Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Stanisław Bogucki, Sędzia NSA Bogusław Dauter, Sędzia WSA (del.) Mirosław Surma (sprawozdawca), Protokolant Dorota Żmijewska, po rozpoznaniu w dniu 18 kwietnia 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej W. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 23 kwietnia 2010 r. sygn. akt I SA/Lu 103/10 w sprawie ze skargi W. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. z dnia 29 grudnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nadpłaty w opłacie skarbowej oddala skargę kasacyjną.
1. Wyrok Sądu pierwszej instancji i przedstawiony przez ten Sąd tok postępowania przed organami podatkowymi.
1.1. Wyrokiem z dnia 23 kwietnia 2010r., sygn. akt I SA/Lu 103/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie na podstawie art.151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej p.p.s.a., oddalił skargę W. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. z dnia 29 grudnia 2009r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w opłacie skarbowej.
1.2. Sąd pierwszej instancji przedstawiając stan faktyczny podał, że wnioskiem z dnia 11 lutego 2009r. W. W. wniosła na podstawie art. 75 § 2 pkt 1 lit. c, w zw. z art. 165 § 1 Ordynacji podatkowej o stwierdzenie nadpłaty w opłacie skarbowej w kwocie 10.040 zł pobranej od zaświadczeń VAT-25 potwierdzających brak obowiązku uiszczenia podatku od towarów i usług z tytułu przywozu nabywanych z terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej innego niż terytorium Rzeczypospolitej Polskiej pojazdów, które mają być dopuszczone do ruchu na terytorium RP. Wysokość opłaty wynosiła pierwotnie 150 zł, zaś od 1 stycznia 2007r. - 160 zł. Zdaniem wnioskującej przepisy prawa krajowego nakazujące uiszczanie opłaty skarbowej od wniosków są sprzeczne z art. 90 Traktatu Unijnego (TWE), gdyż dyskryminują pojazdy nabywane w innych krajach Unii Europejskiej. Powołując się na art. 91 ust. 2 Konstytucji RP strona zwróciła uwagę na pierwszeństwo prawa wspólnotowego przed ustawą krajową - zasada wyrażona w art. 90 TWE winna być respektowana przez organy podatkowe jako element obowiązującego porządku prawnego. Na potwierdzenie swojego stanowiska podatniczka wskazała orzeczenia ETS z 1989r. oraz w sprawach polskich rozstrzygniętych - postanowieniem ETS z dnia 10 grudnia 2007r. dotyczącej wysokości opłat za kartę pojazdu i wyrokiem z dnia 5 czerwca 2008r. w sprawie wymogu badań technicznych samochodów używanych, przywożonych z innych państw członkowskich.
1.3. Odmawiając stwierdzenia nadpłaty organ podatkowy podał, że wydanie zaświadczenia dla celów rejestracji środka transportu nabytego w kraju UE, mającego być dopuszczonym do ruchu na terytorium RP wiąże się z dokonaniem ustaleń, popartych stosownymi dowodami, czy nie zachodzi nabycie wewnątrzwspólnotowe środków transportu i czy zostały spełnione warunki określone przepisami rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 kwietnia 2004r. (Dz. U. Nr 84, poz. 785 i 786) w sprawie określenia wzoru zaświadczenia potwierdzającego uiszczenie przez podatnika podatku od towarów i usług z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia środków transportu lub brak obowiązku uiszczenia tego podatku z tytułu przywozu środka transportu nabytego na terytorium innego państwa członkowskiego niż terytorium RP. Dla celów związanych z rejestracją środków transportu nabytych w krajach członkowskich stosowne zaświadczenie (o uiszczeniu podatku VAT, bądź o braku obowiązku uiszczenia podatku VAT) wydaje zgodnie z przepisami art. 105 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, ze zm. - dalej jako ustawa o VAT) naczelnik urzędu skarbowego.