1.3. Po analizie wniosku strony organ działając w pierwszej instancji na podstawie art. 14b § 5b i § 5c ustawy z 29 sierpnia 1997 r. (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r., poz. 201 ze zm., dalej zwana: "Ordynacja podatkowa") pismem z 19 grudnia 2016 r. zwrócił się do Ministra Rozwoju i Finansów o opinię dotyczącą ustalenia, czy w zakresie elementów przedstawionych w ww. wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej zdarzeniu przyszłym istnieje uzasadnione przypuszczenie, że mogą być one przedmiotem decyzji wydanej z zastosowaniem art. 119a Ordynacji podatkowej. W odpowiedzi Minister Rozwoju i Finansów w piśmie z 16 lutego 2017 r. stwierdził, że w zakresie elementów zdarzenia przyszłego zawartych we wniosku strony o wydanie interpretacji indywidualnej istnieje uzasadnione przypuszczenie, że mogą być one przedmiotem decyzji wydanej z zastosowaniem art. 119a Ordynacji podatkowej. Mając na względzie ww. opinię, działając w pierwszej instancji organ odmówił wszczęcia postępowania w sprawie wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.
1.4. W zażaleniu strona wniosła o uchylenie powołanego postanowienia w całości oraz wszczęcie postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zdarzenia przyszłego opisanego we wniosku. Zaskarżonemu postanowieniu zarzuciła naruszenie: art. 14b § 5b Ordynacji podatkowej, art. 165a w zw. z art. 14h oraz art. 14b § 5b w zw. z art. 119a Ordynacji podatkowej, art. 121 § 1 w zw. z art.14h oraz art. 14a in principio Ordynacji podatkowej.
1.5. Zaskarżonym postanowieniem organ interpretacyjny orzekając w drugiej instancji podtrzymał dotychczasowe stanowisko. W motywach postanowienia w kontekście art. 14b § 5b i § 5c Ordynacji podatkowej podkreślił, że do stwierdzenia uzasadnionego przypuszczenia wydania decyzji z art. 119a o Ordynacji podatkowej nie jest konieczne udowodnienie łącznego wystąpienia wszystkich przesłanek warunkujących zastosowanie klauzuli przeciwko unikaniu opodatkowania. Zarazem dodał, że wystarczającą podstawą do takiej konkluzji jest zidentyfikowanie możliwej korzyści podatkowej i podanie elementów mogących wskazywać na sztuczny charakter czynności.
2.1. W skardze wnioskodawca wystąpił o uchylenie powołanych postanowień i zasądzenie od organu zwrotu kosztów postępowania, zarzucając:
1) naruszenie art. 120 w zw. z art. 14h w zw. z art.14b § 5c Ordynacji podatkowej poprzez nieuzasadnione uznanie, że opinia Ministra Finansów i Rozwoju ma dla organu charakter wiążący w zakresie stwierdzenia zaistnienia "uzasadnionego przypuszczenia" możliwości wydania decyzji z zastosowaniem art. 119a Ordynacji podatkowej, co prowadziło do zaniechania dokonania przez organ własnych ustaleń w sprawie;