Skarga kasacyjna na decyzję SKO w Gorzowie Wielkopolskim w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2014 r.
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Andrzej Jagiełło, Sędziowie: NSA Małgorzata Wolf-Kalamala, NSA del. Zbigniew Romała (sprawozdawca), Protokolant Szymon Mackiewicz, po rozpoznaniu w dniu 6 lipca 2018 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P S.A. z siedzibą w [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 6 kwietnia 2016 r. sygn. akt I SA/Go 76/16 w sprawie ze skargi P S.A. z siedzibą w [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 23 grudnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2014 r. oddala skargę kasacyjną.

Inne orzeczenia o symbolu:
6115 Podatki od nieruchomości
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatek od nieruchomości
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Uzasadnienie strona 1/11

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 6 kwietnia 2016 r. sygn. akt I SA/Go 76/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim oddalił skargę P S.A.

z siedzibą w [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 23 grudnia 2015 r. w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2014 r.

Sąd pierwszej instancji orzekał w następującym stanie faktycznym sprawy:

P S.A. z siedzibą w [...] - dalej jako "Spółka", w grudniu 2014 r. złożyła korektę deklaracji na podatek od nieruchomości za 2014 r. wraz z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty w tym podatku w kwocie 22.631 zł, motywując żądanie błędnym opodatkowaniem w okresie od września 2011 r. do września 2014 r. budynku [...] na terenie [...] jako budynku związanego z działalnością gospodarczą, podczas gdy budynek ten powinien być opodatkowany z zastosowaniem stawek właściwych dla budynków pozostałych oraz błędnym opodatkowaniem w latach 2009-2012 dwóch wiat jako budynków związanych z działalnością gospodarczą, podczas gdy obiekty te stanowią budowlę w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 95, poz. 613 ze zm.) - dalej jako "u.p.o.l.". Spółka wskazała, że [...] nie jest i nie może być wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej, a ww. okresie trwała jego kompleksowa przebudowa, w związku z czym nie mógł być wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej, natomiast wiaty nie spełniają definicji budynku i powinny być opodatkowane według stawek przewidzianych dla budowli.

Postanowieniem z dnia [...] kwietnia 2015 r. Burmistrz [...] - dalej jako "Burmistrz", wszczął postępowanie podatkowe w sprawie określenia Spółce zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2014 r. i wezwał ją do przedstawienia szerszych wyjaśnień co do stanu technicznego [...] przed remontem wraz z dokumentami obrazującymi zły stan techniczny budynku, niepozwalający na prowadzenie działalności gospodarczej oraz do wykazania, że wyłączenie z działalności gospodarczej miało charakter trwały i niezależny od woli podatnika. Spółka nie udzieliła odpowiedzi na powyższe wezwanie.

Decyzją z dnia [...] czerwca 2015 r. organ pierwszej instancji określił Spółce zobowiązanie w podatku od nieruchomości za 2014 r. oraz odmówił stwierdzenia nadpłaty w tym podatku za 2014 r.

Powołując się na przepisy art. 1a ust. 1 pkt 3 i art. 5 ust. 1 pkt 1 lit. b) u.p.o.l. oraz odwołując się do judykatury Burmistrz podniósł, że "zły stan techniczny" dotyczyć może sytuacji, gdy przedmiot opodatkowania nie jest i jednocześnie nie może być wykorzystywany w działalności gospodarczej trwale i to niezależnie od woli podatnika, przy czym chodzi tu o takie wady fizyczne budynków i budowli, które w sposób stały, a nie przejściowy, uniemożliwiają korzystanie z nich przez przedsiębiorcę zgodnie z celem działalności. Zaznaczono, że przeprowadzenie remontów w budynkach nie oznacza pozbawienia tych budynków związków z działalnością gospodarczą w szerokim znaczeniu. Podkreślając brak odpowiedzi skarżącej na skierowane do niej wezwanie Burmistrz uznał podniesione we wniosku o stwierdzenie nadpłaty argumenty za nieudowodnione. Organ zaznaczył przy tym, że z jego wiedzy wynika, iż remont budynku [...] był zaplanowany i nastąpił ewidentnie z woli Spółki, która dokonała go w celu polepszenia [...]. Wskazano, że do momentu rozpoczęcia remontu w budynku była prowadzona normalna działalność Spółki, co oznacza, że gdyby nie decyzja podatnika o remoncie przedmiot opodatkowania mógłby być nadal tak wykorzystywany. Nadto budynek był wyłączony z działalności gospodarczej jedynie na okres remontu, po którym działalność w nim została przywrócona.

Strona 1/11
Inne orzeczenia o symbolu:
6115 Podatki od nieruchomości
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatek od nieruchomości
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze