Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Tomasz Kolanowski, Sędziowie: NSA Stefan Babiarz, NSA del. Teresa Porczyńska (sprawozdawca), Protokolant Szymon Mackiewicz, po rozpoznaniu w dniu 14 września 2018 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej B. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 7 września 2017 r. sygn. akt I SA/Sz 362/17 w sprawie ze skargi B. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia 21 lutego 2017 r. nr [...] w przedmiocie opłaty targowej za okres od 16 stycznia do 30 kwietnia 2015 r. oddala skargę kasacyjną.
Wyrokiem z 7 września 2017 r., I SA/Sz 362/17 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił skargę B. S.na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Koszalinie z 21 lutego 2017 r. w przedmiocie opłaty targowej.
W uzasadnieniu podjętego rozstrzygnięcia Sąd pierwszej instancji wskazał m.in., że decyzją z dnia 21 lutego 2017 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Koszalinie, utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy D. z dnia 12 grudnia 2016 r. określającą B. S. wysokość zobowiązania podatkowego w opłacie targowej na kwotę 5.184,00 zł za dokonywanie sprzedaży w ciągu 72 dni w okresie od 16 stycznia do 30 kwietnia 2015 r.
Uzasadniając decyzję organ podatkowy I instancji wskazał, że fakt ten potwierdzają sporządzone przez inkasenta notatki służbowe (szt. 72), dokumentacja fotograficzna oraz zeznania świadków, które organ uznał za wiarygodne. Stwierdził również, że podatniczka dopiero z dniem 1 maja 2015 r. wydzierżawiła od Gminy część działki nr [...] w D. przy ul. [...] o pow. 50 m 2, a do tego czasu handlowała bezumownie (z tą też datą ponownie zarejestrowana działalność gospodarczą w Centralnej Ewidencji Działalności Gospodarczej CEIDG).
Organ podatkowy I instancji zauważył, że pomimo, iż podatniczka w okresie objętym zaskarżoną decyzją użytkowała grunt bezumownie to wprowadziła w błąd inkasentów twierdząc, że wydzierżawia ona 10 m2, stąd w ich notatkach urzędowych znalazł się odpowiedni zapis o dzierżawie, która faktycznie nie miała miejsca.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Koszalinie, utrzymując w mocy decyzję Wójta Gminy D. na wstępie wskazało, że wskutek wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 10 lutego 2016 r. sygn. akt I SA/Sz 1170/15 niniejsza sprawa rozpatrywana jest ponownie. W wydanym orzeczeniu Sąd uchylił zaskarżoną decyzję i wskazał, że w ponownie przeprowadzonym postępowaniu organ podatkowy jest obowiązany rozpoznać sprawę w jej całokształcie z uwzględnieniem zarzutów odwołania.
Odnosząc się następnie do zarzutów odwołania i wytycznych Sądu, Kolegium zauważyło, że organ I instancji słusznie wyeliminował z decyzji - datę 23 lutego 2015 r. uznając, że w tym dniu istotnie podatniczka przebywała na rehabilitacji i nie wykonywała sprzedaży na targowisku. Data ta w poprzedniej decyzji wpisana została omyłkowo, stąd wyeliminowanie tego dnia z treści decyzji, nie miało w ocenie Kolegium, wpływu na wysokość ustalonej opłaty targowej.
Dalej Kolegium wskazało, że nadawanie przez podatniczkę bezwzględnego znaczenia wykazanej w ewidencji (CEIDG) dacie rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej i utożsamienie jej z faktycznym prowadzeniem działalności bez możliwości skorygowania tej okoliczności na podstawie ustaleń faktycznych dokonanych w postępowaniu dowodowym, nie jest zasadne.
Zdaniem organu odwoławczego, zgłoszenie i wpis do ewidencji działalności gospodarczej stanowi tylko podstawę rozpoczęcia działalności gospodarczej w rozumieniu jej legalizacji i nie jest zdarzeniem ani czynnością utożsamianą z podjęciem takiej działalności. W ocenie organu podatniczka nie wykazała inicjatywy dowodowej w celu wykazania, że działalności gospodarczej faktycznie nie prowadziła. Natomiast organ I instancji, przesłuchał pracowników ośrodków "C." i "D." na okoliczności wynikające z przedkładanych przez podatniczkę zaświadczeń z tych ośrodków.