Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Aleksandra Wrzesińska-Nowacka, Sędzia NSA Krzysztof Winiarski, Sędzia NSA Sławomir Presnarowicz (sprawozdawca), Protokolant Joanna Bańbura, po rozpoznaniu w dniu 27 maja 2014 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej R. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 5 października 2011 r. sygn. akt I SA/Lu 59/11 w sprawie ze skargi R. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Zamościu z dnia 15 listopada 2010 r. nr [...] w przedmiocie podatku leśnego za 2010 r. oddala skargę kasacyjną.
Zaskarżonym wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie (dalej: "WSA") w sprawie o sygn. akt I SA/Lu 59/11, oddalił skargę R.K. (dalej: "skarżący") na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Zamościu (dalej: "SKO") w przedmiocie podatku leśnego za 2010 r. Podstawą prawną powyższego orzeczenia był art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270, ze zm., dalej "p.p.s.a.").
Z uzasadnienia wyroku WSA wynika, że zaskarżoną decyzją SKO ustaliło skarżącemu, F. B., R. G., D. K., M. K., M. K., D. K., J. K., J. i M. M. zobowiązanie w podatku leśnym na 2010 r. z tytułu współwłasności działki nr 146.
Organ podatkowy uzasadniał, że podmioty opodatkowania o statusie współwłaścicieli w częściach określonych ułamkiem i przedmiot opodatkowania, przyjął zgodnie z wiążącą ewidencją gruntów. W podstawie prawnej wskazał na art. 1 ust. 1-2, art. 3, art. 6 ust. 3 ustawy z 30 października 2002 r. o podatku leśnym (Dz. U. 2002 r. Nr 200 poz.1682 ze zm., dalej: "u.p.l.") oraz art. 21 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. 2005 r. Nr 8, poz. 60, ze zm., dalej "o.p.").
Skarżący złożył skargę na ostateczną decyzję SKO, w której wniósł o jej uchylenie. Argumentował, że jest właścicielem działki nr 146 w całości. Uzyskał prawo własności z tytułu dziedziczenia po ojcu. Zmiana w ewidencji gruntów nastąpiła bez podstawy prawnej. Nie podejmował żadnych czynności prawnych, zmieniających zakres jego prawa własności. Dlatego błędnie ustalono wymiar danego podatku. Podejmował starania o skorygowanie stanu prawnego ujawnionego w ewidencji gruntów, które nie przyniosły rezultatu.
SKO w odpowiedzi na skargę wniosło o jej oddalenie, podtrzymując argumentację i stanowisko jak w zaskarżonej decyzji.
Uczestnicy postępowania sądowego nie zajęli stanowiska w sprawie.
WSA uznał, że zaskarżona decyzja nie narusza prawa i na podstawie art. 151 p.p.s.a. skargę oddalił. Na wstępie uzasadnienia Sąd I instancji wskazała, iż zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy - Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. 2010 r. Nr 193, poz. 1287 ze zm., dalej: "p.g.k."), dane zawarte w ewidencji gruntów stanowią dla organu podatkowego podstawę wymiaru podatków. Ewidencję gruntów prowadzą starostowie zgodnie z art. 22 ust. 1 p.g.k. W ocenie WSA, w tym stanie prawnym skarżący nie może skutecznie w postępowaniu przed organem podatkowym podważać danych ujawnionych w ewidencji gruntów, wywodzić prawo do przedmiotu opodatkowania w niej nieujawnione, z pominięciem postępowania właściwego dla rozstrzygania sporu o treść ewidencji gruntów. Rozstrzyganie sporu o treść ewidencji gruntów nie należy do organu podatkowego, należy do innego organu, w odrębnym postępowaniu.
W kolejnym fragmencie uzasadnienie WSA wskazał, iż zgodnie z ewidencją gruntów działka nr 146 jest oznaczona symbolem Ls. Tak oznaczone grunty są lasem w rozumieniu § 68 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz. U. 2001 r. Nr 38, poz. 454) i są przedmiotem opodatkowania podatkiem leśnym stosownie do art. 1 ust. 1-2 u.p.l. Podatnicy nie twierdzili w postępowaniu podatkowym, by przedmiotowa działka była zajęta na wykonywanie innej działalności gospodarczej, niż działalność leśna w rozumieniu art. 1 ust. 1, 3 u.p.l. WSA podniósł także, że wysokość ustalonego podatnikom solidarnym zobowiązania podatkowego w podatku leśnym wprost wskazuje, że SKO uwzględniło podstawę opodatkowania z art. 3 u.p.l., wysokość podatku z art. 4 ust. 1, 4 u.p.l. w powiązaniu z komunikatem Prezesa GUS (M. P. 2009 r., Nr 69, poz. 896).