Skarga kasacyjna na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Bydgoszczy w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2011 r.
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Krzysztof Winiarski, Sędzia NSA Stanisław Bogucki, Sędzia WSA del. Sylwester Golec (sprawozdawca), Protokolant Justyna Papiernik, po rozpoznaniu w dniu 1 października 2020 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej H. N. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 5 lutego 2018 r., sygn. akt I SA/Bd 985/17 w sprawie ze skargi H. N. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 29 września 2017 r., nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2011 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od H. N. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Bydgoszczy kwotę 3600 zł (słownie: trzy tysiące sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie strona 1/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy wyrokiem z 5 lutego 2018 r., sygn. akt I SA/Bd 985/17, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 stycznia 2018 r., sprawy ze skargi H. N. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 29 września 2017 r., określającą zobowiązanie w podatku dochodowy od osób fizycznych za 2011 r., oddalił skargę.

Sąd pierwszej instancji w uzasadnieniu ww. wyroku przedstawił następujący stan faktyczny:

Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Bydgoszczy (DIAS) ww. decyzją utrzymał w mocy decyzję Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w T. z dnia 14 czerwca 2017 r., którą skarżącej H. N. określono zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 2011. W uzasadnieniu decyzji organu drugiej instancji wskazano, że skarżąca w okresie 2001-2014 r. obok działalności prowadzonej w formie spółki jawnej, w zakresie pośrednictwa w handlu nieruchomościami, dokonała zakupu i sprzedaży nieruchomość we własnym imieniu i na własny rachunek. Skarżąca dokonała siedmiu transakcji nabycia nieruchomości. Transakcje te obejmowały m.in. zakupu udziału w nieruchomości gruntowej zabudowanej domem wielorodzinnym, położonej w C. przy ul. gen. [...]. W wyniku tej transakcji skarżąca stała się właścicielem dwunastu lokali mieszkalnych stanowiących odrębny przedmiot własności. W roku 2011 skarżąca dokonała sprzedaży pięciu nieruchomości będących lokalami mieszkalnymi, które zostały nabyte w roku 2007 i 2011. W decyzji wskazano, że skarżąca w okresie od 2007 do 2014 r. dokonała sprzedaży dziesięciu nieruchomości. Przy sprzedaży nieruchomości skarżąca wykorzystywała biuro pośrednictwa obrotu nieruchomościami, prowadzone przez spółkę jawną, której była wspólnikiem. Transakcje sprzedaży nieruchomości przyniosły skarżącej zysk. Działalność skarżącej w zakresie zakupu i sprzedaży nieruchomości miała charakter zorganizowany i ciągły. Podatniczka ponosiła nakłady na ulepszenie lokali i podniesienie ich standardu. Organ w ww. decyzji stwierdził, że działalność skarżącej w zakresie zakupu i sprzedaży nieruchomości spełniała cechy działalności gospodarczej, które są wskazane w art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. nr 51, poz.307 ze zm.) dalej powoływanej jako u.p.d.o.f. i w związku z tym przychody uzyskane przez skarżącą ze sprzedaży nieruchomości powinny zostać przez nią zaliczone do wskazanych w art. 10 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f. przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej a nie do wskazanych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) przychodów ze sprzedaży nieruchomości.

Strona 1/14