Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Tomasz Zborzyński, Sędzia NSA Jacek Brolik, Sędzia WSA (del.) Marek Olejnik (sprawozdawca), Protokolant Anna Rembowska, po rozpoznaniu w dniu 16 października 2019 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej C. sp.k. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 27 marca 2019 r. sygn. akt I SA/Sz 6/19 w sprawie ze skargi C. sp.k. z siedzibą w W. na interpretację indywidualną Wójta Gminy P. z dnia 24 stycznia 2017 r. nr FB 310.1.2016 w przedmiocie zastosowania przepisów prawa podatkowego oddala skargę kasacyjną.
1.Wyrokiem z dnia 27 marca 2019 r. o sygn. akt I SA/Sz 6/19, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie (dalej: Sąd pierwszej instancji) oddalił skargę C. Spółka komandytowa z siedzibą w W. (dalej: Spółka, Skarżąca) na interpretację indywidualną Wójta Gminy P. z dnia 24 stycznia 2017 r. nr FB 310.1.2016 w przedmiocie podatku od nieruchomości. Wyrok jest dostępny na stronie internetowej http://orzeczenia.nsa.gov.pl/, dalej "CBOSA".
2. Przebieg postępowania przedstawiony przez Sąd pierwszej instancji:
2.1. W złożonym wniosku o udzielenie pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie Spółka podała, że prowadzi działalność gospodarczą polegającą głównie na wytwarzaniu energii elektrycznej przy pomocy znajdujących się w jej posiadaniu urządzeń i budowli i jest właścicielem środków trwałych położonych na terenie Gminy P.: części budowlanych urządzenia technicznego, tj. fundamentu i masztu; urządzenia technicznego w postaci turbiny elektrowni wiatrowej; drogi dojazdowej z placem montażowym; kabli elektroenergetycznych. Z uwagi na to, że urządzenie techniczne jak i część budowlana stanowią dwa niezależne środki trwałe, wspólnicy Spółki dokonują odrębnie odpisów amortyzacyjnych wskazanych środków trwałych i według różnych stawek amortyzacji. Spółka korzystając z ww. środków trwałych prowadzi działalność gospodarczą, tj. za ich pomocą wytwarza energię elektryczną w oparciu o odnawialne źródło energii (wiatr) oraz dokonuje jej sprzedaży.
W związku z wejściem w dniu 16 lipca 2016 r. w życie ustawy z 20 maja 2016 r. o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych (Dz. U. z 2016 r. poz. 961, dalej: "u.i.e.w.) Spółka zadała następujące pytania:
1. Czy od 1 stycznia 2017 r. opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlega nadal tak jak w roku podatkowym 2015 i poprzednich, jedynie część budowlana elektrowni wiatrowych (fundament oraz maszt), zaś samo urządzenie techniczne nie jest / nie będzie przedmiotem podatku w podatku od nieruchomości?
2. W przypadku odpowiedzi organu podatkowego, iż od 1 stycznia 2017 r. opodatkowaniu podlega zarówno część budowlana jak i urządzenie techniczne jako jeden obiekt budowlany, to czy podstawę opodatkowania stanowić będzie ustalona na dzień 1 stycznia 2017r. wartość rynkowa części budowlanej oraz urządzenia technicznego (łącznie) tj. zgodnie z treścią art. 4 ust. 5 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm., dalej "u.p.o.l"), z uwagi na niedokonywanie odpisów amortyzacyjnych przez wspólników Spółki wskazanych dwóch elementów składowych, jako jednego obiektu budowlanego?
Spółka stwierdziła, że postanowienia u.i.e.w., a także wprowadzone tą ustawy zmiany w ustawie z 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz.U. z 2016r. poz. 290 ze zm., dalej: "u.p.b.") nie skutkują zmianą zakresu opodatkowania podatkiem od nieruchomości, ani zmianą jego wysokości. Natomiast w sytuacji, gdy zakres opodatkowania elektrowni podatkiem od nieruchomości ulegnie zmianie, wówczas za podstawę opodatkowania będzie stanowiła wartość rynkowa turbiny określona na dzień 1 stycznia 2017 r.