W przypadku budowy budynku na podstawie decyzji o zmianie pozwolenia na budowę, o którym mowa w art. 36a) u.Pr.b., dochodzi do budowy tego samego budynku na podstawie projektu budowlanego, który wchodzi w miejsce pierwotnego projektu budowlanego, które to okoliczności należy uwzględnić przy wykładni pojęcia „zakończenie budowy”, o którym mowa w art. 6 ust. 2 u.p.o.l.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Stefan Babiarz (sprawozdawca), Sędzia NSA Jolanta Sokołowska, Sędzia NSA del. Zbigniew Romała, protokolant Joanna Legieć, po rozpoznaniu w dniu 2 kwietnia 2019 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Prezydenta Miasta [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 2 lutego 2017 r. sygn. akt III SA/Wa 94/16 w sprawie ze skargi D.sp. z o.o. z siedzibą w W. na interpretację indywidualną Prezydenta Miasta [...] z dnia 8 października 2015 r. [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Prezydenta Miasta [...] na rzecz D. sp. z o.o. z siedzibą w W. kwotę 480 (słownie: czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
1. Wyrokiem z dnia 2 lutego 2017 r., III SA/Wa 94/16, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uwzględnił skargę D. sp. z o.o. z siedzibą w W. (zwanej dalej spółką) na interpretację indywidualną Prezydenta Miasta z dnia 8 października 2015 r. w przedmiocie podatku od nieruchomości.
2. Ze stanu sprawy przyjętego przez sąd I instancji wynika, że we wniosku wskazano, iż spółka "w 2010 r. zakupiła teren budowlany wraz z pozwoleniem na budowę budynku usługowo-handlowo-biurowego z lokalami gastronomicznymi na parterze i dołączoną dokumentacją architektoniczno - konstrukcyjną. Pozwolenie na budowę zostało wydane w oparciu o warunki zabudowy, z uwagi na brak miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Budowa na podstawie ww. pozwolenia na budowę została rozpoczęta w roku 2010. W związku z uchwaleniem miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego spółka wystąpiła z wnioskiem o zmianę warunków technicznych budowy. Wskutek informacji udzielonych przez organ administracji architektoniczno-budowlanej spółka w lutym 2014 r. zakończyła budowę i wystąpiła o pozwolenie na dalszą budowę tego samego budynku. Budowa na podstawie nowego pozwolenia została zakończona w marcu 2015 r., natomiast od kwietnia 2015 r. spółka zaczęła dokonywać odpisów amortyzacyjnych. Zdaniem spółki obowiązek podatkowy w podatku od nieruchomości powstaje z dniem 1 stycznia 2016 r.".
3. Organ interpretacyjny w dniu 8 października 2015 r. uznał stanowisko spółki za nieprawidłowe. Stwierdził, że z przedstawionego stanu faktycznego, wynika, iż pierwsza budowa została zakończona w lutym 2014 r. - a więc obowiązek podatkowy powstał z dniem 1 stycznia 2015 r. albowiem zgodnie z artykułem 6 ust. 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 849 - zwanej dalej u.p.o.l.) obowiązek podatkowy w przypadku budynków nowowybudowanych powstaje z dniem 1 stycznia roku następującego po roku, w którym budowa została zakończona albo w którym rozpoczęto użytkowanie budynku lub ich części przed ich ostatecznym wykończeniem. W ocenie organu fakt, że po zakończeniu pierwszej budowy, budynek stał się przedmiotem dalszych robót budowlanych, ma wpływ na moment powstania obowiązku podatkowego z tego tytułu, o tyle o ile roboty budowlane będą prowadziły do powstania nowego przedmiotu opodatkowania, tj. zarówno budowy nowego budynku, jak i rozbudowy dotychczas istniejącego.
4. Po wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa w skardze na powyższą interpretację indywidualną spółka zaskarżonej interpretacji zarzuciła m.in. :
- naruszenie art. 122, art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 - zwanej dalej: ord. pod.) przez niewyjaśnienie, czy w sprawie dotyczącej nieruchomości występują znamiona zakończenia inwestycji rodzące obowiązek podatkowy począwszy od dnia 1 stycznia 2015 r.