Skarga kasacyjna na decyzję SKO w Ł. w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości podatkowych z tytułu podatku od środków transportowych za lata 1999
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Grzegorz Krzymień, Sędziowie NSA Jerzy Rypina, del. WSA Ryszard Maliszewski (sprawozdawca), Protokolant Barbara Mróz, po rozpoznaniu w dniu 29 listopada 2006 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Jerzego W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 10 marca 2005 r. sygn. akt I SA/Łd 10/05 w sprawie ze skargi Jerzego W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia 5 listopada 2004 r. (...) w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości podatkowych z tytułu podatku od środków transportowych za lata 1999-2004 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Skarbu Państwa - Kasy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi na rzecz radcy prawnego Stefana K. kwotę 240 /dwieście czterdzieści/ złotych wraz z należnym podatkiem od towarów i usług tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

Uzasadnienie strona 1/4

Wyrokiem z dnia 10 marca 2005 r., I SA/Łd 10/05, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi (dalej WSA) oddalił skargę Jerzego W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia 5 listopada 2004 r., (...) w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości podatkowych z tytułu podatku od środków transportowych za lata 1999-2004. Przedstawiając przebieg sprawy Sąd wskazał, że w dniu 6 września 2004 r. Prezydent Miasta Ł. wydał decyzję odmawiającą Jerzemu W. umorzenia zaległości z tytułu podatku od środków transportowych za lata 1999-2004 (I rata), w wysokości 7.112,20 zł.

Organ podatkowy podejmując wskazaną decyzję ustalił następujący stan faktyczny.

Skarżący, zarówno w okresie objętym wnioskiem o ulgę, jak i w chwili wydawania decyzji, prowadził działalność gospodarczą - kursy nauki jazdy. Z oświadczenia o stanie majątkowym z dnia 8 czerwca 2004 r. wynikało, że średni miesięczny dochód podatnika w okresie 5 miesięcy 2004 roku wyniósł 405 zł, natomiast dochód jego żony 824 zł. Stałe wydatki miesięczne na utrzymanie domu (czynsz, energia elektryczna, gaz , telefon) wynosiły 600 zł. Na utrzymaniu skarżącego pozostawała czwórka dzieci. Podatnik posiadał środki transportowe będące przedmiotem opodatkowania tj. samochód ciężarowy marki Star oraz przyczepę marki Autosan. Był też właścicielem samochodu osobowego marki Opel Corsa rok produkcji 2003, zakupionego w 2004 r. i używanego do szkolenia kierowców.

Organ podatkowy uwzględniając powyższe dochody i wydatki ocenił, iż wnioskodawca i jego rodzina znajdują się w trudnej sytuacji życiowej, bowiem dochody obojga małżonków nie przekraczają ustawowego minimum do przyznania świadczenia z pomocy społecznej.

Odmawiając przyznania ulgi podatkowej organ pierwszej instancji wziął przede wszystkim pod uwagę, iż podatnik własnym postępowaniem przyczynił się do powstania zaległości podatkowych uchylając się przez kilka lat od zapłaty należnego podatku. W takim przypadku interes publiczny nie przemawia, zdaniem organu, za przyznaniem ulgi.

W dniu 14 września 2004 r. Jerzy W. odwołał się od powyższej decyzji do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł., wnioskując o ponowne, wnikliwe rozpatrzenie prośby o umorzenie zaległości i o zmianę rozstrzygnięcia.

Uzasadniając odwołanie podniósł, że odmowa przyznania ulgi spowoduje likwidację prowadzonej działalności, ponieważ nie jest w stanie zapłacić powstałych zaległości. W ocenie skarżącego, interes publiczny przemawia za tym, by przedsiębiorstwo działało w dalszym ciągu, bowiem konsekwencją jego likwidacji będzie utrata źródła dochodów i konieczność zarejestrowania się podatnika jako bezrobotnego.

Podatnik zakwestionował ocenę organu, iż uchylał od płacenia podatku. Podniósł, iż wobec znikomych dochodów nie był w stanie płacić należnego podatku.

Decyzją z dnia 5 listopada 2004 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł. utrzymało w mocy decyzję organu I instancji.

Zdaniem Kolegium, istotą ulgi podatkowej jest złagodzenie skutków wyjątkowego wypadku będącego przyczyną znacznego pogorszenia sytuacji finansowej podatnika. W rozpatrywanej sprawie taki wyjątkowy wypadek nie wystąpił. Sytuacja majątkowa wnioskodawcy, w porównaniu z sytuacją przeciętnego podatnika tego podatku, nie przemawia za przyznaniem ulgi. Porównując dochody i wydatki organ ocenił, że podatnik posiada środki na zapłatę wszystkich innych należności, reguluje je na bieżąco mimo, że należności te przewyższają dochody jakimi dysponuje rodzina wnioskodawcy.

Strona 1/4