Skarga kasacyjna na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie działającego z upoważnienia Ministra Finansów w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Sławomir Presnarowicz, Sędzia NSA Bogusław Dauter, Sędzia NSA Andrzej Jagiełło (sprawozdawca), Protokolant Monika Osial, po rozpoznaniu w dniu 18 sierpnia 2015 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie działającego z upoważnienia Ministra Finansów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 lutego 2013 r. sygn. akt III SA/Wa 2186/12 w sprawie ze skargi E. K. na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 27 marca 2012 r. nr IPPB1/415-54/12-2/AM w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie działającego z upoważnienia Ministra Finansów na rzecz E. K. kwotę 240 (słownie: dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie strona 1/6

1.1 Zaskarżonym wyrokiem z dnia 14 lutego 2013 r., sygn. akt III SA/Wa 2186/12, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu skargi E. K. (dalej jako "skarżący"), uchylił interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 27 marca 2012 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych.

1.2 Sąd pierwszej instancji wskazał, że skarżący we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej przedstawił następujący stan faktyczny: spółka P. [...] (dalej jako "spółka"), której jest wspólnikiem prowadzi działalność handlową w branży metali kolorowych. Posiada magazyny, w których składuje towar przygotowany do sprzedaży a załadunek i wyładunek towaru odbywa się z wykorzystaniem podnośnikowych wózków widłowych. Pracownicy wykonujący pracę operatora na tych maszynach posiadają wymagane przepisami uprawnienia w tym zakresie, badania lekarskie oraz odbyte szkolenia stanowiskowe w zakresie BHP. Dnia 26 lipca 2005 r. pracownik spółki zatrudniony na stanowisku pracownika magazynowo-transportowego podczas wykonywania pracy, został przygnieciony na terenie magazynu spółki w K. pojemnikiem, który zsunął się w czasie transportu z wózka widłowego, kierowanego przez pracownika. Bezpośrednią przyczyną zaistniałego wypadku była utrata stateczności przewożonych wózkiem widłowym pojemników, załadowanych złomem metali kolorowych, zaś pośrednią, niedostatecznie podjęte środki ostrożności, w organizacji równoczesnego prowadzenia prac transportowych w magazynie wózkiem widłowym i wykonywaniem prac przez innych pracowników. W wyniku wypadku doszło do zgonu pracownika. Sąd powszechny uznał, że poszkodowany przyczynił się częściowo do wypadku, gdyż wydając polecenie przewiezienia ładunku pozostał w bliskiej odległości trasy jazdy wózka widłowego; uznał za winnego operatora wózka widłowego; natomiast w przypadku pozostałych dwóch pracowników toczy się jeszcze postępowanie. Sąd, powołując się na opinię biegłego w zakresie BHP i transportu, wskazał na odpowiedzialność spółki na zasadzie przewidzianej w art. 435 § 1 Kodeksu cywilnego (dalej: "K.c."), jako objętej ryzykiem związanym z prowadzoną działalnością gospodarczą. Po wypadku rodzina zmarłego otrzymała od spółki odprawę pośmiertną oraz z ZUS jednorazowe odszkodowanie z tytułu wypadku przy pracy i zasiłek pogrzebowy. W 2008 r. rodzina (żona i córka) zmarłego pracownika wniosła do Sądu Okręgowego w Katowicach powództwo o zasądzenie na jej rzecz odszkodowania i zwrotu kosztów pogrzebu wraz z należnymi odsetkami. Sąd ten w prawomocnym wyroku z dnia 21 marca 2011 r. uznał powództwo rodziny zmarłego w części za bezzasadne i zasądził od spółki na jej rzecz kwotę 135.000 zł jako odszkodowanie i kwotę 8491,50 zł jako zwrot kosztów pogrzebu wraz ustawowymi odsetkami. Sąd oparł swoje rozstrzygniecie na podstawie art. 446 § 3 K.c. uznając, że w wyniku śmierci poszkodowanego pracownika nastąpiło pogorszenie sytuacji życiowej rodziny zmarłego oraz na podstawie art. 446 § 1 K.c. uznając, iż poniesione koszty pogrzebu w związku z pochówkiem zmarłego pracownika nie rekompensuje wypłacony zasiłek pogrzebowy przez ZUS. Spółka spełniła wszystkie obowiązki wobec rodziny zmarłego pracownika, nałożone tym wyrokiem.

Strona 1/6