Skarga kasacyjna na postanowienie Ministra Finansów w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności postanowienia umarzającego postępowanie egzekucyjne
Tezy

Z przepisów art. 116 § 1 i 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) nie wynika jakakolwiek bezpośrednia przesłanka wskazująca na interes prawny członka zarządu spółki kapitałowej do złożenia wniosku o stwierdzenie nieważności postanowienia umarzającego postępowanie wobec spółki. Tymczasem ochrona polegająca na podjęciu przez organ administracji publicznej, a więc organ egzekucyjny określonych czynności w celu ochrony interesu prawnego danej osoby musi być uzasadniona bezpośrednim i indywidualnym charakterem praw lub obowiązków wymagających ochrony.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Krzysztof Winiarski, Sędzia NSA Antoni Hanusz (sprawozdawca), Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz, Protokolant Marta Wyszkowska, po rozpoznaniu w dniu 14 stycznia 2014 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej W. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 października 2011 r. sygn. akt III SA/Wa 426/11 w sprawie ze skargi W. S. na postanowienie Ministra Finansów z dnia 16 listopada 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności postanowienia umarzającego postępowanie egzekucyjne 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od W. S. na rzecz Ministra Finansów kwotę 160 (słownie: sto sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6118 Egzekucja świadczeń pieniężnych
Inne orzeczenia z hasłem:
Egzekucyjne postępowanie
Podatkowe postępowanie
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Finansów
Uzasadnienie strona 1/5

1. Wyrokiem z dnia 14 października 2011 r., III SA/Wa 426/11 Wojewódzki Sad Administracyjny w Warszawie oddalił skargę W. S. na postanowienie Ministra Finansów z dnia 16 listopada 2010 r. w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności postanowienia umarzającego postępowanie egzekucyjne. Z akt sprawy wynika, że postanowieniem Naczelnika Urzędu Skarbowego W. z 22 lipca 2008 r. umorzono postępowanie egzekucyjne prowadzone wobec majątku Przedsiębiorstwa Budowlanego B. sp. z o.o. z siedzibą w W.. Pismem z dnia 2010 r. skarżący wystąpił o stwierdzenie nieważności tego postanowienia na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2000 r., Nr 98, poz. 1071 ze zm., dalej: k.p.a. w związku z art. 18 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 2005 r., Nr 229, poz. 1954, ze zm., dalej: u.p.e.a.) Zaskarżonemu postanowieniu zarzucił rażące naruszenie art. 56 § 1 pkt 5, § 3 oraz art. 59 § 1 pkt 10 u.p.e.a. w związku z art. 146 § 1 ustawy z 28 lutego 2003 r. prawo upadłościowe i naprawcze (Dz.U. 2009 r., Nr 175, poz. 1361 ze zm., dalej: u.p.u.n.). W uzasadnieniu wniosku stwierdził, że posiada legitymację do wniesienia tego środka zaskarżenia, gdyż jako członek zarządu Przedsiębiorstwa Budowlanego B. sp. z.o.o zgłaszał jej wniosek o upadłość.

Dyrektor Izby Skarbowej w W. postanowieniem z 28 czerwca 2010 r. odmówił wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności przedmiotowego postanowienia Naczelnika Urzędu Skarbowego W., z uwagi na brak legitymacji skarżącego do wniesienia takiego wniosku. Skarżący nie był stroną postępowania egzekucyjnego i nie miał prawa do żądania wszczęcia takiego postępowania. Wyjaśnił, że w postępowaniu dotyczącym umorzenia postępowania egzekucyjnego legitymację czynną do działania ma tylko zobowiązany i wierzyciel, bowiem zgodnie z art. 59 § 5 u.p.e.a. tylko tym podmiotom przysługuje złożenie środka zaskarżenia od wydanego w tym postępowaniu rozstrzygnięcia.

Po rozpatrzeniu zażalenia skarżącego Minister Finansów utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu pierwszej instancji i stwierdził, że nie można wszcząć postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności postanowienia ze względu na nie wskazanie przez skarżącego interesu prawnego. Organ zwrócił uwagę na treść art. 28 k.p.a. i zauważył, że skarżący powinien wskazać konkretny przepis prawa materialnego, którego przekroczenie narusza jego uprawnienia. Tylko wówczas można mówić o posiadaniu interesu prawnego skarżącego we wszczęciu postępowania nadzorczego, którego celem będzie wykazanie, że powołany przez niego przepis rzeczywiście został przy wydawaniu decyzji naruszony i to w sposób określony przez jedną z przesłanek wymienionych w art. 156 § 1 k.p.a. Organ podniósł, że skarżący nie był stroną postępowania egzekucyjnego, bowiem była nią spółka z o.o. Przedsiębiorstwo Budowlane B.. Ponadto nie mógł zostać uznanym za uczestnika tego postępowania, a taki przymiot mógłby mieć np. wierzyciel, a więc podmiot mający interes prawny w toczącym się postępowaniu egzekucyjnym.

Strona 1/5
Inne orzeczenia o symbolu:
6118 Egzekucja świadczeń pieniężnych
Inne orzeczenia z hasłem:
Egzekucyjne postępowanie
Podatkowe postępowanie
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Finansów