Skarga kasacyjna na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi w przedmiocie ustalenia zobowiązania w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych za 2008 r. od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jacek Brolik, Sędzia NSA Sławomir Presnarowicz, Sędzia WSA (del.) Marek Olejnik (sprawozdawca), Protokolant Dorota Rembiejewska, po rozpoznaniu w dniu 14 czerwca 2018 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 16 lutego 2016 r. sygn. akt I SA/Łd 996/15 w sprawie ze skargi A. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 26 czerwca 2015 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia zobowiązania w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych za 2008 r. od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od A. K. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi kwotę 4 800 (słownie: cztery tysiące osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie strona 1/7

1. Wyrokiem z dnia 16 lutego 2016 r. o sygn. I SA/Łd 996/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił skargę A. K. (dalej: skarżący) na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi (dalej: Dyrektor IS) z dnia 26 czerwca 2015 r. o nr [...] w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów za 2008 r. Jako podstawę prawną powołano art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.; dalej: p.p.s.a.). Wyrok jest dostępny (podobnie, jak inne cytowane w niniejszym uzasadnieniu orzeczenia) na stronie internetowej http://orzeczenia.nsa.gov.pl/.

2. Przebieg postępowania przed organami podatkowymi (przedstawiony przez WSA w Łodzi).

2.1. Relacjonując w uzasadnieniu wyroku przebieg postępowania WSA w Łodzi podał, że Naczelnik Urzędu Skarbowego w R. wszczął przedmiotowe postępowanie postanowieniem z dnia 11 lipca 2011 r., a następnie decyzją z dnia 29 marca 2013 r. ustalił skarżącemu zobowiązanie za 2008 r. w wysokości 197.871 zł od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów w wysokości 263.828 zł.

Po rozpatrzeniu odwołania od powyższej decyzji Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi decyzją z dnia 10 kwietnia 2014 r. uchylił zaskarżoną decyzję i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi pierwszej instancji.

W toku postępowania skarżący złożył wyjaśnienia, zgodnie z którymi od 1994 r. do 2004 r. prowadził działalność gospodarczą świadcząc usługi szklarskie, opodatkowaną w formie karty podatkowej. Wyjaśnił, że mieszkał i w dalszym ciągu mieszka z rodzicami, w związku z tym nie ponosił żadnych kosztów związanych z utrzymaniem domu, wyżywieniem i innymi opłatami, w tym okresie, co pozwoliło na zagrodzenie środków pieniężnych w wysokości 250.000 zł. W okresie 2004 - 2007 na podstawie umowy darowizny otrzymał od brata darowizny w kwotach 4.000 zł i 5.000 zł. W dniu 27 czerwca 1992 r. zawarł związek małżeński. Na przyjęciu weselnym otrzymał od gości kwotę 60.000 zł. W 1989 r. z okazji 18 urodzin, otrzymał darowiznę od babci w wysokości 30.000 zł.

Po przeprowadzeniu dodatkowego postępowania Naczelnik Urzędu Skarbowego w R. decyzją z dnia 11 grudnia 2014 r., ustalił skarżącemu zobowiązanie w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych za 2008r., w kwocie 27.008 zł, od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów, w wysokości 36.010 zł. Organ uznał za wiarygodne oświadczenie skarżącego, że pieniądze na spłatę zaciągniętego kredytu pożyczył od: 1) ciotki na początku października 2008 r. - w wysokości po 10.000 zł, 2) brata w listopadzie 2008 r. - w wysokości 15.000 zł, 3) matki w grudniu 2008 r. - w wysokości 25.000 zł.

Po przeanalizowaniu materiału dowodowego organ podatkowy uwzględnił oświadczenie skarżącego, zgodnie z którym na koniec roku 2004 podatnik mógł dysponować kwotą 250.000 zł, która pozostała z podziału majątku wspólnego małżonków, dokonanego umową o podział majątku dorobkowego w dniu 22 listopada 2004 r. Natomiast jako niewiarygodne ocenił wyjaśnienia, zgodnie z którymi na koniec 2004 r., oprócz kwoty 250.000 zł, skarżący dysponował także kwotą 30.000 zł, otrzymaną w 1989 r. w formie darowizny na 18-te urodziny od babci oraz kwotą 60.000 zł otrzymaną od gości weselnych w 1992 r. Organ podniósł również, że w okresie trwania związku małżeńskiego ponoszone były również wydatki na zakup nieruchomości. W dniu 23 grudnia 2002 r. małżonkowie kupili lokal użytkowy za kwotę 122.287,72 zł, zaś w dniu 8 kwietnia 2003 r. działkę w R. za kwotę 7.500 zł. W świetle w/w okoliczności organ stwierdził, że trudno dać wiarę oświadczeniom podatnika o otrzymaniu w 1989 r. darowizny od babci w kwocie 30.000 zł oraz w 1992 r. od gości weselnych łącznej kwoty 60.000 zł. oraz przechowaniu tych kwot do 2008 r.

Strona 1/7