Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Edyta Anyżewska, Sędzia NSA Krystyna Nowak (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Jadwiga Danuta Mróz, , Protokolant Janusz Bielski, po rozpoznaniu w dniu 4 marca 2010 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Z. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 30 czerwca 2008 r. sygn. akt I SA/Go 177/08 w sprawie ze skargi Z. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Z. z dnia 27 listopada 2007 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2004 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Z. S. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w Z. kwotę 5.400 (pięć tysięcy czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wyrokiem z 30 czerwca 2008 r. sygn. akt I SA/Go 177/08, wydanym na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim oddalił skargę Z. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Z. z 27 listopada 2007 r. Nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2004 r.
Z uzasadnienia tego wyroku wynikało, że skarżący prowadził działalność polegającą na obrocie paliwami pod firmami H. i R. W toku kontroli podatkowej ustalone zostało, że w prowadzonej podatkowej księdze przychodów i rozchodów zaewidencjonował, m.in., 28 faktur dokumentujących wydatki na zakup: oleju napędowego i benzyny bezołowiowej w firmach M. W. M. i T. Z. T.
Według ustaleń organu kontroli skarbowej szczegółowo opisanych w uzasadnieniu skarżonego wyroku W. M. ani Z. T. w 2004 r. nie prowadzili działalności gospodarczej na własny rachunek; w rozpoznawanej sprawie byli firmantami. Dostawca paliw ani źródło ich pochodzenia nie zostały zidentyfikowane.
Organ kontroli skarbowej, który prowadził sprawę w pierwszej instancji, uznał, że (opisane w wyroku) faktury nie dokumentowały faktycznie przeprowadzonych transakcji sprzedaży paliwa i zapłaty za nie. Nie istniały podstawy normatywne do uznania za koszt uzyskania przychodu wydatków, które nie zostały udokumentowane dowodami rzetelnymi, czyli odzwierciedlającymi stan rzeczywisty. To samo dotyczyło wydatków nieudokumentowanych żadnymi dowodami, bądź dokumentami wystawionymi przez nieistniejący podmiot gospodarczy (por wyrok NSA w Poznaniu z 2 września 1999 r., sygn. akt I SA/Po 2020/98, publ. Lex 42723).
Organ podkreślił, że nie kwestionował w istocie faktu posiadania przez skarżącego towarów handlowych, lecz (z uwagi na brak wiarygodnych i wymaganych prawem dowodów księgowych) fakt poniesienia kosztów w określonej wysokości.
W świetle dokonanych ustaleń organ kontroli skarbowej stwierdził, że Z. S. zawyżył w 2004 r. koszty uzyskania przychodów w ramach:
- firmy H. o kwotę 1.160.590,00 zł z tytułu przyjęcia do nich wartości netto wynikających z faktur wystawionych przez T. i M. (k.896, 467-468, 831-885);
- firmy R. o kwotę 37.325 zł (50% x 74.650 zł) z tytułu przyjęcia do nich wartości netto wynikających z faktur VAT wystawionych przez M. (k.433-434).
Z ustaleń organu wynikało także, że kontrolowany podmiot zaniżył koszty uzyskania przychodów poprzez nie ujęcie w księgach podatkowych faktur VAT na zakup paliwa od firmy A.
W toku kontroli ustalono, że Z. S. dokonał zakupu etyliny Pb-95 od firmy A. Spółka z o.o. w D., udokumentowane fakturami:
- nr [...] z 1 października 2004 r. na kwotę netto 5.786,98 zł i VAT 1.273,13 zł (k.357),
- nr [...] z 12 sierpnia 2004 r. na kwotę netto 8.803,28 zł i VAT 1.936,72 zł (k.358).
Okoliczności te organ ustalił na podstawie przesłanego zestawienia transakcji pomiędzy kontrolowanym a Spółką A. oraz wyjaśnień skarżącego.