Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Krzysztof Winiarski, Sędzia NSA Sławomir Presnarowicz (sprawozdawca), Sędzia WSA (del.) Bogusław Woźniak, Protokolant Piotr Stępień, po rozpoznaniu w dniu 5 maja 2016 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Gminy Czeremcha od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 2 kwietnia 2014 r. sygn. akt I SA/Bk 80/14 w sprawie ze skargi Prokuratora Rejonowego w Hajnówce na uchwałę Rady Gminy Czeremcha z dnia 4 listopada 2011 r. nr X/71/11 w przedmiocie określenia opłaty targowej uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Białymstoku.
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 2 kwietnia 2014 r., sygn. akt I SA/Bk 80/14, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku (dalej: "WSA") po rozpoznaniu skargi Prokuratora Rejonowego w Hajnówce, stwierdził nieważność § 3 i § 7 uchwały Rady Gminy Czeremcha z dnia 4 listopada 2011 r. w przedmiocie określenia opłaty targowej. Podstawą prawną powyższego orzeczenia był art. 239 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270, ze zm., dalej: "p.p.s.a.").
Z uzasadnienia wyroku WSA wynika, że Prokurator Prokuratury Rejonowej w Hajnówce złożył skargę na uchwałę numer X/71/17 Rady Gminy w Czeremsze z dnia 4 listopada 2011 r., w sprawie określenia opłaty targowej.
Wymieniony akt prawa miejscowego zaskarżył w części dotyczącej § 3 i § 7 uchwały, zarzucając istotne naruszenie prawa materialnego, a mianowicie: art. 1, art. 2 art. 32, art. 168 i art. 217 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 roku (Dz. U. Nr 78, poz. 483; dalej "Konstytucja RP"), w zw. z art. 19 pkt 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz. U. z 2010 r., Nr 95, poz. 613 ze zm., dalej przywoływana jako: "u.p.o.l.") poprzez zwolnienie od opłaty targowej sprzedaży artykułów rolno-spożywczych własnej produkcji przez mieszkańców gminy Czeremcha, a taki zapis narusza konstytucyjne prawo równości wobec prawa i wprowadza zwolnienie przedmiotowo - podmiotowe, pomimo, iż ustawodawca przewidział możliwość zwolnienia tylko co do przedmiotu; art. 19 ust. 1 i ust. 2 u.p.o.l. poprzez błędną jego interpretację, że zapis uchwały o wyznaczeniu na inkasenta pracownika Urzędu Gminy - referenta ds. obsługi działalności komunalnej i referenta ds. księgowości podatkowej bez wskazania konkretnej osoby nie narusza prawa, chociaż treść przepisu wskazuje na konieczność podania bezpośrednio w uchwale cech charakterystycznych indywidualizujących inkasentów.
Prokurator w skardze podnosi, że artykuł 217 Konstytucji RP określa, iż kategorie podmiotów zwolnionych od podatku mogą być określone jedynie w ustawie. Artykuł 19 pkt. 3 u.p.o.l. stanowi z kolei, iż rada gminy, w drodze uchwały, może wprowadzać inne, niż wymienione w ustawie zwolnienia przedmiotowe od opłat lokalnych.
Zdaniem Prokuratora z powyższego wynika jednoznacznie, iż rada gminy nie ma uprawnień do wprowadzania zwolnień podmiotowych, w zakresie opłat lokalnych. Tak więc § 3 Uchwały Rady Gminy w Czeremsze, jest sprzeczny z przytoczoną regulacją prawną. Rada Gminy określiła, iż zwolnieni są mieszkańcy Gminy Czeremcha (kryterium podmiotowe), którzy sprzedają artykuły rolno - spożywcze własnej produkcji (kryterium przedmiotowe). Mając na uwadze regulacje ustawy zasadniczej, stosowanie przez Radę Gminy przepisów prawnych, różnicujących stawkę opłaty targowej według podmiotów jest przekroczeniem swobody regulacyjnej i naruszeniem prawa materialnego. Ponadto Prokurator wskazał, że Rada Gminy w Czeremsze nie otrzymała ustawowych kompetencji do ogólnego określania inkasentów opłaty targowej. Powinni być oni zatem zindywidualizowani w taki sposób, aby można było konkretnie określić osobę będącą inkasentem opłaty targowej. Zdaniem Skarżącego zapis § 7 uchwały nie jest zgodny z art. 19 ust. 1 i ust. 2 u.p.o.l.