Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Beata Cieloch, Sędzia NSA Jacek Brolik, Sędzia WSA (del.) Paweł Kowalski (sprawozdawca), Protokolant Justyna Bluszko-Biernacka, po rozpoznaniu w dniu 8 czerwca 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skarg kasacyjnych J. G. i K. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 28 stycznia 2015 r. sygn. akt I SA/Gl 750/14 w sprawie ze skargi K. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Bielsku-Białej z dnia 27 maja 2014 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej w sprawie umorzenia zaległości podatkowej 1) na podstawie skargi kasacyjnej J. G. uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Gliwicach, 2) oddala skargę kasacyjną K. G., 3) odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego w całości.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach, wyrokiem z 28 stycznia 2015 r., w sprawie sygn. akt I SA/Gl 750/14 oddalił skargę K. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Bielsku-Białej z 27 maja 2014 r. w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej w sprawie umorzenia zaległości podatkowej.
Stan faktyczny sprawy przyjęty przez sąd pierwszej instancji przedstawia się następująco:
Zaskarżoną decyzją z 27 maja 2014 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Bielsku-Białej utrzymało w mocy własną decyzję z 6 lutego 2014 r. o stwierdzeniu z urzędu nieważności decyzji Burmistrza P. z 27 października 2009 r. w sprawie umorzenia zaległości w łącznym zobowiązaniu pieniężnym za okres od 2006 r. do III kwartału 2009 r. skierowanej do K. G.
Uzasadniając rozstrzygnięcie Kolegium zaznaczyło, że pismem z 25 września 2013 r. Burmistrz zwrócił się do Samorządowego Kolegium Odwoławczego z wnioskiem o rozważenie możliwości stwierdzenia nieważności w/w decyzji Burmistrza z 27 października 2009 r., wskazując na ustalenia kontroli przeprowadzonej w 2012 r. w Urzędzie Gminy P. przez Centralne Biuro Antykorupcyjne, po przeprowadzeniu której zarzucono Burmistrzowi rażące naruszenie prawa poprzez zastosowanie ulg wskazanych w omawianej decyzji.
Kolegium decyzją z 6 lutego 2014 r. stwierdziło nieważność wskazanej decyzji Burmistrza P.
Organ odwoławczy wskazał, że stwierdzenie nieważności decyzji uwarunkowane jest wystąpieniem wad kwalifikowanych wymienionych w art. 247 § 1 o.p. Dalej omówiono przesłankę określoną w pkt 3 tego przepisu, tj. rażące naruszenie prawa, którego organ odwoławczy dopatrzył się w rozstrzygnięciu Burmistrza P. W dalszych rozważaniach zaskarżonej decyzji podano, że przedmiotem postępowania organu gminy było udzielenie ulgi umorzenia zaległości podatkowej na podstawie art. 67a § 1 pkt 3 o.p.
Przechodząc do istoty niniejszej sprawy, związanej z badaniem przesłanki rażącego naruszenia prawa w decyzji Burmistrza P., organ odwoławczy wskazał, że weryfikacji wymaga prawidłowość postępowania prowadzącego do zgromadzenia należytego materiału dowodowego i prawidłowej oceny przesłanek do zastosowania uznania administracyjnego w przyznawaniu ulgi i ewentualność "przekroczenie granic uznania w takim znacznym stopniu, co także powinno znaleźć swój wyraz w należytym uzasadnieniu decyzji uznaniowej". W konsekwencji Kolegium uznało, że w decyzji Burmistrza P. wystąpiło rażące naruszenie art. 187 op w związku z art. 67a § 1 pkt 3 o.p.
Dalej podano, że wnioskując o umorzenie podatku do gruntów zajętych pod działalność gospodarczą za okres od 2006 r. od III kwartału 2009 r. podatnik jako podstawę umorzenia wskazał zapis § 4 pkt c zawartej aktem notarialnym z 23 sierpnia 2004 r. umowy sprzedaży gruntu, gwarantujący podatnikowi możliwość wystąpienia z takim wnioskiem.