Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz, Sędzia NSA Jerzy Płusa, Sędzia NSA Krzysztof Winiarski (sprawozdawca), Protokolant Justyna Bluszko-Biernacka, po rozpoznaniu w dniu 15 maja 2013 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 1 marca 2011 r. sygn. akt I SA/Łd 15/11 w sprawie ze skargi A. R. - S. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 25 października 2010 r. nr [...] w przedmiocie uchybienia terminu do wniesienia odwołania od decyzji określającej zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2006 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Łodzi, 2) zasądza od A. R. - S. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w L. kwotę 220 (słownie: dwieście dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 1 marca 2011 r., sygn. akt I SA/ Łd 15/11, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, w sprawie ze skargi A. R. - S. (dalej: skarżąca, strona) na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w L. w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania od decyzji określającej zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2006 r., uchylił zaskarżone postanowienie.
Przedstawiając stan faktyczny sprawy Sąd pierwszej instancji podał, że Dyrektor Izby Skarbowej w L. stwierdził, że odwołanie skarżącej od decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego L. z dnia 22 lipca 2010 r., określającej wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2006 r. w kwocie 12.120,00 zł, zostało wniesione z uchybieniem terminu określonego w art. 223 § 2 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm., dalej: "O.p." lub "Ordynacja podatkowa").
W uzasadnieniu organ wyjaśnił, że decyzja wymiarowa Naczelnika Urzędu Skarbowego L. z dnia 22 lipca 2010 r. została doręczona stronie w trybie art. 150 Ordynacji podatkowej, w dniu 10 sierpnia 2010 r.
Skarżąca w dniu 15 września 2010 r. złożyła do Naczelnika Urzędu Skarbowego L. odwołanie wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu od powyższej decyzji.
Organ stwierdził, że według art. 223 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej termin do wniesienia odwołania upłynął z dniem 24 sierpnia 2010 r. Wraz z odwołaniem skarżąca wniosła o przywrócenie terminu do złożenia odwołania. Postanowieniem z dnia 25 października 2010 r. Dyrektor Izby Skarbowej odmówił przywrócenia terminu.
Postanowieniem z tego samego dnia organ odwoławczy, działając na podstawie art. 228 § 1 pkt 2 O.p. stwierdził, że odwołanie zostało wniesione z uchybieniem terminu.
Strona zaskarżyła powyższe postanowienie do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi zarzucając organowi naruszenie art. 120 oraz art. 228 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej oraz wnosząc o jego uchylenie i zasądzenie kosztów postępowania.
W uzasadnieniu skargi podano, że decyzje wymiarowe Naczelnika Urzędu Skarbowego L. wpłynęły do Urzędu Pocztowego w A. w dniu 26 lipca 2010 r. W tym czasie skarżąca przebywała na urlopie, nie było jej w miejscu zamieszkania 24 dni, co nie jest okresem przekraczającym zwyczajową normę urlopową. Decyzje wymiarowe zostały odesłane przez pocztę do Urzędu Skarbowego w dniu 11 sierpnia 2010 r. Organ zastosował doręczenie zastępcze, nie próbując ponownie wysłać decyzji, ani w żaden inny sposób nie skontaktował się ze stroną.
Odbierając korespondencję na poczcie w dniu 20 sierpnia 2010 r., skarżąca zapytała urzędniczkę poczty czy na pewno nie wpłynęła przesyłka z Urzędu Skarbowego. Uzyskała zapewnienie, że takiej przesyłki nie było, jak się później okazało, udzielono jej nieprawdziwej informacji w wyniku czego została wprowadzona w błąd.