Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Krystyna Nowak, Sędzia NSA Antoni Hanusz, Sędzia WSA del. Tomasz Zborzyński (sprawozdawca), Protokolant Anna Dziewiż - Przychodzeń, po rozpoznaniu w dniu 24 marca 2009 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P. S.A. z siedzibą w G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 17 czerwca 2008 r. sygn. akt I SA/Gd 211/08 w sprawie ze skargi P. S.A. z siedzibą w G. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w G. z dnia 18 grudnia 2007 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności postanowienia w sprawie przyjęcia depozytu jako zabezpieczenia wykonania zobowiązania podatkowego 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od P. S.A. z siedzibą w G. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w G. kwotę 180 (słownie: sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wyrokiem z dnia 17 czerwca 2008 r. sygn. akt I SA/Gd 211/08, wydanym na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę P. S.A. w G. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w G. z 18 grudnia 2007 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności postanowienia w sprawie przyjęcia depozytu jako zabezpieczenia wykonania zobowiązań z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych za rok 1999 oraz podatku od towarów i usług za luty, maj i sierpień 2000 r.
Z uzasadnienia wyroku wynikało, że skarżonym postanowieniem Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy własne postanowienie z 27 września 2007 r. odmawiające stwierdzenia nieważności postanowienia z 13 kwietnia 2007 r. utrzymującego w mocy postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w G. z dnia 23 listopada 2006 r. w przedmiocie (odmowy) przyjęcia depozytu.
Wskazał, że stwierdzenie nieważności jest nadzwyczajnym trybem weryfikacji rozstrzygnięć podatkowych, który ma zastosowania jedynie w przypadkach wystąpienia przesłanek z art. 247 § 1 pkt 1-8 Ordynacji podatkowej. Organ podkreślił, że podatnik wskazywał na nieważność orzeczenia z uwagi na rażące naruszenie art. 33d w związku z 224a Ordynacji podatkowej oraz art. 33d w związku z art. 70 § 1 i art. 59 § 1 pkt 9 tej ustawy. Artykuł 33d Ordynacji stanowił, że wykonanie decyzji o zabezpieczeniu następuje poprzez przyjęcie przez organ podatkowy, na wniosek strony, zabezpieczenia wykonania zobowiązania określonego w decyzji o zabezpieczeniu wraz z odsetkami za zwłokę we wskazanej w przepisie formie. Wyboru formy lub form zabezpieczenia dokonuje strona (art. 33f Ordynacji podatkowej). Organ przytoczył treść art. 33g Ordynacji..., w myśl którego organ wydaje w przedmiocie przyjęcia zabezpieczenia postanowienie zaskarżalne zażaleniem i stwierdził, że z przepisów tych nie wynikał obowiązek przyjęcia zabezpieczenia przez organ; wskazał, że w sytuacji różnej interpretacji przepisów prawnych przez strony nie może dojść do "rażącego" naruszenia prawa, ponieważ ma ono miejsce jedynie wówczas, gdy sprzeczność pomiędzy treścią przepisu prawnego, a rozstrzygnięciem organu jest oczywista. Potrzeba zaś dokonania wykładni przepisu wyklucza możliwość wydania decyzji z rażącym naruszeniem prawa. Ostatecznie organ uznał, że odmienna od proponowanej przez stronę interpretacja art. 33d dokonana przez organ nie mogła zostać zakwalifikowana jako podstawa stwierdzenie wydania orzeczenia z rażącym naruszeniem prawa.
P. S.A. zaskarżyła powyższe rozstrzygnięcie do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego zarzucając naruszenie art. 247 § 1 pkt 3, art. 248 § 2 pkt 2, art. 248 § 3 w związku z art. 219 oraz art. 239 Ordynacji podatkowej poprzez odmowę stwierdzenia nieważności postanowienia Dyrektora Izby Skarbowej odmawiającego w części przyjęcia wnioskowanego zabezpieczenia w sytuacji, w której zachodził obowiązek jego przyjęcia. Wskazując na powyższe uchybienia skarżąca wniosła o uchylenie zaskarżonego rozstrzygnięcia oraz poprzedzającego je orzeczenia organu pierwszej instancji ewentualnie o stwierdzenie nieważności zaskarżonego postanowienia.