Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, że nietrafne są zarzut naruszenia przez WSA przepisów prawa materialnego, tj. art. 21 ust. 1 pkt 120 lit. c) u.p.d.o.f. w zw. z art. z art. 143 ust. 2 u.g.n. oraz poprzez ich błędną wykładnię i nieprawidłową ocenę możliwości zastosowania do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, polegającą na uznaniu przez WSA, że zakresem zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 121 lit. c) u.p.d.o.f., objęte jest wykonywanie inwestycji dotyczących urządzeń infrastruktury technicznej, wymienionych rodzajowo w art. 143 ust. 2 u.g.n.
Stosownie do postanowień zawartych w art. 21 ust. 1 pkt 120 lit. c) u.p.d.o.f., wolne od podatku dochodowego są odszkodowania wypłacone, na podstawie wyroków sądowych i zawartych umów (ugód), posiadaczom gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, z tytułu szkód powstałych w uprawach rolnych i drzewostanie - w wyniku prowadzenia na tych gruntach, przez podmioty uprawnione na podstawie odrębnych przepisów, inwestycji dotyczących budowy infrastruktury przesyłowej ropy naftowej i produktów rafinacji ropy naftowej oraz budowy urządzeń infrastruktury technicznej, o których mowa w art. 143 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2015 r. poz. 1774 i 1777 oraz z 2016 r. poz. 65, 1250, 1271 i 1579). Natomiast w myśl art. 143 ust. 2 u.g.n., przez budowę urządzeń infrastruktury technicznej rozumie się budowę drogi oraz wybudowanie pod ziemią, na ziemi albo nad ziemią przewodów lub urządzeń wodociągowych, kanalizacyjnych, ciepłowniczych, elektrycznych, gazowych i telekomunikacyjnych.
Mając na uwadze przywołane wyżej przepisy art. 21 ust. 1 pkt 120 lit. c) u.p.d.o.f., należy dojść do wniosku, że przewidziane tu zwolnienie od podatku dochodowego od osób fizycznych obejmuje nie tylko szkody w drzewostanie (zniszczenie drogi) powstałe w trakcie realizacji pierwotnej inwestycji, ale również zwolnienie to odnosi się do szkód powstających w trakcie kolejnych prac budowlanych (odbudowie, przebudowie, nadbudowie, remoncie) związanych z funkcjonowaniem urządzeń infrastruktury technicznej (linii napowietrznej). Za takim rozumieniem omawianych przepisów przemawia również ustanowiony przez ustawodawcę oczywisty cel omawianego zwolnienia podatkowego, obejmującego szkody powstałe przy odszkodowaniach w uprawach rolnych, czy drzewostanach posiadaczy gospodarstw rolnych. Jednocześnie nie można zgodzić się z poglądem, że prezentowana wyżej wykładnia przepisów ma charakter rozszerzający. Organ interpretacyjny mylnie utożsamia "wykładnię przepisów o charakterze rozszerzającym" odnoszącym się do pojęcia "budowa" z szerokim rozumieniem zwrotu "budowa". Słusznie bowiem zauważa WSA w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku, że za szerokim rozumieniem pojęcia "budowa", w który wchodzi także wykonywanie robót polegających na remoncie, montażu, demontażu, konserwacji, przemawia fakt, iż odszkodowanie wymienione w tym przepisie jest wywodzone z przymusowego wejścia na nieruchomość. Obojętnym jest zatem, czy do ograniczenia prawa własności dojdzie w związku z budową urządzeń infrastruktury, czy konserwacją tychże urządzeń. Wynika to pośrednio z art. 21 ust. 1 pkt 120 u.p.d.o.f., w którym ustawodawca posłużył się sformułowaniem "inwestycji dotyczących budowy infrastruktury" a nie "inwestycji polegających na budowie". Wykonywanie robót, o których mowa we wniosku Skarżącego, choć nie polegała sama w sobie na budowie nowych urządzeń, to dotyczyła takiej inwestycji. Skoro odszkodowanie, o którym mowa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej zostało przyznane z tytułu szkód, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 120 c) u.o.p.d.o.f., to stanowisko zawarte w zaskarżonej interpretacji normę zawartą w tym przepisie narusza. Taki bowiem sposób dekodowania cytowanych regulacji prawnych wynika z istoty funkcji tego rodzaju zwolnień podatkowych.
W tej sytuacji za chybiony należy uznać zarzut naruszenia przepisu art. 3 pkt 6, 7 i 8 u.p.b., poprzez ich niezastosowanie przez WSA przy wykładni i ocenie możliwości zastosowania do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego przepisu art. 21 ust. 1 pkt 120 lit. c) u.p.d.o.f. w zw. z art. 143 ust. 2 u.g.n.
Reasumując Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, że zwolnienie od podatku dochodowego od osób fizycznych przewidziane w art. 21 ust. 1 pkt 120 lit. c) u.p.d.o.f., obejmuje nie tylko szkody w drzewostanie (zniszczenie drogi) powstałe w trakcie realizacji pierwotnej inwestycji, ale również odnosi się do szkód powstających w trakcie kolejnych prac budowlanych (odbudowie, przebudowie, nadbudowie, remoncie) związanych z funkcjonowaniem urządzeń infrastruktury technicznej (linii napowietrznej).
Mając na uwadze powyższe wywody, Naczelny Sąd Administracyjny za nieusprawiedliwione uznaje także pozostałe zarzuty zawarte w skardze kasacyjnej.
W tym stanie rzeczy, Naczelny Sąd Administracyjny uznał skargę kasacyjną jako nie zasługującą na uwzględnienie i stosując przepis art. 184 p.p.s.a., oraz będąc związany wnioskami skargi kasacyjnej, poprzez treść art. 183 § 1 p.p.s.a., orzekł o jej oddaleniu.
O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 204 pkt 2 p.p.s.a.