródłem informacji faktycznych wykorzystywanych w postępowaniach administracyjnych i w każdym przypadku, gdy dane zawarte w deklaracji, czy informacji złożonej przez podatnika są niezgodne z danymi wynikającymi z ewidencji. Organ odwoławczy wskazał, że zakwestionował w decyzji organu podatkowego pierwszej instancji jedynie ustalenie terminów płatności pozostałego do zapłaty łącznego zobowiązania pieniężnego, ponieważ nieprawidłowe było ustalenie terminów płatności w dniach 16 września 2013 r. i 15 listopada 2013 r. w sytuacji, gdy zaskarżona decyzja została wydana w dniu 6 listopada 2013 r., a więc po terminach płatności.

Strona 1/4