Skarga kasacyjna na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności zażalenia
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jerzy Płusa, Sędzia NSA Bogusław Dauter, Sędzia NSA (del.) Zbigniew Romała (sprawozdawca), Protokolant Monika Myślak-Kordjak, po rozpoznaniu w dniu 2 lipca 2015 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Banku [...] S.A. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25 lutego 2013 r. sygn. akt III SA/Wa 1917/12 w sprawie ze skargi Banku [...] S.A. z siedzibą w W. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 30 kwietnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności zażalenia 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Banku [...] S.A. z siedzibą w W. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie kwotę 120 (słownie: sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6119 Inne o symbolu podstawowym 611
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej
Uzasadnienie strona 1/10

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 25 lutego 2013 r. sygn. akt III SA/Wa 1917/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę Banku [...] S.A.

z siedzibą w W. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 30 kwietnia 2012 r. w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności zażalenia.

Stan faktyczny sprawy przedstawia się następująco:

W dniu 30 listopada 2011 r. Bank [...] S.A. z siedzibą w W. - dalej jako "Spółka", złożyła kolejną korektę zeznania CIT-8 za 2005 r.

W uzasadnieniu wskazano, że korekta została złożona w związku ze złożoną trzy dni wcześniej korektą zeznania rocznego CIT-8 za ten sam okres. Wyjaśniono, że obydwie korekty wynikają z błędnych ustaleń zawartych w protokole kontroli skarbowej, a z drugiej strony mają na celu poprawienie błędów, które zostały popełnione przez organ kontroli skarbowej. Spółka podniosła, że zarówno w doktrynie jak i orzecznictwie zgodnie przyjmuje się, iż korekta deklaracji ma na celu wyeliminowanie błędu, który został popełniony przy poprzednim sporządzeniu deklaracji. Skorygowanie deklaracji polega na ponownym - poprawnym już - wypełnieniu jej formularza, z zaznaczeniem, że mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej już deklaracji. Podkreślono, że przepisy zarówno art. 81 § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) - dalej jako "Ordynacja podatkowa", jak i art. 14c ust. 6 i 7 ustawy z dnia

28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz. U. z 2011 r. Nr 41, poz. 214) - dalej jako "u.k.s.", dopuszczają wielokrotne korekty deklaracji, w tym korekty "odwrotne", przy czym wynikające z korekty deklaracji skutki są zróżnicowane w zależności od rodzaju korekty.

Zdaniem strony, protokół kontroli skarbowej nie zawiera pełnej oceny prawnej sprawy będącej przedmiotem kontroli, co stanowi naruszenie art. 290 § 2 pkt 6a Ordynacji podatkowej. Błędne ustalenia wynikające z bezpodstawnych wnioskowań dotyczą analizowanej przez organ kontroli skarbowej umowy SWAP i treści aneksów do tej umowy. Podkreślono, że w toku kontroli skarbowej nie uwzględniono okoliczności o zasadniczym znaczeniu, a mianowicie faktu, iż zarówno w 2003 r. jak i w 2004 r. Spółka opodatkowała przychody z tytułu zawarcia umowy SWAP, a koszt poniesiony w 2005 r. pozostaje w związku z przychodem opodatkowanym w latach wcześniejszych. Koszt ten nie mógł być zarachowany w latach wcześniejszych, ponieważ jego wysokość zależała od zdarzenia przyszłego; umowa wraz z aneksami określiła jedynie sposób wyliczenia tego kosztu.

Postanowieniem z dnia 19 stycznia 2012 r. Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego w W. - dalej jako "Naczelnik", działając na podstawie art. 216 w zw. z art. 81 § 1 i art. 165a Ordynacji podatkowej, uznał ww. korektę za bezskuteczną.

W uzasadnieniu Naczelnik podał, że w wyniku kontroli z dnia 30 grudnia 2011 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w W. - w odniesieniu do korekty zeznania CIT-8 za 2005 r. złożonej przez Spółkę w dniu 30 listopada 2011 r. - stwierdził, że w myśl art. 14c u.k.s. określone w art. 81 Ordynacji podatkowej uprawnienie do skorygowania deklaracji ulega zawieszeniu na czas trwania postępowania kontrolnego w zakresie objętym tym postępowaniem. Kontrolowany może w terminie wyznaczonym zgodnie z art. 24 ust. 4 skorygować, w zakresie objętym postępowaniem kontrolnym uprzednio złożoną deklarację podatkową. Korekta złożona w takim przypadku nie wywołuje skutków prawnych. W związku z powyższym w sytuacji, gdy podatnik złożył korektę skutecznie zgodnie z art. 14c ust. 2 w zw. z art. 24 ust. 4 u.k.s., a następnie przed doręczeniem wyniku kontroli złożył kolejną korektę deklaracji weryfikującą uprzednio złożoną, korektę złożoną po upływie siedmiodniowego terminu należy uznać za bezskuteczną.

Strona 1/10
Inne orzeczenia o symbolu:
6119 Inne o symbolu podstawowym 611
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej