Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Bogusław Dauter, Sędzia NSA Sławomir Presnarowicz, Sędzia WSA (del.) Paweł Kowalski (sprawozdawca), Protokolant Magdalena Sadzyńska, po rozpoznaniu w dniu 6 kwietnia 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej L. N. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 14 stycznia 2015 r. sygn. akt I SA/Gd 1179/14 w sprawie ze skargi L. N. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku z dnia 8 lipca 2014 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2007 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od L. N. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku kwotę 3.600,00 (słownie: trzy tysiące sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Zaskarżonym wyrokiem z 14 stycznia 2015 r., sygn. akt I SA/Gd 1179/14, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę L. N. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku z 8 lipca 2014 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2007 r.
Z uzasadnienia wyroku WSA wynika, że decyzją z 30 sierpnia 2013 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w G. określił skarżącemu zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2007 r. Wskazaną decyzją 8 lipca 2014 r. organ odwoławczy uchylił decyzję organu pierwszej instancji w całości i określił sporne zobowiązanie.
W skardze na powyższą decyzję podatnik zarzucił naruszenie:
- art. 70 § 1, w związku z art. 208 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.), polegające na umorzeniu postepowania mimo przedawnienia zobowiązania;
- art. 150 o.p., poprzez błędne uznanie, że przesyłka wysłana na adres niezgodny ze wskazaniem strony została doręczona z upływem 14 dni od daty pierwszego awiza;
- art. 121, art. 122, art. 124, art. 181, art. 187 i art. 191 o.p.
W uzasadnieniu wskazano, że w sprawie nie doszło do zawieszenia biegu terminu przedawnienia, albowiem zawiadomienie z dnia 5 grudnia 2012 r. nie można uznać za doręczone w trybie art. 150 o.p. Przesyłka nie została bowiem doręczona na adres wskazany przez skarżącego w piśmie z dnia 5 czerwca 2012 r. W konsekwencji organ pierwszej instancji nie był uprawniony do wydania decyzji w roku 2013, tj. po upływie terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, a Dyrektor Izby Skarbowej nie powinien merytorycznie rozpoznawać sprawy. Ponadto odstąpiono od ustalenia podstawy opodatkowania w drodze oszacowania mimo, że skarżący nie prowadził ksiąg podatkowych i brak było dowodów dotyczących ponoszonych przez niego wydatków związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. Organ bezpodstawnie nie uwzględnił również w kosztach uzyskania przychodu wydatków poniesionych na korzystanie z samochodu, ciągnika, wykonania i utrzymania dróg dojazdowych, opłat za przyłącza elektryczne i wodociągowe, kosztów podziałów geodezyjnych i odsetek od kredytów.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie, podtrzymując dotychczasową argumentację.
W uzasadnieniu wyroku z 14 stycznia 2015 r. WSA zauważył, że sporne zobowiązanie, co do zasady przedawniałoby się z dniem 31 grudnia 2013 r. Pismem z 5 grudnia 2012 r. organ pierwszej instancji skierował do Skarżącego zawiadomienie, że z dniem 4 grudnia 2012 r. nastąpiło zawieszenie biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2007 r. z uwagi na wszczęcie postępowania w sprawie o przestępstwo skarbowe, którego podejrzenie wiąże się z niewykonaniem tego zobowiązania. Pismo to zostało doręczone z dniem 27 grudnia 2012 r., po jego dwukrotnym awizowaniu, w trybie art. 150 o.p. W związku z powyższym nie nastąpiło przedawnienie spornego zobowiązania podatkowego, z uwagi na skuteczne zawieszenie jego biegu. Nadto pismem z 5 czerwca 2012 r., skarżący zawiadomił, że w związku ze zmianą adresu na adres na terenie Niemiec, wnosi o przesyłanie skierowanej do niego korespondencji na adres [...], gdzie będzie ona odbierana oraz przekazywana przez upoważnioną notarialnie osobę. W odpowiedzi na wezwanie organu do ustanowienia w tej sytuacji pełnomocnika do doręczeń w oparciu o art. 147 o.p., przedłożył kopię pełnomocnictwa notarialnego udzielonego 8 marca 2012 r. J. C. W treści pełnomocnictwa wskazany był adres zamieszkania pełnomocnika tj. [...]. Oryginał tego pełnomocnictwa został przedłożony przez J. C. Wobec tego organ był zobligowany do doręczania pism ustanowionemu pełnomocnikowi do doręczeń. Jednocześnie, w sytuacji gdy organ nie dysponował innym adresem do doręczeń wskazanym przez pełnomocnika jako właściwym do przesyłania korespondencji, zobowiązany był doręczać pisma na ten adres pełnomocnika, który był organowi znany. W przedmiotowej spawie był to adres wskazany w treści pełnomocnictwa. W związku z powyższym doręczenie przez organ pierwszej instancji pisma zawiadamiającego skarżącego o zawieszeniu biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, na adres pełnomocnika wskazany w treści pełnomocnictwa, należało uznać za skuteczne.